|Найбуйнейшыя гарады = [[Хашымін]], [[Ханой]]
|Пасады кіраўнікоў = [[Прэзідэнт В'етнама|Прэзідэнт]] <br/> [[Прэм'ер-міністр В'етнама|Прэм'ер-міністр]] <br/> [[Старшыня Нацыянальнага Сходу В'етнама|Старшыня Нацыянальнага Сходу]] <br/> [[Генеральны сакратар КПВ]]
|Кіраўнікі = [[Чан Дай Куанг]]- <br/> [[Нгуен Тан Зунг]] <br/> [[Нгуен Шынь Хунг]] <br/> [[Нгуен Фу Чонг]]
|Месца па плошчы = 65
|Плошча = 331.210
<!-- |Без гімна=* -->
}}
'''В'етна́мВ’етна́м''' ({{lang-vi|Việt Nam}}), '''Сацыялісты́чная Рэспу́бліка В'етна́мВ’етна́м''' ({{lang-vi|Cộng Hòa Xã Hội Chủ Nghĩa Việt Nam}}) — [[дзяржава]] ў [[Паўднёва-Усходняя Азія|Паўднёва-Усходняй Азіі]]. Тэрыторыя — 330 тыс. км². Працягласць сухапутных меж — 3880 км, у т.л. з [[Кітай|Кітаем]] — 1300 км, з [[Лаос]]ам — 1650 км, з [[Камбоджа]]й — 930 км. Марская берагавая лінія — 3200 км. Афіцыйная мова — [[в'етнамская мова|в'етнамскаяв’етнамская]] (алфавіт на аснове лацінкі). Грашовая адзінка — [[в'етнамскі донг]] (1 долар ЗША 19 150 донгаў; 1 еўра 25 800 донгаў (сакавік 2010). Нацыянальнае свята — Дзень незалежнасці (2 верасня 1945 г.).
Адміністрацыйна-тэрытарыяльнае дзяленне — 59 правінцый і пяць гарадоў цэнтральнага падначалення. Апроч Ханоя, найболей буйныя — Хашымін (6,1 млн жыхароў), [[Горад Хайфон|Хайфон]] (1,8 млн.), Кантха (1,1 млн.), Дананг (0,8 млн.).
== Прырода ==
Большую частку тэрыторыі займаюць невысокія і сярэдневышынныя горы. Найбольш узвышаная паўночна-заходняя частка — хрыбет Хаангльеншон з вяршыняй Фаншыпан (3143 м). Уздоўж заходніх межаў цягнуцца горы [[Чыангшон]] (Анамскія) з лакальнымі пласкагор'яміпласкагор’ямі і плато (найбольшыя Кантум і Даклак на поўдні). Каля ўзбярэжжаў — нізіны, найбольш значныя ў [[дэльта, рака|дэльтах рэк]] [[Меконг]] (каля 50 тыс. км²) і [[Рака Хонгха|Хонгха]] (каля 15 тыс. км²). Карысныя выкапні (знаходзяцца пераважна на поўначы): [[каменны вугаль]], [[жалеза|жалезная]] руда, [[волава]], [[свінец]], [[цынк]], [[малібдэн]], [[вальфрам]], [[Тытан, хімічны элемент|тытан]], [[баксіт]]ы, [[хром|храміты]], [[марганец]], [[Фасфаты|фасфарыты]] і [[апатыт]]ы; вялікія запасы [[нафта|нафты]] і газу ў нетрах [[шэльф]]а [[Паўднёва-Кітайскае мора|Паўднёва-Кітайскага мора]].
