Крупскі (прозвішча): Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз мабільную версію сайта
дапаўненне, вікіфікацыя
Радок 3:
'''Крупскі''' ({{lang-pl|Krupski}}, {{lang-be|Крупскі}}, {{lang-ru|Крупский}}, {{lang-uk|Крупський}}, {{lang-lt|Krupskis}}) — польскае<ref>с.27-28, 216, 238, 245—250, 276—284, 309 «Русские фамилии», Унбенгаун Б. О., г. Москва, изд. «Прогресс», 1989 г.</ref> шляхецкае прозвішча ў [[Мовазнаўства|лінгвістыцы]] ([[анамастыка|анамастыцы]]). Прозвішча «Крупскі» мела некалькі родаў гербавай адвечнай [[Шляхта|шляхты]] ({{lang-pl|szlachta odwieczna}}).
 
Утварэнне прозвішча: было да [[XIV]] ст. з агульнай практыкай для ўсіх высакародных ў [[Еўропа|Еўропе]]<ref>с.18-33,"География фамилий", Никонов В. А., г. Москва, изд."Наука", 1988 г.</ref>. Адбываецца ад прыстаўкі да асабістага імя шляхціцаў, які спадчынна валодалі радавым гняздом [[Крупэ]]<ref>[http://www.pwn.pl/?module=multisearch&search=Krupski&submit2=szukaj Krupski od Krupe - — Krupscy ([[Крупскі]] ад [[Сяло Крупэ]]) - — PWN (Wyniki wyszukiwania: Krupski)] {{ref-pl}}</ref>, родапачынальнікаў роду Крупскі<ref>c.15-21,27-28,191-193,215-217,245-246,263-264,"Русские фамилии", Унбенгаун Б. О., г. Москва, изд. «Прогресс», 1989 г.</ref>, паводле дакументальных тэкстаў [[Лацінская мова|латынню]] і на [[Польская мова|польскай]] — «дэ Крупэ». На латыні, Іван дэ Крупы — «Johannis de Crupe» (да XIV ст.). У [[XV]] ст. пад уплывам [[Славяне|славянскай]] культуры ў тэкстах на польскай з'яўляеццаз’яўляецца канчаткова сучасная форма прозвішча «Крупскі». На польскай, Іван Крупскі — «Jan Krupski» (Krupskij). Ужо на латыні тэкст [[1534]] г. змяшчае — «Crupsky» (Акт надзела зямлі Крупскага Ераніма)<ref>с.70 (№ 107), томъ XIX, «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Коммиссіею» (Акты, относящіеся къ исторіи бывшей Холмской епархіи), типография А. Г. Сыркина, г. Вильна, 1892 г.</ref>, ў [[1550]] г. — «Crupski» (Акт заканчэння вучобы у [[Ягелонскі ўніверсітэт|Кракаўскім універсітэце]] Крупскага Валерыя)<ref>str.360 (178), XIV — «ACTA RECTORALIA ALMAE UNIVERSITATIS STUDII CRACOVIENSIS», Tomus secundus, contimems annos 1536—1580, Stanislaus Estreicher, CRACOVIAE, 1909.</ref>. У [[Старабеларуская мова|старабеларускіх]] і [[Руская мова|расійскіх]] тэкстах да [[XIX]] ст. — «Крупскій (Крупскі)» або «Крупский». Прозвішчы ў [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] сталі агульнапрынятымі, акрамя высакародных, пасля [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|адмены прыгоннага права 1861 г.]]<ref>с.20-26,"География фамилий", Никонов В. А., г. Москва, изд."Наука", 1988 г.</ref>. У сучаснай Польшчы гэта папулярная прозвішчы сярод іншых<ref>[http://dziury.eu/slowniki/lacinskie_nazwy_roslin/index.php?artikles=1731 Najpopularniejsze nazwiska w Polsce] (2745 Krupski), 2015 r., dziury.eu {{ref-pl}}</ref>.
 
