Антоній Алаіз Міштольд: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26:
'''Антоній Алаіз Міштольд''' ({{lang-lt|Antanas Aloyzas Mištautas}}, {{lang-la|Antinio Aloyzio Misztołt}}, {{lang-pl|Antoni Alojzy Misztołd}}; [[28 мая]] [[1685]], [[Новагародскі павет|Навагрудскі павет]] – [[25 лістапада]] [[1740]], [[Віцебск]]<ref>http://www.lietuvosmenas.lt/authors/270</ref>) – святар, педагог.
 
Уступіў у [[Таварыства Ісуса]] у [[Вільнюс|Вільні]]. Атрымаў ступень доктара філасофіі ў [[Віленская акадэмія|Віленскай акадэміі]], а пасля выкладаў там метафізіку і этыку (1723–1730). Рэктар езуіцкіх калегіумаў у [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкага езуіцкага калегіумаПолацку]] (1731–1735)<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=5258&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>, Нясвіжы (1735–1738)<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=4596&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>, і суперыёр [[Віцебскі езуіцкі калегіум|Віцебскага езуіцкага калегіума]] (1738–1740) (Дата сканчэння паўнамоцтваў суперыёра, якая падаецца Я. Гіжыцкім і Л. Гжэбнем - 1741 г. <ref>Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. – Kraków: Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. – s. 184.</ref><ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=7405&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>, напэўна, з'яўляецца памылковай, бо напрыканцы 1740 г. А.А. Міштольд ужо памёр).
 
Апублікаваў прысвечаную [[Ян Фрыдэрык Сапега|Яну Фрыдэрыку Сапегу]]<ref>Stankiewicz, A. „…Kleynoty których my przez żelazne nabywamy groty”. Kreacja zasług i pochodzenia Marcjana Aleksandra Ogińskiego w świetle grafik z druków ulotnych / A. Stankiewicz // Studia nad staropolską sztuką wojenną / red. Z. Hundert, K. Żojdź, J. Sowa. – Oświęcim, 2015. – T. IV. – s. 157.</ref> панегірычную гісторыю [[Род Сапег|роду Сапег]] (''[http://www.lietuvosmenas.com/artwork/665 Historia illustrissimae domus Sapiehanae. Ab origine et antiquitate sua genealogico syllabo per gloriosos heroum ejusdem ac connexarum familiarum progressus in praesens saeculum deducta]'', Вільня, [[1724]])<ref>[http://infobelarus.nlb.by/7n_2618dvd/fscommand/278.pdf Нікалаеў, М.В. Бібліятэкі Сапегаў.]</ref>.