Габрыэль Лянкевіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4:
== Біяграфя ==
З шляхецкага роду [[Лянкевічы|Лянкевічаў]]. З [[1745]] года член [[езуіты|Ордэна езуітаў]]. У [[1747]]—[[1748]] прэфект будаўніцтва [[Касцёл Святых Апосталаў Пятра і Паўла, Бабруйск|касцёла Пятра і Паўла ў Бабруйску]]. У [[1748]]—[[1751]] вывучаў філасофію на [[Беларусь|Беларусі]], у [[1752]]—[[1754]] матэматыку, астраномію і архітэктуру (у [[Т. Жаброўскі|Т. Жаброўскага]]) ў [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскай акадэміі]], у [[1754]]—[[1758]] тэалогію ў [[Варшава|Варшаве]]. У [[1757]] высвечаны на ксяндза. У [[1762]]—[[1765]] навучаўся ў Рымскім езуіцкім калегіуме. У [[1765]]—[[1768]] выкладаў філасофію і матэматыку ў [[Нясвіж]]ы, у [[1768]]—[[1773]] — архітэктуру ў Полацку, тамсама прэфект будоўлі.
У [[1768]] годзе выканаў праект перабудовы капліцы ў [[касцёл Св. Яна (Вільнюс)|касцёле Св. Яна]] ў [[Вільня|Вільні]]<ref>{{крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)|Лянкевіч Габрыэль}}</ref>.
Пасля выдання ў [[1773]] папескае булы пра скасаванне ордэна разам з [[Станіслаў Чарневіч|Станіславам Чарневічам]] дамогся захавання дзейнасці езуітаў у межах [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] і адкрыцця ў [[1780]] у Полацку навіцыята. У [[1782]]—[[1786]] рэктар полацкага калегіума.▼
▲Пасля выдання ў [[1773]] папескае булы пра скасаванне ордэна разам з [[Станіслаў Чарневіч|Станіславам Чарневічам]] дамогся захавання дзейнасці езуітаў у межах [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] і адкрыцця ў [[1780]] у Полацку навіцыята. У [[1782]]—[[1786]] рэктар [[Полацкі езуіцкі калегіум|полацкага калегіума]].
[[8 кастрычніка]] [[1785]]—[[10 лістапада]] [[1798]] генеральны вікарый (выканаўца абавязкаў генерала) ордэна езуітаў. [[12 сакавіка]] [[1785]], неўзабаве перад сваім абраннем, даведаўся, што папеж [[Пій VI]] дазволіў дзейнасць Ордэна ў Расіі. Спрычыніўся да рэарганізацыі ордэна. На пачатак яго кіравання Беларуская правінцыя налічвала 172 езуіты (95 святароў, 23 студэнты, 48 братоў, 6 навіцыяў). Было 6 калегіумаў з цэнтрам у Полацку. Заахвочваў былых членаў Ордэна да вяртання, папулярызоўваў яго сярод моладзі ў Заходняй Еўропе. У [[1787]] адчыніў пры полацкім калегіуме друкарню. У [[1793]] князь [[Парма|Пармы]] ў [[Італія|Італіі]] папрасіў у яго накіраваць колькіх братоў у княства. Ператварыў Полацк у культурна-навуковы цэнтр з багатай бібліятэкай, лабараторыяй, музеем натуральных навукаў. Аўтар шэрагу архітэктурных праектаў.
== Крыніцы ==▼
* {{крыніцы/ЭВКЛ|}}▼
▲== Крыніцы ==
▲* {{крыніцы/ЭВКЛ||Лянкевіч Габрыэль}}
* {{крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)|Лянкевіч Габрыэль}}
{{start box}}
{{succession box
| |||