== Паходжанне ==
Радок 10:
== Фамільны герб роду ==
;Розныя галінкі прозвішчы Крупскі выкарыстоўвалі гербы<ref>{{cite web | title="Polish Armorial Middle Ages to 20th Century", Tadeusz Gajl, Gdańsk-2007. | work= | url=http://gajl.wielcy.pl/herby_lista.php?query=9Krupski&startp=0&herbcnt=4&lang=en }}</ref>:
* [[Герб «Корчак»]]<ref>str. 396, tom 5, "«Herbarz Polski"», Kaspra Niesieckiego S.J., w Lipsku, 1840 r.</ref>,
* [[Герб «Леўарт»]]<ref>str. 58, "«Herbarz szlachty prowincyi Witebskiej"», wydanie Herolda Polskiego, w Krakowie, 1899 r.</ref>,
* [[Герб «Шэліга»]]<ref>str. 350, tom XII, cz. 1, "«Herbarz Polski"», Adam Boniecki, Warszawa, 1908 r.</ref>,
* [[Герб «Копач»]]<ref>str. 93, tom IX, "«Herbarz Polski"», Kaspra Niesieckiego S.J., w Lipsku, 1842 r.</ref>,
* [[Герб «Леў II»]]<ref>[http://www.ornatowski.com/index/herbyszlacheckie_k.htm Krupski h. własny, Lewart, Szeliga, Korczak, Kopacz, Tadeusz Gajl "«Herby szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów"», Wydawnictwo L&L, Gdańsk-2003] {{ref-pl}}</ref>.
;Ідэнтыфікацыя: якіх (якой менавіта выкарысталі) прадугледжвае метрычную сувязь нашчадка з тым прадстаўніком роду, які ў мінулым меў дакументальнае прызнанне (у згодзе з агульнапрынятымі правіламі ў [[Генеалогія|генеалогіі]] і [[Геральдыка|геральдыцы]]).
Якія маюць сваяцтва з продкам, нашчадкі старажытнага роду Крупскі называюцца — Дом Крупскі ({{lang-pl|Dom Krupskich byl wieku mego znaczny w Chelmskiem}})<ref>str.691, «Herby Rycerstwa Polskiego», Paprockiego Bartosza, Krakow, 1858.</ref>.
Радок 22:
== Род валодаў нерухомасцю ==
* Маёнтак Навасёлкі [[Ігуменскі павет|Ігуменскага павета]] [[Мінская губерня|Мінскай губерні]] [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]<ref>владелец Бонифаций Урбанович Крупский (участник польского восстания 1863 г.)</ref>,
* Маёнтак Кавярляны [[Менскае ваяводства|Мінскага ваяводства]] [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]<ref>РДГА (ф.1343 воп.16 спр.2885 л.24-25)</ref> до 1742  г. (пасля 1742  г. - — маёнтак Шоломецы Рэчыцкага павета),
* Крупэ (Krupe), Орхово (Orchowo), Собебор (Sobiebor), Стральцу (Strzelce), Дубна (Dubnę), Гацы (Gaci, Gać), Белобожница (Białóbożnica), Ястрабли (Jastrabli), Киселина (Kisielina), Осовки (Osówki), Лихановки (Łychanowki), Устилуг (Uściług), Людзин (Ludzin), Ометынец (Ometyniec), Усвят (Uświacie), Узблочя (Uzbłocia), Крупы Крупеніна (Krupie Krupienina), Чашичи (Czaszyc), Крупы Шыловіч (Krup Szylowicz), Пилонэк (Pilonek), Бялынычи (Białynicz), Бабинычи (Babnina), [[Вёска Хізы|Хізы]] (Chizy), маёнтак Станішек ({{lang-pl|Staniszek}})<ref name="ReferenceB">str. 96 (185), "«Metryka Litewska"» (Rejestry podymnego W.K.L., Wojewodztwo smolenskie 1690 r., pod red. A. Rachuby), Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, opr. Stanislaw Dumin i Andrzej Rachuba, Warszawa, 2009 r. {{ref-pl}}</ref>
і інш..
; Род засноўваў царквы:
Радок 34:
 