[[Клімат]] субэкватарыяльны мусонны, на поўначы трапічны. Зіма на поўдні гарачая, на поўначы халаднаватая, лета ўсюды гарачае. Сярэдняя тэмпература студзеня на раўнінах на поўначы 15 °C, на поўдні 26 °C, ліпеня адпаведна 28 °C і 29 °C. У гарах халадней. Вылучаюцца 2 сезоны: летні (з сярэдзіны мая да сярэдзіны кастрычніка) — гарачы і дажджлівы; зімовы (з сярэдзіны кастрычніка да сярэдзіны сакавіка) — цёплы і сухі. Восенню бываюць тайфуны, у далінах рэк і на ўзбярэжжы — разбуральныя навадненні. [[Ападкі|Ападкаў]] 1500—2000 мм за год, у гарах да 3000 мм. Большая частка іх прыпадае на летні сезон.
Прыкладна 40 % тэрыторыі (амаль выключна ў гарах) пад вечназялёнымі субтрапічнымі і трапічнымі [[лес|лясамі]]. Вышэй за 600—700 м на поўначы і 1000—1200 м на поўдні побач з трапічнымі пародамі растуць [[дуб]], [[бук]], [[каштан]], [[хвоя]]. Значныя ўчасткі, асабліва ў дэльце Меконга, заняты [[балота|балотнай]] [[флора|расліннасцю]], у прыбярэжнай паласе — [[мангры|мангравыя зараснікі]]. Нацыянальны парк [[Пхонг-Нха-Ке-Банг]].
[[Востраў|Астравы]] В'етнамаВ’етнама: [[востраў Фукуок]], [[астравы Тхо-Чу]], [[архіпелаг Кандаа|астравы Кандаа]], астравы [[бухта Халонг|заліва Халонг]] (у тым ліку [[Архіпелаг Кат-Ба|Кат-Ба]]), часткова [[архіпелаг Спратлі]], фармальна [[Парасельскія астравы]] і інш. Пячора [[Шандонг]].
== Гісторыя ==
{{main|Гісторыя В'етнама}}
Гісторыя в'етнамскайв’етнамскай дзяржаўнасці налічвае 2,5 тыс. гадоў, на працягу якіх захоўвалася адзіная культура з цэнтрам у дэльце ракі Чырвонай.
Найстаражытнай в'етнамскайв’етнамскай дзяржавай лічыцца Ванланг (сяр. 1 тыс. да н.э.). Аулак і Намв'етНамв’ет, якія змянілі яе ў 2 ст. да н.э. былі захопленыя Кітаем. Перыяд «паўночнай залежнасці», які доўжыўся прыкладна 1 тыс. гадоў, завяршыўся толькі ў 10 ст. з абвяшчэннем незалежнай дзяржавы Дайкав'етДайкав’ет (Дайв'етДайв’ет), паспяхова адбіўшай спробы кітайцаў аднавіць сваё панаванне.
Стаўшы адной з наймоцных дзяржаў Паўднёва-Усходняй Азіі, Дайв'етДайв’ет у 13 ст. адбіў тры ўварванні манголаў, у 15 ст. пасля шматвяковай барацьбы падпарадкаваў дзяржаву Чампа, якая знаходзілася ў цэнтральнай частцы сучаснага В'етнамаВ’етнама, у 11, 15 і 18 ст. абараніў сваю незалежнасць у войнах з кітайцамі.
У 17 ст. Дайв'етДайв’ет распаўся на два княствы пад намінальнай уладай імператараў дынастыі Ле. У 19 ст. краіну аб'ядналіаб’ядналі правіцелі дынастыі Нгуенаў, якія перанеслі сталіцу з поўначы (Тхангланг — сучасны Ханой) у цэнтр (Хюэ).
У 1858—1884 В'етнамВ’етнам захапіла Францыя (гл.[[Сайгонскі дагавор]]), падзяліўшы яго на тры часткі: Танкін (поўнач), Анам (цэнтр) і Кахінхіну (поўдзень). У Анаме была захаваная намінальная ўлада імператара.
