Полацкая езуіцкая акадэмія: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 52:
[[Выява:Jesuit College in Połacak, Belarus.jpg|thumb|300x300px|Праект рэканструкцыі Полацкай акадэміі, малюнак [[Габрыэль Грубер|Г. Грубера]]|alt=|злева]]
Узначальвалі акадэмію езуіты з багацейшым вопытам арганізацыйнай і педагагічнай дзейнасці. Выкладанне вялося дасведчанымі вучонымі мужамі. Утварыўся своеасаблівы сплаў амбітнай моладзі (зразумела, «моладзі» па тагачасных акадэмічных мерках) і абазнаных карыфеяў. З вядомых прычын сярод выкладчыкаў аказалася шмат іншаземцаў – [[Антоніа Калебота]], І[[Ігнацій П’етрабоні|гнацыа П'етрабоні]], [[Матэа Малінары]], [[Каэтан Анджаліні]], [[Луіджы Руснаці]], [[Якаб Кандраў]],
Полацкая акадэмія актыўна рыхтавала дактароў, магістраў і кандыдатаў навук. З 15 верасня 1814 г. па 15 верасня 1819 г., гэта значыць за пяць гадоў, розныя ступені прылі прысвоены 123 яе выпускнікам. З іх 17 чалавек сталі дактарамі тэалогіі і кананічнага права (напрыклад, [[Язафат Залескі]]); 43 - дактарамі грамадзянскага права; 13 - магістрамі тэалогіі (у т.л. [[Якаб Кандраў]]); 10 - магістрамі філасофіі; 2 - магістрамі вольных навук; 5 - кандыдатамі тэалогіі; 27 - кандыдатамі філасофіі (напрыклад, будучы праваслаўны епіскап Мінскі і Бабруйскі Антоній (Зубко)); 3 - кандыдатамі юрыспрудэнцыі і 1 атрымаў ступень кандыдата вольных навук<ref>Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 179.</ref>.
|