== Род ў часы Вялікага княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай ==
[[Файл:Відбиток печатки Єроніма Крупського.jpg|right|thumb|250px|<center>Адбітак [[Пячатка|пячаткі]] пана [[Валынь|валынскага]] Ераніма Крупскага 1576  г.<ref name="Алфьоров">''Алфьоров О., Однороженко О.'' Українські особові печатки XV–XVIIXV—XVII&nbsp;ст. // за матеріалами київських архівосховищ.&nbsp;— м. Харків, 2008 р.  — C. 83. ISBN 966–7409–51–X966-7409-51-X {{ref-uk}}</ref></center>]]
 
Род Крупскі быў унесены ў [[Гербоўнік]] [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]], пасля [[Гарадзельская унія|1413 года Уніі]] Вялікага Княства Літоўскага з Польшчай.
Радок 42:
* Крупскі Алекса<ref>с.62 об., 98, 350, 347 об., 547, «Реєстр Війська Запорозького 1649 року (транслітерація тексту)», «Наукова Думка», м. Київ, 1995 р.</ref> (Кропівнянскій полк),
* Крупскі Лявонцій<ref>с.222, розділ V (1687—1722 рр.) «Тенденції еволюції національної еліти», «Генеалогія українського козацтва» (Нариси історії козацьких полків), Володимир Кривошея, вид. «Стилос» 2-е доповнене, м. Київ, 2004 р. ISBN 966-8518-20-9</ref> (полк Навіцкага) харунжага пры шляхетныя [[гетман]]е [[Іван Мазепа|Іване Мазепе]] ([[1697]]).
* Крупскі - — казак Веніцкай сотні Кальніцкага полка (Рэестр Запарожскага войска 1649  г.)<ref>http://redbow.ru/kalnickiy_polk</ref>.
* Крупскі Тіміш (Цімафей) - — казак Батуринскага курэня (Рэестр Запарожскага войска 1756  г.)<ref>http://redbow.ru/reestr_zaporozhskogo_voyska_1756_g.</ref>.
 