Пасля японскай акупацыі (1941—1945) у выніку перамогі Жнівеньскай рэвалюцыі В'етнамВ’етнам 2 верасня 1945 быў абвешчаны незалежнай дзяржавай — Дэмакратычнай Рэспублікай В'етнамВ’етнам (ДРВ). Услед за гэтым больш васьмі гадоў (1945—1954) краіна адстойвала свой суверэнітэт у вайне з Францыяй. Першым прэм'ерпрэм’ер-міністрам і прэзідэнтам Паўночнага В'етнамаВ’етнама стаў [[Ха Шы Мін]].
У ліпені 1954 былі падпісаныя Жэнеўскія дамовы, якія замацавалі незалежнасць, суверэнітэт, тэрытарыяльную цэласнасць краіны і якія прадугледжвалі яе мірнае ўз'яднаннеўз’яднанне. Аднак выкананне дамоў было сарвана паўднёва-в'етнамскайв’етнамскай адміністрацыяй пры падтрымцы ЗША. Амерыканцы і іх саюзнікі ўвялі свае войскі ў Паўднёвы В'етнамВ’етнам, а ў 1964—1968 і ў 1971—1972 падвяргалі ДРВ масіраваным бамбардзіроўкам з паветра і мора (гл.: [[В'етнамская вайна]]). 27 студзеня 1973 у Парыжы было падпісана Дамова аб спыненні вайны і аднаўленні міру. Войскі ЗША і воінскія кантынгенты іх саюзнікаў пакінулі краіну. 30 красавіка 1975 у выніку наступу В'етнамскайВ’етнамскай народнай арміі і паўстання мясцовага насельніцтва паўднёва-в'етнамсків’етнамскі рэжым быў скінуты.
25 красавіка 1976 адбыліся ўсеагульныя выбары ў Нацыянальны Сход адзінай дзяржавы, які 2 ліпеня таго жа года абвясціў аб уз'яднанніуз’яднанні краіны і абвясціў стварэнне Сацыялістычнай Рэспублікі В'етнамВ’етнам.
== Дзяржаўны лад і палітыка ==
{{main|Дзяржаўны лад і палітыка В'етнама}}
Па форме праўлення В'етнамВ’етнам (СРВ) з'яўляеццаз’яўляецца рэспублікай. Дзеючая Канстытуцыя прынята 15 красавіка 1992 года. Згодна з Канстытуцыяй кіруючая роля ў дзяржаве і грамадстве належыць Камуністычнай партыі В'етнамаВ’етнама{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=146}}{{sfn|Национальные парламенты мира|2005|с=259}}.
=== Цэнтральныя органы ўлады ===
Вышэйшым органам дзяржаўнай улады з'яўляеццаз’яўляецца аднапалатны Нацыянальны сход{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=146}}, які складаецца з 498{{sfn|Национальные парламенты мира|2005|с=259}} дэпутатаў, якія выбіраюцца на 5 гадоў усеагульным прамым галасаваннем. Толькі Нацыянальны сход можа прымаць Канстытуцыю і законы. Ён таксама ажыццяўляе кантроль за выкананнем законаў і Канстытуцыі. У кампетэнцыі Нацыянальнага сходу знаходзіцца разгляд справаздач аб працы Прэзідэнта, Пастаяннага Камітэта Нацыянальнага Сходу, Урада, Вярхоўнага народнага Суда і Вярхоўнай народнай пракуратуры. Сход сцвярджае праект бюджэту, усталёўвае або адмяняе падаткі. Гэты орган валодае правам абіраць, вызваляць, адклікаць Прэзідэнта, віцэ-прэзідэнта, Старшыні Нацыянальнага Сходу і яго намеснікаў, членаў Пастаяннага Камітэта Нацыянальнага Сходу, Прэм'ерПрэм’ер-міністра, Старшыні Вярхоўнага народнага Суда і Галоўнага пракурора Вярхоўнай народнай пракуратуры; сцвярджае прапанову Прэм'ерПрэм’ер-міністра аб прызначэнні або адкліканні членаў Урада; адмяняе акты вышэйназваных органаў і службовых асоб у выпадку іх супярэчнасці Канстытуцыі, законам або пастановаў Нацыянальнага Сходу. Сярод некаторых іншых паўнамоцтваў Нацыянальнага Сходу: прыняцце рашэння аб амністыі, усталяванне ваенных і інш. званняў, рашэнне пытанняў вайны і міру, ратыфікацыя і дэнансацыя міжнародных дагавораў або дагавораў з удзелам В'етнамаВ’етнама, вырашэнне пытання аб ўсенародным рэферэндуме{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=146}}{{sfn|Национальные парламенты мира|2005|с=259—260}}.
