Мікалаеўская чыгунка: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{да выдалення|машынны пераклад}}
{{Чыгунка
|назва=Санкт-Пецярбурга-Маскоўская → Мікалаеўская чыгунка<br/>{{lang-ru|Санкт-Петербурго-Московская → Николаевская железная дорога}}
|выява=Nikolaevsky Rail Terminal. Saint Petersburg.jpg
|шырыня=300px
|подпіс=Мікалаеўскі вакзал [[Санкт-ПецярбургаПецярбург]]а
|гады=[[1851]]—[[1923]]
|краіна=[[Расійская імперыяІмперыя]]<br>[[Расійская Савецкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспубліка|РСФСР]]
|горад=[[Санкт-Пецярбург]]
|статус=Частка Кастрычніцкай{{нп3|Акцябрская чыгунка (Расія)|Акцябрскай чыгункі|ru|Октябрьская железная дорога}}
|падпарадкаванне=ДзяржаваДзяржаўная ўласнасць
|працягласць=645 кіламетраў
}}
'''Мікалаеўская чыгунка''' ({{lang-ru|Николаевская железная дорога}} (да [[1855]] года — '''Санкт-Пецярбурга-Маскоўская''' ({{lang-ru|Санкт-Петербурго-Московская}}){{Sfn|Железнодорожный транспорт: Энциклопедия|1995|с=301}}, з [[1923]] года перайменавана ў '''КастрычніцкуюАкцябрская''' ({{lang-ru|Октябрьская}})) — трэцяя чыгунка па лікучарговасці чыгунка ў Расійскай імперыіІмперыі, пабудаваная ў сярэдзіне XIX стагоддзя для забеспячэння чыгуначных зносін паміж [[Санкт-Пецярбург]]ам і [[Масква|Масквой]]. Рух адкрыты ў 1851 годзе.
 
Мікалаеўская дарогачыгунка стала першай казённай чыгункай[[чыгуначны зпуць|двухпутнай]] двумачыгункай шляхаміу ў [[Расійская імперыя|Расійскай Імперыі]] і паклала пачатак стварэнню ў дзяржаве чыгуначнай сеткі агульнадзяржаўнага значэння. Працягласць дарогі склаласкладала 645 км (604 [[Вярста|вярсты]]).
 
Пазней да Мікалаеўскай чыгункі былі далучаны іншыя лініі. Дарога праходзіла па тэрыторыях [[Санкт-Пецярбургская губерня|Санкт-Пецярбургскай]], [[Маскоўская губерня|Маскоўскай]], [[Наўгародская губерня|Наўгародскай]], [[Цвярская губерня|Цвярской]], [[Пскоўская губерня|Пскоўскай]], [[Віцебская губерня|Віцебскай]] і [[Смаленская губерня|Смаленскай губерняў]]{{Sfn|Постройка и эксплуатация…|1901|с=12}}.
 