;Іншыя персоны гэтага перыяду:
# Крупская Сафія<ref>{{cite web | title=Перепись войска Великого Княжества Литовского 1528 года | work= | url=http://kdkv.narod.ru/1528-VKL/1528-10k.htm }}</ref> (з [[Холмская зямля|зямлі Холмшчыны]]<ref>с. 126, 187, 395, "«Українська шляхта з кінця XIV до середини XVII ст. (Волинь і Центральна Україна)"», професор Яковенко Н. М., Академія наук України, Інститут української археології, Українська правнича фундація, вид. "«Наукова думка"», м. Київ, 1993 р. ISBN 5-12-003024-6 {{ref-uk}}</ref>)  — [[пан]]на [[баяры]]ня [[Замак|замка]] г. [[Горад Луцк|Луцк]] ([[1528]] г.), і яе сястра Крупская Кацярына жонка князя Богдана Тура з роду Свірскі ([[1512]] г.)<ref>str.159, «Poczet rodow w Wielkiem Ksiestwie Litewskiem w XV i XVI wieku», Adam Boniecki, Warszawa, 1887. {{ref-pl}}</ref>;
# Крупскі Георгій - — [[ротмістр]], кіраўнік 162 вершнікамі ([[1503]]  г.), [[Шляхта|шляхціч]] [[Падолле|Падолля]]<ref>с. 205, "«Еластична спільнота (Подільська шляхта в другій половині XIV  — 70-х роках XVI століття)"», Віталій Михайловський (рецензент доктор історичних наук професор Володимир Александрович та ін.), вид. «Темпера» (рекомендовано до друку Вченою Радою), м. Київ, 2012 р. ISBN 978-617-569-060-4 {{ref-uk}}</ref>;
# Крупскі Іван - — [[войт]] в [[Смаленскае ваяводства|Смаленскам ваяводстве]] (4 красавіка [[1690]]  г.)<ref name="ReferenceB"/>;
# Крупскі Юрый Апанасавіч - — у смаленскай шляхце беларускага паходжання (19 верасня 1654), шляхціц каталіцкага веравызнання ("«Крыжапрывадная імянная кніга польскіх і маскоўскіх людзей"»)<ref>Расійскі дзяржаўны архіў старажытных актаў: ф. 137 воп.1 кн. 16 арк. 10</ref>;
# Крупскі Іаахім-Стэфан (з [[Віцебскае ваяводства|Віцебскага ваяводства]]) — электор (выбаршчык) караля [[Уладзіслаў Ваза|Уладзіслава IV]] (1595—1648)<ref name="ReferenceA">str.108, "Elektorowie krolow Wladyslawa IV., Michala Korybuta, Stanislawa Leszczynskiego i spis stronnikow Augusta III. / zestawili w porzadek abecadlowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wasowicz., Lwow, czcionkami I. Zwiazkowej Drukarni, nakl. Elzbiety z hr. Losiow Duninowej-Borkowskiej, 1910; «Rocznik Towarzystwa heraldycznego we Lwowie», Tom 1 — rok 1908/9. {{ref-pl}}</ref>;
# Крупскі Давыд - — шляхціч [[Віцебскае ваяводства|Віцебскага ваяводства]] (акты [[1638]]-[[1641]]  гг.)<ref>стр. (VI) 424, 426, 427, вып. 26, «Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске и изданные», М. Веревкин, типо-литография Г.  А.  Малкина, г. Витебск, 1895  г. {{ref-ru}}</ref>;
# Крупскі Христофер (з Руськага ваяводства) — электор (выбаршчык) караля [[Уладзіслаў Ваза|Уладзіслава IV]] (1595—1648)<ref name="ReferenceA"/>;
# Крупскі Андрэй (з [[Холмская зямля|зямлі Холмшчыны]]) — электор (выбаршчык) караля [[Род Вішнявецкіх|Міхаіла Карыбута]] (1669—1673)<ref name="ReferenceA"/>;
# Крупскі Ян-Станіслаў (з зямлі Холмшчыны) — электар (выбаршчык) караля [[Аўгуст Моцны|Aўгуста II]] ([[1697]] г.)<ref>str.176, Elektorow poczet, ktorzy niegdys glosowali na elektorow Jana Kazimierza roku 1648, Jana III. roku 1674, Augusta II. roku 1697, i Stanislawa Augusta roku 1764, najjasniejszych Krolow Polskich, Wielkich Ksiazat Litewskich, i.t.d. / ulozyl i wydal Oswald Zaprzaniec z Siemuszowej Pietruski. Bochnia ; Lwow. drukiem Wawrzynca Pisza; nakladem Kajetana Jablonskiego. 