Юзаф Каліноўскі: Розніца паміж версіямі

▲'''Юзаф Андрэевіч Каліноўскі''', '''Св. Рафал''' ({{ДН|1|9|1835}}, {{МН|Вільня|у Вільнюсе|Горад Вільнюс}} — {{ДС|15|11|1907}}, кляштар у м. Чэрна каля Кракава, Польшча), удзельнік [[паўстанне, 1863-1864|паўстання 1863—1864]], каталіцкі рэлігійны дзеяч, мемуарыст.

▲Скончыў Мікалаеўскую ваенна-інжынерную акадэмію ў Пецярбургу (1856). У 1859—1860 працаваў тапографам на будаўніцтве чыгункі [[Адэса]]—[[Курск]]. У 1860—1863 служыў інжынер-капітанам у [[Брэсцкая крэпасць|Брэсцкай крэпасці]]. У маі 1863 выйшаў у адстаўку і пераехаў у Вільню. З чэрв. 1863 узначаліў ваенную секцыю Выканаўчага аддзела Літвы. Арыштаваны 13.3.1864; асуджаны на смерць. Прысуд быў заменены на 10-гадовую катаргу. Накіраваны ва Усолле Іркуцкай губ. Праз 5 гадоў катарга заменена на вольнае пасяленне ў [[Іркуцк]]у і [[Горад Перм|Пярмі]]. Удзельнічаў у навуковых даследаваннях [[Сібір]]ы. У 1873 вярнуўся на Радзіму; стаў выхавальнікам сына князя У. Чартарыйскага Аўгуста, пераехаў у [[Парыж]]. У 1877 у Грац ([[Аўстрыя]]). Даўняе захапленне каталіцкай духоўнай літаратурай паўплывала на тое, што Ю. Каліноўскі ўступіў у [[Ордэн кармелітаў босых]], прыняў манаскае імя '''Рафал'''. У 1880 накіраваны ў кляштар у мяст. Чэрна, дзе стаў прыёрам. З 1899 генеральны вікарый кармелітаў босых у [[Галіцыя|Галіцыі]]. Напісаў успаміны пра паўстанне 1863—1864; аўтар рэлігійна-філасофскіх трактатаў. Кананізаваны каталіцкай царквой 17.11.1991.