Сухія дні: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Каталіцтва using HotCat |
→Гісторыя: дапаўненне |
||
Радок 11:
== Гісторыя ==
"Каталіцкая энцыклапедыя" сцвярджае, што сухія дні былі ўстаноўлены на месцы рымскіх язычніцкіх святкаванняў, звязаных з сельскай гаспадаркай. Так, старажытныя рымляне праводзілі рэлігійныя абрады, просячы ў сваіх багоў: у чэрвені — плённага жніва, у верасні — багатага ўраджаю вінаграду, у снежні — паспяховай сяўбы. Першапачаткова Касцёл у Рыме захоўваў пост менавіта ў гэтыя месяцы (адпаведна, маючы толькі тры сухія тыдні), хоць канкрэтныя дні не былі ўстаноўлены, а аб'яўляліся святарамі<ref name="cathen" />.
[[Liber Pontificalis]] сцвярджае, што пост устанавіў [[Калікст I (Папа Рымскі)|Папа Калікст І]] (217–220)<ref name="cathen" />. Іншыя мяркуюць, што гэта зрабіў [[Сірыцый (Папа Рымскі)|Папа Сірыцый]] (320–399)<ref name="Dalmais" />. [[Леў I (Папа Рымскі)|Папа Леў Вялікі]] (440–461) лічыць, што гэты пост мае апостальскае паходжанне. Пра чацвёрты перыяд посту згадвае [[Геласій I (Папа Рымскі)|Папа Гелазій]] (492–496), аднак дакладны час, калі яго дадалі, невядомы. Гэты ж Папа дазволіў удзяляць у сухія суботы дыяканскія і святарскія пасвячэнні, якія раней ўдзяляліся толькі на Вялікдзень<ref name="cathen" />.
Пазней практыка сухіх дзён пашыраецца на іншыя месцы па-за Рымам: у Англгіі яны з'явіліся дзякуючы [[Аўгусцін Аўрэлій|св. Аўгустыну]], у Галію і Германію іх прынеслі Каралінгі. Іспанія прыняла сухія дні разам з рымскай літургіяй у ХІ ст. У Мілане іх увёў [[Карла Барамеа|св. Карла Барамеа]]<ref name="cathen" />.▼
▲Пазней практыка сухіх дзён пашыраецца на іншыя месцы па-за Рымам: у
[[Грыгорый VII (Папа Рымскі)|Папа Грыгорый VII]] (1073–1085) канчаткова вызначыў месца сухіх дзён і прадпісаў іх для ўсяго Каталіцкага Касцёла<ref name="cathen" />.
|