1845. {{ref-pl}}</ref>;
# [[Андрэй Курбскі]] — насіў прозвішча '''Крупскі''' (Krupski)<ref>с.504-506 tom 1 (Index, Tesserae gentiliciae in regno Poloniae s M. D. Lit.), «Orbis Poloni», Simone Okolski, Cracov, 1641; c.554 (herb Krupskich), «Poczet herbow szlachty Korony Polskiey y Wielkiego Xięstwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroświeckiey cnoty», Potocki Wacław, Krakow, 1696 r.;с. LII «Skorowidz do herbow» (с. 871) «Herby Rycerstwa Polskiego. przez Bartosza Paprockiego zebrene i wydane r. p. 1584 (1789). Wydanie Kazimierza Jozefa Turowskiego. Krakow. Nakladem wydawnictwa biblioteki polskiej. 1858». {{ref-pl}}</ref> герба Леварт ў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]] правінцыі [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]];
# Крупскі Бернардус — [[манах]] [[Францысканцы|францысканец]], каталіцкі [[святар]], [[Багаслоўе|багаслоў]], аўтар кнігі «Аб'яваАб’ява Нябесных Тайн святой Брыгіты» ([[1698]] г.)<ref>str.396, Tom V, «Herbarz Polski», Niesieckiego Kaspra S.J., w Lipsku, 1840. {{ref-pl}}</ref>;
# Крупскі Станіслаў-Ёсафат — [[ландвойт]] [[Горад Гродна|горада Гродна]], [[Чашнік|падчашы]] [[Горад Старадуб|горада Старадуб]] ([[1727]] г.)<ref>с.23, 510—515(№ 25), т.7, «Акты издаваемые Виленскою археографическою комиссиею (Акты городненского гродского суда)», тип. А. Г. Сыркина, г. Вильна, 1874 г.;с.907-912(510—512), т.17, «Акты издаваемые Виленскою археографифическою комиссиею (Акты Гродненского земского суда)», тип. А. Г. Сыркина, г. Вильна, 1890 г.; с.530, т.17, «Акты издаваемые Виленскою археографифическою комиссиею (Акты Гродненского земского суда)», тип. А. Г. Сыркина, г. Вильна, 1890 г.; с.611(546—547) т.25,"Акты издаваемые Виленскою археографифическою комиссиею для разбора древних актов (Инвентари и разграничительные акты)", тип. А. Г. Сыркина, г. Вильна, 1898 г. {{ref-ru}}</ref>;
# Крупскі Апанас - — уладальнік маёнтка Кавярляны (да 1742  г.)<ref>Духовное завещание от 16 марта 1742  г. Арцишевского Александра об обмене имения Каверляны в Минском воеводстве у Крупского Афанасия на его имение Шоломецы в Речицком повете - — РГИА ф.1343 оп.16 д.2885 лл.24-25 {{ref-ru}}</ref>;
# Крупскі Андрэй<ref>с.342,127, АРХIЎ УНIЯЦКIХ МIТРАПАЛIТАЎ, Дакументы да гiсторыi царквы ў Беларусi XV—XIX стст. у фондзе «Канцылярыя мiтрапалiта грэка-унiяцкiх цэркваў у Расii», Даведнiк, Мінск-Полацк, «Сафiя», 1999 г. (ISBN 985-6448-05-0)</ref> — [[Уніяцкая царква на Беларусі|грэка-каталіцкі]] місіянер [[Ордэн Базылянаў|манахаў святога Васіля Вялікага]] атрымаў Грамату на службу ў Белую Русь [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] (цяпер — Беларусь) 13 мая [[1786]] года ад [[Епіскап|біскупа]] [[Горад Львоў|Львоўскага]], [[Галічына|Галіцкага]] і Камянецкага Пятра Белянскага (цяпер ва Украіне);
# Крупскі Ян - — [[чашнік]] [[Горад Ашмяны|горада Ашмяны]], прывілей (грамата караля, канфірмацыі 17.04.1763  г.)<ref>с. 256 Анiщчанко Я. К. "«Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ пры Станіславе Панятоўскім"», г. Мінск, 2008  г. (РДАСА, ф.389, спр.534, арк. 358, UWKL.T.1.S.222)</ref>;
# Крупскі Міхаіл - — [[суддзя]] [[Горад Мінск|горада Мінска]] (1817  г.)<ref>с. 256 Анiщчанко Я. К. "«Ураднікі беларускіх земляў ВКЛ пры Станіславе Панятоўскім"», г. Мінск, 2008  г.(НГАБ ф.1779, спр.48, арк.38)</ref>
і інш..
 