Пастаянна дзеючым міжсесійным органам Нацыянальнага Сходу з'яўляеццаз’яўляецца яго Пастаянны Камітэт. Ён аб'яўляеаб’яўляе выбары і склікае сесіі Нацыянальнага Сходу; гаворыць пра Канстытуцыю, законы і ўказы; выдае ўказы па даручэнні Нацыянальнага Сходу; ажыццяўляе кантроль за выкананнем Канстытуцыі і законаў; кантралюе дзейнасць Урада, Вярхоўнага народнага Суда і Вярхоўнай народнай Пракуратуры; прыпыняе дзеянне актаў Урада, Прэм'ерПрэм’ер-міністра, Вярхоўнага народнага Суда, Вярхоўнай народнай Пракуратуры, якія супярэчаць Канстытуцыі, законах, пастановаў Нацыянальнага Сходу, і адмяняе іх акты, якія супярэчаць ўказам і рашэнням Пастаяннага Камітэта. Пастаянны Камітэт мае права сцвярджаць прапанову Прэм'ерПрэм’ер-міністра аб прызначэнні, вызваленні і адкліканні членаў Урада і дакладваць пра гэта Нацыянальнаму сходу на бліжэйшай сесіі{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=147}}{{sfn|Национальные парламенты мира|2005|с=261}}.
Кіраўніком дзяржавы з'яўляеццаз’яўляецца Прэзідэнт, адказны перад Нацыянальным Сходам. Ён абіраецца Нацыянальным сходам з ліку дэпутатаў на пяцігадовы тэрмін. У кампетэнцыю Прэзідэнта ўваходзяць такія паўнамоцтвы як: апублікаванне Канстытуцыі, законаў, указаў; ўнясенне ў Нацыянальны сход прапаноў аб прызначэнні, вызваленні або адкліканні віцэ-прэзідэнта і Прэм'ерПрэм’ер-міністра, старшыні Вярхоўнага народнага Суда і Галоўнага пракурора Вярхоўнай народнай Пракуратуры; заключэнне ад імя СРВ міжнародных дагавораў; выданне загадаў і рашэнняў; вярхоўнае камандаванне ўзброенымі сіламі і інш{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=148}}.
Выканаўчым органам Нацыянальнага сходу і вышэйшай распарадчым органам СРВ з'яўляеццаз’яўляецца Урад, адказны перад Нацыянальным Сходам, яго Пастаянным Камітэтам і Прэзідэнтам. У склад Урада ўваходзяць Прэм'ерПрэм’ер-міністр, віцэ-прэм'ерыпрэм’еры, міністры і іншыя члены. На аснове актаў вышэйстаячых органаў Урад выдае пастановы і рашэнні, а Прэм'ерПрэм’ер-міністр — рашэнні і дырэктывы{{sfn|Правовые системы стран мира|2001|с=148}}.
