Бярэзінская водная сістэма: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др +шабл. |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4:
Пабудавана ў 1797—1805 гадах (І. К. Герард, Ф. І. Герард, М. І. Фрэйганг, Я. Э. дэ Вітэ і Ф. П. Дэвалан). Рэканструявалася ў 1810—1812, 1823—1836, 1870—1880-х гадах. Прызначалася для вывазу сельгаспрадукцыі, сыравіны і лесу з Магілёўскай і Мінскай губерняў да Рыжскага порту. Першыя праекты злучэння Дняпра з Заходняй Дзвіной былі распрацаваны ў 1701 годзе, ідэя Бярэзінскага канала належыць шляхціцу Чацкаму (1794).
Бярэзінская водная сістэма ішла з [[рака Бярэзіна|р. Бярэзіны]] ад мястэчка Броды па [[Сергучоўскі канал|Сергучоўскім канале]] (3 шлюзы; 8,7 км), [[рака Сергуч|р. Сергуч]], азёрам [[возера Манец|Манец]] і [[возера Плаўна|Плаўна]] (злучаны каналам даўжынёй 4 км), [[Бярэзінскі канал|Бярэзінскім канале]] (4 шлюзы; 7,6 км), [[возера Бярэшча|воз. Бярэшча]], [[рака Бярэшча|р. Бярэшчы]], [[Верабскі канал|Верабскім канале]] (2 шлюзы; 2,6 км), [[Рака Эса|р. Эсе]], [[Першы Лепельскі канал|1-ым Лепельскім канале]] (2 шлюзы; 8 км), [[Лепельскае возера|
Да 1817 і з 1880-х гадоў па сістэме здзяйснялася суднаходства (у канцы 19 ст. штогод па сістэме перавозілі да 40—50 млн пудоў грузу). Канкурэнцыя чыгунак прычынілася заняпаду сістэмы ў пачатку 20 ст. Тым не менш, яшчэ да 1941 года па частцы сістэмы сплаўлялі лес, але падчас [[2СВ|2-й сусветнай вайны]] шлюзы былі падарваны і каналы канечна заняпалі. Цяпер частка каналаў выкарыстоўваецца турыстамі — энтузіястамі падарожжаў па водных шляхах.
| |||