Радок 69:
 
== Род ў часы Расійскай Імперыі ==
[[File:Armorial of Vitebsk1.jpg|right|thumb|240px|Шляхцічы Крупскія ў Гербоўніку Віцебскага дваранства, г. [[Віцебск]], 1900  г.]]
[[File:Стр. 58.jpg|right|thumb|240px|Крупскія (№  893) ў Алфавітным спісе дваранскіх родаў Менскай губерні, г. [[Менск]], 1903  г.]]
[[File:P.76.jpg|right|thumb|240px|Крупскія ў Спісе дваранаў Валынскай губерні, г. [[Жытомір]], 1906  г.]]
Род прызнаны ў расійскім дваранстве па [[Магілёўская губерня|Магілёўскай губерні]] 16 сакавіка [[1799]] г.<ref>Krupski Jan Nicholas (НГАБ ф.2066 воп.1 спр.2 л.2)</ref> і 12 лістапада [[1811]] г.<ref>Krupski Marcin syn Teodora (НГАБ ф.2066 воп.1 спр.4 л.82 ад.)</ref> як «старажытны высакародны дваранскі род»<ref>«Алфавитный список дворянских родов, внесенных в родословные дворянские книги Могилевской губернии», изд. МДДС, г. Могилев, 1909 г.</ref>, з унясеннем у 6 частку [[Дваранская радаводная кніга|Дваранскай Радаводнай Кнігі]]. Даволі значная частка роду не была зацверджана ў расійскім дваранстве і запісаная ў «падатныя» саслоўя. Іншыя галіны радаслоўнага дрэва ўнесены ў [[Дваранская радаводная кніга|Дваранскія Радаводныя Кнігі]] [[Мінская губерня|Мінскай]]<ref>с.58, «Алфавитный список дворянским родам Минской губернии внесенным в дворянскую родословную книгу по 1-е июля 1903 года», Губ. Тип., г. Минск, 1903 г. (РДГА ф. 1343 воп. 23 спр. 9446, ф. 1343 воп. 36 спр. 12986-12987)</ref>, [[Віцебская губерня|Віцебскай]]<ref>Алфавитный список дворянским родам, внесенным в дворянскую родословную книгу Витебской губернии [с 1785] по 1900 г.", г. Витебск, 1900 г. (РДГА ф. 1343 воп. 23 спр. 9444)</ref>, [[Віленская губерня|Віленскай]]<ref name="Tom XII 1908">str.350, cz.1, Tom XII, «Herbarz Polski», Boniecki Adam, Warszawa, 1908.</ref>, Ковенскай<ref name="Tom XII 1908"/>, Валынскай<ref>ДАЖО (ф.146 воп.1 спр.3193-3195)</ref>, Падольскай<ref>РДГА (ф.1343 воп.36 спр.12986)</ref> і Кіеўскай<ref>ЦДІА України (ф.782 воп.1 спр.6131,6228)</ref> [[Губерня|губерні]]. Былі прадстаўнікі роду і ў [[Аўстра-Венгрыя|Аўстра-Венгерскай імперыі]].
 
; Веравызнанне: у родзе Крупскі было [[Уніяцтва|Грэка-каталіцкія]] (уніяты), [[Каталіцкая царква|Рыма-каталіцкія]] і [[Праваслаўе|Праваслаўнае]] (артадоксы). У [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] пасля рэпрэсій<ref>[[:be:Падляшскія пакутнікі]]</ref> да [[Берасцейская унія|уніяцкім]] веравызнанні некаторыя сталі праваслаўнымі [[святар]]амі і вернікамі. Але ў многіх краінах свету да гэтага часу нашчадкі роду вызнаюць [[Каталіцтва]]. У следстве ўплыву [[Пратэстанцтва|пратэстантызму]] і [[атэізм]]у ў апошні гістарычны перыяд з'явілісяз’явіліся некаторыя прадстаўнікі роду вызнаюць пратэстантызм або зусім не практыкуюць [[Хрысціянства]].
 
;Персоны гэтага перыяду:
Радок 88:
 
== Род ў часы СССР ==
* 765 носьбітаў прозвішча «Крупскі» і 7 чалавек прозвішча «Крупская» загінулі на ваеннай службе ў дзеючай [[армія|арміі]] ў перыяд [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны (1939 −1945  гг.)]]<ref>{{cite web | title=Крупский (ОБД Мемориал) | work= | url=http://www.obd-memorial.ru/ }}</ref>.
* 70 носьбітаў прозвішча «Крупскі» і 20 чалавек прозвішча «Крупская» былі [[Рэпрэсіі ў СССР|рэпрэсаваныя]] камуністычным рэжымам<ref>{{cite web | title=Сталинские расстрельные списки | work= | url=http://stalin.memo.ru/spiski/pg06154.htm }}</ref>, і ў наступстве рэабілітаваныя (пасмяротна)<ref>{{cite web | title=Жертвы политического террора в СССР | work= | url=http://lists.memo.ru/index11.htm }}</ref>.
 