=== Мясцовыя органы ўлады ===
У адміністрацыйным дачыненні В'етнамВ’етнам складаецца з 58 правінцый і пяці гарадоў цэнтральнага падпарадкавання: Ханоя, Хашыміна, Хайфона, Дананга і Кантхо{{sfn|Национальные парламенты мира|2005|с=259}}. У гэтых гарадах і правінцыях дзейнічаюць народныя саветы — абіраныя насельніцтвам органы дзяржаўнай улады. Тэрмін іх паўнамоцтваў — 4 гады. Правінцыі падзеленыя на акругі (паветы), у якіх, як паўсюдна ў гарадах і вёсках (супольнасцях), дзейнічаюць выбраныя насельніцтвам народныя саветы. З 1997 года правінцыям і іншым адміністрацыйна-тэрытарыяльным адзінкам прадастаўлена права займацца знешнегандлёвымі аперацыямі.
=== Судовая сістэма ===
=== Палітычныя партыі ===
Палітычныя партыі: камуністычная партыя В'етнамаВ’етнама — кіруючая, створана ў лютым 1930 года на аб'яднаўчайаб’яднаўчай канферэнцыі камуністычных груп, якая прайшла ў эміграцыі ў Ганконгу, якія існавалі з 1920-х гадоў. Лідарам партыі стаў Ха Шы Мін. У кастрычніку 1930 года яна была пераназваная ў Камуністычную партыю Індакітая (КПІК). У лютым 1951 года КПІК была ператворана ў Партыю працоўных В'етнамаВ’етнама (ПТВ). Старшынёй ЦК стаў Ха Шы Мін, які заставаўся на гэтай пасадзе да смерці ў 1969 годзе. У снежні 1976 ПТВ была пераназваная ў Камуністычную партыю В'етнамаВ’етнама. Генеральным сакратаром КПВ стаў Ле Зуан, які заставаўся ім да сваёй смерці ў 1986 годзе. КПВ з'яўляеццаз’яўляецца адзінай партыяй у краіне, паколькі Дэмакратычная і Сацыялістычная партыі спынілі сваё існаванне ў 1988 годзе. Сярод іншых палітычных арганізацый вылучаецца Айчынны фронт В'етнамаВ’етнама, створаны ў 1955 годзе і ўключыў у 1977 годзе ў свой склад Нацыянальны фронт вызвалення Паўднёвага В'етнамаВ’етнама (1960-19771960—1977) і Саюз нацыянальных, дэмакратычных і міралюбных сіл Паўднёвага В'етнамаВ’етнама (1968-19771968—1977). У Айчынны фронт В'етнамаВ’етнама ўваходзяць таксама Камуністычная партыя, Усеагульная канфедэрацыя працоўных (створана ў 1976 годзе), Саюз камуністычнай моладзі Ха Шы Міна (створаны ў 1931 годзе), Саюз жанчын В'етнамаВ’етнама (створаны ў 1930 годзе) і іншыя арганізацыі.
=== Дзяржаўныя святы і сімволіка ===
* Тэт (Новы год) — тыдзень выходных у студзені або лютым (адзначаецца па месяцава-сонечным календары, адпаведна ў свята няма фіксаванай даты);
* Дзень заснавання Камуністычнай партыі В'етнамаВ’етнама — 3 лютага;
* Дзень памінання каралёў Хунг — звычайна адзначаецца ў красавіку (адзначаецца па месяцава-сонечным, адпаведна ў свята няма фіксаванай даты);
* 30 красавіка — Дзень вызвалення Паўднёвага В'етнамаВ’етнама;
* 1 мая — Дзень працаўнікоў;
* 2 верасня — Дзень незалежнасці (ад Францыі з 1945 года).
== Эканоміка ==
На кантынентальным шэльфе В'етнамаВ’етнама ёсць вялікія запасы нафты і газу. Пераважна на поўначы і паўночным-захадзе засяроджаныя радовішчы вугля, вальфраму, цынку, свінцу, апатытавых, жалезных і марганцавых руд, тытана, волава. Маюцца запасы баксітаў. Краіна багатая гідрарэсурсамі.
У апошнія гады эканоміка краіны развіваецца досыць высокімі тэмпамі. У 2007 прырост ВУП дасягнуў рэкорднага за апошняе дзесяцігоддзе паказчыку 8,5 %, у абсалютным вылічэнні — 71,2 млрд дол. ЗША або 835 дол. ЗША на душу насельніцтва.