== Перадумовы будаўніцтва дарогі ==
{{арфаграфія}}
[[Файл:Boats_in_canal._04.jpg|міні|250пкс|Большасць грузаў у Пецярбург на пачатку XIX стагоддзя дастаўлялася на такіх баржах]]
1703 год — у вусці ракі [[Нява|Нявы]] заснаваны горад [[Санкт-Пецярбург]]. Праходзіць дзевяць гадоў, і горад становіцца сталіцай Расійскай Імперыі. На канец XVIII стагоддзя Санкт-Пецярбург — найбуйнейшы горад у Расіі па колькасці насельніцтва<ref>{{Кніга|аўтар=Рашын А. Г.|загаловак=Население России за 100 лет|спасылка=http://istmat.info/node/30 |выдавецтва=Госстатиздат|месца=М.|год=1956|том=|старонкі=глава 3|тыраж=5000}}</ref>. На тэрыторыі сталіцы знаходзіцца самы вялікі ў імперыі па грузаабароце марскі [[порт]]<ref>{{Кніга|автор=Усанаў Б. П.|загаловак=Диалог города с морем|спасылка =http://www.semiotic.ru/d/pub/dialog.htm|месца=Л.|выдавецтва=Знание|год=1989|старонак=32|isbn=|тыраж=}}</ref>. У горад паступаюць вялікія патокі грузаў для забеспячэння усё большай колькасці насельніцтва харчаваннем і для экспартнага гандлю. З пачатку XVIII стагоддзя пачалося стварэнне новых шляхоўпуцей зносін сталіцы з астатняй Расіяй. Былі пабудаваныяпабудаваны суднаходныя [[Канал, (гідраграфія)|каналы]], якія звязалі басейн [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]] з басейнам [[Волга|Волгі]] (1709 год) і басейнам [[Белае мора|Белага мора]] (1829 год). У 1746 годзе скончана збудаванне сталічнага [[гасцінец (дарога)|гасцінца]] паміж Масквой і Санкт-Пецярбургам{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=12}}. Абноўленая Маскоўская шаша з гравійным пакрыццём звязала Маскву са сталіцай у 1833 годзе{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=22}}.
1703 год — у вусці ракі [[Нява|Нявы]] заснаваны горад [[Санкт-Пецярбург]]. Праходзіць дзевяць гадоў, і горад становіцца сталіцай [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]]. К канцу XVIII стагоддзя Санкт-Пецярбург — найбуйнейшы горад у Расіі па колькасці насельніцтва<ref>{{Кніга|год=1956}}
</ref>. На тэрыторыі сталіцы знаходзіцца самы вялікі ў імперыі па грузаабароце марскі [[порт]]<ref>{{Кніга|год=1989}}</ref>. У горад паступаюць вялікія патокі грузаў для забеспячэння усё большай колькасці насельніцтва харчаваннем і для экспартнага гандлю. З пачатку XVIII стагоддзя пачалося стварэнне новых шляхоў зносін сталіцы з астатняй Расіяй. Былі пабудаваныя суднаходныя [[Канал, гідраграфія|каналы]], якія звязалі басейн [[Балтыйскае мора|Балтыйскага мора]] з басейнам [[Волга|Волгі]] (1709 год) і басейнам [[Белае мора|Белага мора]] (1829 год). У 1746 годзе скончана збудаванне сталічнага [[гасцінец (дарога)|гасцінца]] паміж Масквой і Санкт-Пецярбургам{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=12}}. Абноўленая Маскоўская шаша з гравійным пакрыццём звязала Маскву са сталіцай у 1833 годзе{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=22}}.
 
У 1798 годзе быў заснаваны Дэпартамент водных камунікацый, да якога ў 1800 годзе далучылі Экспедыцыю ўладкавання дарог у дзяржаве — Расія атрымала цэнтральны орган па будаўніцтву і эксплуатацыі шляхоў зносін. У структуры дэпартамента знаходзіўся адмысловы аддзел «па вучэбнай частцы», у мадэльным кабінеце якога экспанаваліся копіі інжынерных збудаванняў і механізмаў, у прыватнасці, мадэль і апісанне «чыгуннай дарогі для перавозкі цяжараў»{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=17}}. У 1809 годзе замест Дэпартамента вадзяных камунікацый былі ўтвораны Галоўнае ўпраўленне воднымі і сухапутнымі шляхамі зносін, Корпус і [[Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт шляхоў зносін|Інстытут Корпуса інжынераў шляхоў зносін]]. У структуры Упраўлення было тры аддзелы: водных, сухапутных зносін і гандлёвых партоў. Корпус інжынераў адказваў за будаўніцтва і эксплуатацыю ўсіх відаў шляхоў зносін, Інстытут — за падрыхтоўку кадраў. У 1835 годзе курс будаўніцтва Інстытута быў дапоўнены раздзелам аб пабудове чыгунак{{Sfn|История железнодорожного транспорта России|1994|с=20}}.