Радок 131:
 
== Нататкі ==
# "«Перапiс войска Вялiкага княства Лiтоускага 1528 года"», г. Мінск, 2003  г.
# том I—XXXIX, «Акты издаваемые Виленскою Археографическою Комиссиею для разбора Древних Актов», г. Вильна, 1865—1915. {{ref-ru}}
# выпуск 1-31, «Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске и изданные», Созонов, Дм. Ив. Довгялло, губернская типо-литография, г. Витебск, 1871—1903. {{ref-ru}}
# стр. 25, "«Смоленская шляхта"», под редакцией Б.  Г.  Федорова, том II, издательство "«Русское экономическое общество"», 2006  г. {{ref-ru}}
# str. 123-156123—156, S. Dumin, S. Górzyński. Spis szlachty wylegitymowanej w guberniach grodzieńskiej, mińskiej, mohylewskiej, smoleńskiej i witebskiej. - — Warzsawa: DiG, 1993 r. (стр. 123-156123—156, С. Думин, С. Гуржинский. Список дворянства, утвержденного в Витебской, Гродненской, Минской, Могилевской и Смоленской губерниях. - — Варшава: DiG, 1993  г.) {{ref-pl}}
# «Ogrod krolewski», Paprocki Bartlomiej, D. Siedlczanski, Praga, 1599 r. {{ref-pl}}
# «Poczet herbow szlachty Korony Polskiey y Wielkiego Xiestwa Litewskiego: gniazdo y perspektywa staroswieckiey cnoty», Potocki Waclaw, Kraków, 1696. {{ref-pl}}
# str.222, t.1, «Urzednicy Wielkiego ksiуstwa Litewskiego (Spisy)», Warszawa-2001; t.1 «Wojewodstwo Wilenskie. XIV—XVIII wiek», pod red. A. Rachuby; t.4, Warszawa-2003; «Ziemia Smolenska i wojewodstwo Smolenskie XIV—XVI wiek»). {{ref-pl}}
# [http://www.ornatowski.com/index/herbarzwolynski.htm Herbarz Wołyński - — opracowanie: Towarzystwo "«Pro Archivo"», Kraków] (Krupski 1866-19091866—1909, Krupski 1839-64, Krupski 1802-48) {{ref-pl}}
# str. 58-59, "«Herbarz szlachty prowincyi Witebskiej"», wydanie Herolda Polskiego, w Krakowie, 1899 r. {{ref-pl}}
# str. 93, tom IX, "«Herbarz Polski"», Kaspra Niesieckiego S.J., w Lipsku, 1842 r. {{ref-pl}}
# str. 223-227223—227, str. 396, tom 5, "«Herbarz Polski"», Kaspra Niesieckiego S.J., w Lipsku, 1840 r. {{ref-pl}}
# str. 349-351349—351, tom XII, cz. 1, "«Herbarz Polski"», Adam Boniecki, Warszawa, 1908 r. {{ref-pl}}
# str. 189, "«Spis nazwisk shlachty Polskiey"», Jerzy Sewer Hr. Dunin-Borkowski, Lwow, 1887 r. {{ref-pl}}
# str. 240, "«Zbior nazwisk szlachty"», P.N. Małachowski, Lublin, 1803 r. {{ref-pl}}
# str. 177-182177—182, tom 1, "«Herby szlachty Polskiej"», Zbigniew Leshchyc, w Poznaniu, MCMVIII r. {{ref-pl}}
# str. 53, cz. 1, "«Wiadomość o kleynocie szlacheckim oraz herbach domów szlacheckich w Koronie Polskiey i Wielkim Xięstwie Litewskim"», E.A. Hr. Kuropatnicki, Warszawa, 1789 r. {{ref-pl}}
# str. 194-230194—230, t.1, "«Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich"», S.K. Kossakowski, Warszawa, 1859 r. {{ref-pl}}
# str. 376-387376—387, t.1, "«Herbarz wielu domow Korony Polskiey y W. X. Litewskiego"», Stanislaw Jozef (A Duneburg) Duńczewski, "«Zamoicii in Collegio Universitatis"», z drukarni B. Jana Kantego (Kraków), (Menfis) 1756 r. {{ref-pl}}
# Brzezina Winiarski A. Herby Szlachty Rzeczypospolitej. - — Warszawa, 2006. {{ref-pl}}
# Znamierowski A. Herbarz rodowy. - — Warszawa, 2004. {{ref-pl}}
# Dworzaczek Wlodzimierz, "«Genealogia"», Warszawa, 1959 r. {{ref-pl}}
 
{{зноскі|2}}
 
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:}}
 
{{purgepage}}