|
=== Транспартныя шляхі ===
Па аб'ёмеаб’ёме марскіх перавозак Індыйскі акіян саступае [[Атлантычны акіян|Атлантычнаму]] і [[Ціхі акіян|Ціхаму]], канцэнтруючы каля 1/5 сусветнага грузаабароту партоў і 1/3 грузаабароту наліўных грузаў (у асноўным нафты). Большая частка грузаабароту прыпадае на буйныя парты з грузаабаротам звыш 30-50 млн т. Галоўную ролю сярод іх адыгрываюць спецыялізаваныя нафтавыя парты Персідскага заліва (Рас-Танура, Харк, Міна-эль-Ахмадзі і інш.) Парты Паўднёвай і Паўднёва-Усходняй Азіі носяць універсальны гандлёвы характар ([[Мумбаі]], [[Калькута]], [[Чэнаі]], [[Карачы]]), некаторыя парты [[Індыя|Індыі]] спецыялізуюцца на апраўцы гарнаруднай сыравіны (Мармаган, [[Вішакхапатнам]], Парадып). На аўстралійскім ўзбярэжжы істотнае месца займаюць не толькі сыравінныя ([[Горад Дарвін|Дарвін]], Порт-Хэдленд, [[Дампір) (Заходняя Аўстралія)|Дампір]]), але і ўніверсальныя ([[горад Перт|Перт]], Бонберы, Фрымантл) парты. Невысокі ўзровень эканамічнага развіцця большасці краін усходнеафрыканскай прыморскай зоны вызначае невысокі ўзровень развіцця партовай гаспадаркі. Вялікім аб'ёмамаб’ёмам грузаабароту вылучаюцца толькі парты ПАР ([[Дурбан]], Рычардс-Бэй, [[Порт-Элізабет]]) і асобныя вузлавыя парты ([[Мапуту]], [[Мамбаса]], [[Дар-эс-Салам]], [[Порт-Судан]]).
Найбольшая канцэнтрацыя магістральных акіянічных шляхоў назіраецца ў зоне [[Суэцкі канал]] — [[Малакскі праліў]] — паўднёвы захад Аўстраліі — поўдзень Афрыкі. Характэрнай асаблівасцю большасці маршрутаў з'яўляеццаз’яўляецца іх транзітны характар (у парты Атлантычнага і Ціхага акіянаў) і вялікая інтэнсіўнасць у паўночнай часткі Індыйскага акіяна.
Асноўнай грузанапружанай лініяй з'яўляеццаз’яўляецца паўднёваафрыканскі напрамак (з партоў краін Персідскага заліву ўздоўж афрыканскага ўзбярэжжа і часткова Суэцкі канал), дзе дамінуюць перавозкі сырой нафты супер[[танкер]]амі у парты Еўропы і Паўночнай Амерыкі. На паўночнаіндыйскім кірунку да нафтавых грузаў з краін Персідскага заліва дадаюцца сыравінныя і сельскагаспадарчыя грузы з Індыі, Тайланда, [[Інданезія|Інданезіі]], што накіроўваюцца ў Японію і «новыя індустрыяльныя краіны» Усходняй Азіі ([[Рэспубліка Карэя]], [[Тайвань]], [[Філіпіны]] і інш.) На аўстралійскім напрамку вылучаецца паток [[Блізкі Усход|блізкаўсходняй]] нафты, сельскагаспадарчай сыравіны з Паўднёвай Азіі ў Аўстралію, а [[збожжа]] і прамысловых тавараў - — у зваротным кірунку. Са спецыялізаваных партоў заходняга ўзбярэжжа Аўстраліі расце паток жалезаруднай і іншай сыравіны ў Японію. На афрыкана-азіяцкім напрамку (у асноўным з партоў [[ПАР]]) праз пралівы Паўднёва-Усходняй Азіі транспартуюцца буйныя патокі транзітных грузаў (жалезная руда, каменны вугаль, збожжа) у Японію, а ў сустрэчных перавозках дамінуюць прамысловыя вырабы японскага экспарту.
Найважнейшымі транспартнымі шляхамі Індыйскага акіяна з'яўляюццаз’яўляюцца маршруты з [[Персідскі заліў|Персідскага заліва]] ў Еўропу і Паўночную Амерыку, а таксама з [[Адэнскі заліў|Адэнскага заліва]] ў Індыю, Інданезію, Аўстралію, Японію і Кітай.
== Эканоміка-геаграфічныя правінцыі ==
|
