Лютаўская рэвалюцыя: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
выпраўленне перакладу, даданне выдаленага выпадкова тэксту |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 16:
Пачатак рэвалюцыі паклалі забастоўкі, вулічныя мітынгі і дэманстрацыі ў [[Петраград]]зе, праведзеныя [[23 лютага]] [[1917]]. Выступленні рабочых і салдат перараслі ва ўзброенае паўстанне. [[2 сакавіка]] цар [[Мікалай II, імператар расійскі|Мікалай II]] [[Адрачэнне Мікалая II|адрокся ад прастола]] на карысць брата [[Міхаіл Аляксандравіч, сын Аляксандра III|Міхаіла]], які на другі дзень падпісаў [[Адрачэнне Міхаіла Аляксандравіча|маніфест аб адмове]] прыняць трон да пастановы [[Усерасійскі ўстаноўчы сход|Устаноўчага сходу]]<ref>[http://berastouski.blogspot.com/2015/04/1917.html Тэкст адрачэння Мікалая ІІ і адмовы Міхаіла прыняць імператарскую ўладу ў беларускім перакладзе]</ref>.
== Прычыны ==
Лютаўская рэвалюцыя пачалася як стыхійны парыў народных мас, аднак яе поспеху спрыяў і гостры палітычны крызіс у вярхах, рэзкая незадаволенасць ліберальна-буржуазных кол адзінаасобнай палітыкай цара. Хлебныя бунты, антываенныя мітынгі, дэманстрацыі, стачкі на прамысловых прадпрыемствах горада наклаліся на незадаволенасць і закісанне сярод шматтысячнага сталічнага гарнізона, які далучыўся да рэвалюцыйных мас, што выйшлі на вуліцы. 27 лютага (12 сакавіка) 1917 года ўсеагульны страйк перарос ва ўзброенае паўстанне. Войскі, якія перайшлі на бок паўстанцаў, занялі найважнейшыя пункты горада, урадавыя будынкі. У дадзеным становішчы царскі ўрад выявіў няздольнасць да хуткіх і рашучых дзеянняў. Разрозненыя і нешматлікія сілы захоўвалі вернасць манарху, аднак аказаліся не ў стане самастойна справіцца з [[анархія]]й, якая ахапіла сталіцу, а некалькі часцей, знятых з фронту дзеля здушэння паўстання, не здолелі прабіцца да горада.▼
Лютаўская рэвалюцыя пачалася як стыхійны парыў народных мас, аднак яе поспеху спрыяў і гостры палітычны крызіс у вярхах, рэзкая незадаволенасць ліберальна-буржуазных кол адзінаасобнай палітыкай цара. Хлебныя бунты, антываенныя мітынгі, дэманстрацыі, стачкі на прамысловых прадпрыемствах горада наклаліся на незадаволенасць і закісанне сярод шматтысячнага сталічнага гарнізона, які далучыўся да рэвалюцыйных мас, што выйшлі на вуліцы.
== Развіццё падзей ==
▲
Непасрэдным вынікам Лютаўскай рэвалюцыі стала адрачэнне ад пасады [[Мікалай II|Мікалая II]], спыненне панавання дынастыі [[Раманавы]]х і фармаванне Часовага ўрада пад кіраўніцтвам князя [[Георгій Львоў|Георгія Львова]]. Гэты ўрад быў цесна звязаны з буржуазнымі грамадскімі арганізацыямі, якія ўзніклі ў гады вайны, як то [[Усерасійскі земскі саюз]], Гарадскі саюз, Цэнтральны ваенна-прамысловы камітэт. Часовы ўрад злучыў у сваім твары заканадаўчую і выканаўчую ўладу, замяніўшы цара, Дзяржаўны савет, Думу і Савет міністраў. У сваёй Дэкларацыі Часовы ўрад аб’явіў амністыю палітычным зняволеным, грамадзянскія свабоды, замену паліцыі «народнай міліцыяй», рэформу мясцовага самакіравання<ref>Кара-Мурза С. Г. Гл. 2. [http://www.kara-murza.ru/books/pravo/pravo2.html Государство и право после Февральской революции 1917 г.] История советского государства и права.</ref>.
| |||