У структуры ВУП пераважае прамысловасць (41,8 %), значную ролю гуляе сфера паслуг (38,2 %). У той жа час каля 75 % насельніцтва занята ў сельскай гаспадарцы.
В'етнамВ’етнам з'яўляеццаз’яўляецца адным з лідараў па пастаўках на сусветны рынак рысу, кавы, чая, чорнага перцу, натуральнага каучука і некаторых іншых відаў сельскагаспадарчых культур.
Аснову прамысловай вытворчасці складаюць электраэнергетыка, нафтавая і вугальная прамысловасць, актыўна развіваюцца электратэхнічная, хімічная, тэкстыльная, харчовая галіны, машынабудаванне, вытворчасць будматэрыялаў.
Узровень пісьменнасці насельніцтва — амаль 96 %. Колькасць навучэнцаў — каля 23 млн чал. Дзейнічаюць 300 ВНУ і каледжаў, у якіх навучаюцца 442 тыс. студэнтаў. Сярэднія прафесійныя вучылішчы наведваюць 1,4 млн чал. Па пасляўніверсітэцкім праграмам навучаюцца 19 тыс. чал.
Усё сродкі масавай інфармацыі з'яўляюццаз’яўляюцца дзяржаўнымі альбо фармальна належаць грамадскім арганізацыям або творчым саюзам. В'етнамскаеВ’етнамскае інфармацыйнае агенцтва мае прадстаўніцтвы ў гарадах Хашыміне і Дананге, 61 карпункт на тэрыторыі СРВ і 25 карпунктаў за мяжой. Выдаюцца 150 газет, 337 часопісаў і каля двух дзесяткаў бюлетэняў; іх агульны тыраж — прыкладна 680 млн асобнікаў. Штодня выходзяць 24 цэнтральныя і мясцовыя газеты. Найболей аўтарытэтныя і высокатыражныя — «Нянзан» («Народ»), «Куандой нянзан» («Народная армія»), «Ханой мой» («Новы Ханой»), «Лаадонг» («Праца»), «Сайгон зяйфонг» («Вызвалены Сайгон»), «Туойчэ» («Моладзь») і вячэрняя «Тинтык» («Весткі»).
Тэлевізійнае вяшчанне забяспечвае адзіная дзяржаўная тэлекампанія (VTV). Маецца тры агульнанацыянальных тэлеканала — афіцыйны (VTV1), навукова-адукацыйны (VTV2) і інфармацыйна-забаўляльны (VTV3). Радыёвяшчанне здзяйсняе дзяржаўнае радыё «Голас В'етнамаВ’етнама».
На сённяшні дзень у краіне налічваецца больш 70 электронных газет, якія атрымалі ліцэнзію Міністэрства інфармацыі і камунікацый СРВ. Самыя папулярныя інтэрнэт-газеты — Vietnamnet (www.vnn.vn) і VNExpress (www.vnexpress.net).
== Узброеныя сілы ==
Узброеныя сілы ўключаюць рэгулярны кампанент — В'етнамскаяВ’етнамская народная армія (ВНА) і войскі Міністэрствы грамадскай бяспекі (МОБ), а таксама нерэгулярны — сілы народнага апалчэння і самаабароны (НАСА). Органы вышэйшага ваеннага кіравання — Цэнтральны ваенны партыйны камітэт (ЦВПК), Свает нацыянальнай абароны і бяспекі (СНАІБ), Міністэрства нацыянальнай абароны, Генеральны штаб ВНА. Вярхоўны галоўнакамандуючы ўзброенымі сіламі і старшыня СНАІБ — прэзідэнт СРВ Нгуен Мінь Чыет (член ЦВПК).
