Бразілія: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Іван Булва (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
Іван Булва (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 92:
== Гісторыя ==
{{main|Гісторыя Бразіліі}}
[[File:Serra da Capivara - Several Paintings 2.jpg|thumb|Наскальны жывапіс, нацпарк [[Сера-да-Капівара]]]]
Чалавек засяліў тэрыторыю сучаснай Бразіліі не менш як 11 000 гадоў таму, прынамсі, столькі даюць археолагі [[Лузія (выкапнёвы чалавек)|Лузіі]] — самым старым чалавечым парэшткам, знойдзеным у штаце [[Мінас-Жэрайс|Мінас-Жэрайс]]. Узрост керамікі, адшуканай у Амазоніі, складае 8000 гадоў — найстаражытнейшыя ўзоры ў Амерыцы — і гэта сведчыць аб тым, што ў Сельве ўжо тады існавала развітая культура. У 1400-800 гг. н.э. высакатэхналагічная для свайго часу цывілізацыя (выкшталцоная кераміка, будаўніцтва насыпаў) асвойвала востаў [[Маражо]] ў дэльце Амазонкі. На момант прыбыцця еўрапейцаў — усходняе ўзбярэжжа Паўднёвай Амерыкі было адкрыта партугальскім мараплаўцам [[Педру Кабрал]]ам у 1500 — тэрыторыя сучаснай Бразіліі была заселена шматлікімі індзейскімі плямёнамі (групы [[Тупі-гуарані (мовы)|тупі, гуарані]], жэ) агульнай кольскасцю каля 7 млн чалавек. Асноўнымі заняткамі індзейцаў былі [[паляванне]], збіральніцтва, рыбалоўства, падсечнае земляробства. Паміж плямёнамі ішлі пастаянныя войны.
[[File:Desembarque de Pedro Álvares Cabral em Porto Seguro.jpg|thumb|left|Адкрыццё Бразіліі экспедыцыяй Кабрала]]
[[File:Brazil (1534).svg|thumb|Капітанствы Бразіліі (1534). На захадзе капітанствы абмежаваны "папскім мерыдыянам"]]
Педру Кабрал абвясціў адкрыты бераг партугальскімі ўладаннямі і на тры стагоддзі велізарная краіна стала калоніяй невялічкай [[Партугалія|Партугаліі]]. Аднак першае паселішча было заснавана толькі ў 1532 годзе, а сур'ёзна за каланізацыю Бразіліі партугальцы ўзяліся ў 1534, калі кароль Жуан III падзяліў узбярэжжа на 15 капітанстваў. Для зручнейшага кіравання калоніяй у 1549 капітанствы былі аб'яднаныя ў адзінае генерал-губернатарства. Каланізатары напачатку асвоілі ўзбярэжжа, пасля пачалі прасоўвацца ўглыб мацерыка і ўрэшце зайшлі далёка на захад ад [[Тардэсільяскі дагавор|"папскага мерыдыяна"]], што быў праведзены паміж партугальскімі і іспанскімі ўладаннямі ў Амерыцы. Нягледзячы на тое, што першыя 2 стагоддзі каланізацыі былі адзначаны бесперапыннай вайной з тубыльцамі, разрозненыя індзейскія плямёны не здолелі аказаць еўрапейцам сур'ёзнага супраціву. У сярэдзіне XVI стагоддзя акрэслілася міжнародная цукровая спецыялізацыя Бразіліі, на прантацыі трыснягу сталі завозіць афрыканскіх неграў з партугальскіх калоній (Ангола, Мазамбік) і не толькі. У канцы XVII пасля адкрыцця бандэйрантамі (удзельнікамі пошукавых экспедыцый на захад) радовішчаў золата, на змену цукроваму буму прыйшла [[залатая ліхаманка]], што прыцягнула яшчэ больш мігрантаў з Партугаліі і яе калоній.
[[File:Proclamação da República by Benedito Calixto 1893.jpg|thumb|Абвяшчэнне рэспублікі, Бенедыту Калішту, 1893]]
У 1964 чарговая ваенная хунта ажыццявіла чарговы пераварот і кіравала краінай да 1985, калі ўлада вярнулася да цывільнага ўрада. У 1988 пабачыла свет сённяшняя канстытуцыя Бразіліі.
|