[[26 кастрычніка]] ([[8 лістапада]]) [[Другі Усерасійскі з'езд Саветаў рабочых і салдацкіх дэпутатаў|II Усерасійскі з'езд саветаў]] прыняў [[Дэкрэт аб міры]]. [[Савет народных камісараў РСФСР|Часовы рабоча-сялянскі ўрад (Савет народных камісараў)]] Расійскай Рэспублікі<ref>Толькі [[10 студзеня]] [[1918]] РасийскаяРасійская дзяржава стала называцца РасийскайРасійскай СацыялистычнайСацыялістычнай ФедэратыщнайФедэратыўнай Савецкай РэспубликайРэспублікай (РСФСР)</ref> прапанаваў усім ваюючым краінам пачаць перагаворы аб справядлівым міры, заключыўшы на гэты перыяд трохмесячнае перамір'е на ўсіх франтах. [[7 лістапада]] [[Савет народных камісараў РСФСР|СНК РСФСР]] аддаў загад аб прыпыненні баявых дзеянняў з мэтаю адкрыцця мірных перагавораў. [[8 лістапада]] нарком па замежных справах РСФСР [[Леў Давыдавіч Троцкі]] даслаў тэкст дэкрэта паслам краін [[Антанта|Антанты]] і зноў прапанаваў заключыць усеагульнае перамір'е, адказу зноў не было<ref>Николов, ВИСб 2006 (1), стр. 30</ref>.<ref name="BSEBrest">[http://web.archive.org/web/20050219001700/http://www.cultinfo.ru/fulltext/1/001/008/001/283.htm Брестский мир], в: Большая советская энциклопедия, 23.2.2008</ref>. [[9 лістапада|9 (22) лістапада]] Савецкі ўрад загадаў [[Стаўка Вярхоўнага Галоўнакамандуючага|Вярхоўнаму галоўнакамандуючаму]] генерал-лейтэнанту [[Мікалай Мікалаевіч Духонін|М. Духоніну]] неадкладна ўступіць у перагаворы з камандаваннем непрыяцельскіх армій аб узаемным прыпыненні ваенных дзеянняў. Але ні М. Духонін, ні саюзныя Расіі па Антанце ўрады не далі адказу на зварот СНК Расійскай Рэспублікі. М. Духонін заявіў аб непрызнанні савецкага ўрада і 20 лістапада (3 снежня) быў адхілены ад пасады. Новым Вярхоўным галоўнакамандуючыі быў прызначаны бальшавік прапаршчык [[Мікалай Васільевіч Крыленка|М. Крыленка]]. Раніцай [[9 лістапада]] СНК звярнуўся да арміі і флоту, заклікаўшы салдат і матросаў узяць у свае рукі справу міру, выбраць упаўнаважаных для перагавораў аб перамір'і з праціўнікам. Аб усіх мерах прадпісвалася дакладваць непасрэдна СНК, які пакідаў за сабою права падпісаць канчатковы прэлімінарны дагавор.
Заключэнне «салдацкіх міроў» і франтавых перамір'яў, з пункту гледжання СНК, было ваенна-тэхнічным, а не дзяржаўна-палітычным мерапрыемствам, удзел прадстаўнікоў грамадзянскіх Саветаў і мясцовага працоўнага насельніцтва прыфрантавой паласы ў гэтай справе падаваўся залішнім, таму іх прадстаўнікі да выпрацоўкі і заключэння мясцовых перамір'яў не прыцягваліся.