== Беларуска-в'етнамскіяв’етнамскія адносіны ==
Сацыялістычная Рэспубліка В'етнамВ’етнам прызнала незалежнасць Рэспублікі Беларусь [[27 снежня]] [[1991]] года. Дыпламатычныя адносіны паміж краінамі ўстаноўлены [[24 студзеня]] [[1992]] г. У снежні 1997 г. гандлёвае прадстаўніцтва Рэспублікі Беларусь у Сацыялістычнай Рэспубліцы В'етнамВ’етнам пераўтворана ў Пасольства. Пасольства В'етнамаВ’етнама ў г.[[Мінск]]у адкрыта ў канцы 2003 года.
У красавіку 1997 і красавіку 2008 г. Прэзідэнт Рэспублікі Беларусь [[Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка|А. Р. Лукашэнка]] наведаў В'етнамВ’етнам з афіцыйнымі візітамі.
У жніўні 1998 Рэспубліку Беларусь наведаў Прэзідэнт Сацыялістычнай Рэспублікі В'етнамВ’етнам Чан Дык Лыонг. У маі 2010 г. Прэзідэнт В'етнамаВ’етнама Нгуен Мінь Чыет наведаў Рэспубліку Беларусь з афіцыйным візітам. У 2000 - 20062000—2006 гадах праведзены абмен візітамі на ўзроўні прэм'ерпрэм’ер-міністраў і кіраўнікоў парламентаў дзвюх краін. У сакавіку 2009 г. адбыўся абмен візітамі дэлегацый прадстаўнікоў Нацыянальных сходаў Беларусі і В'етнамаВ’етнама. У красавіку 2009 г. адбыўся візіт у Рэспубліку Беларусь Старшыні Нацыянальнага сходу Сацыялістычнай Рэспублікі В'етнамВ’етнам Нгуен Фу Чонгам. У кастрычніку 2010 В'етнамВ’етнам наведаў Старшыня Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу Рэспублікі Беларусь [[Уладзімір Андрэйчанка]].
2 мая 2008 г. В'етнамВ’етнам у афіцыйным парадку інфармаваў аб ратыфікацыі беларускай папраўкі да Дадатку В да Кіёцкага пратакола.
У верасні 2009 г. адбыўся візіт у Рэспубліку Беларусь в'етнамскайв’етнамскай дэлегацыі на чале з Генеральным Аўдытарам В'етнамаВ’етнама Выонг Дзінь Хуэ. У ходзе візіту адбыліся сустрэчы са старшынёй КДК Беларусі [[Зянон Ломаць|З. К. Ломацем]], Старшынёй Савета Рэспублікі Нацыянальнага Сходу Беларусі Б. В. Батурам, наведванне шэрагу беларускіх прадпрыемстваў. У кастрычніку 2009 праведзены візіт у Рэспубліку Беларусь Намесніка Прэм'ерПрэм’ер-міністра Сацыялістычнай Рэспублікі В'етнамВ’етнам Хаанг Чунг Хая. У студзені 2010 г. адбыўся візіт у Рэспубліку Беларусь Міністра юстыцыі В'етнамаВ’етнама Ха Хунг Кыонга, у траўні 2010 г. - — мэра г. Ханоя Нгуен Тхе Тхаа.
У перыяд з 29 лістапада па 1 снежня 2011 г. адбыўся афіцыйны візіт Прэм'ерПрэм’ер-міністра Рэспублікі Беларусь [[Міхаіл Мясніковіч|Міхаіла Мясніковіча]] ў Сацыялістычную Рэспубліку В'етнамВ’етнам.
У чэрвені 2015 у Беларусі прайшлі дні в'етнамскайв’етнамскай культуры <ref name="РГ_2015_01">[http://www.rh.by/by/337/20/11969/ В'етнамскаяВ’етнамская дэлегацыя пра Беларусь: "«Лепшае, што мы бачылі тут, – — гэта прырода і боршч"»]//«[[Рэгіянальная газета]]»</ref>.
== Гл. таксама ==
|