Палонка (Баранавіцкі раён): Розніца паміж версіямі

Першы пісьмовы ўспамін пра Палонку як [[сяло]], уладанне [[Сапегі|Сапегаў]] датуецца [[1506]], калі ў ваколіцах сяла [[войска Вялікага Княства Літоўскага|войскі Вялікага Княства Літоўскага]] на чале з гетманамі [[М.Міхаіл Львовіч Глінскі|Міхаілам Глінскім]]м і [[С.Станіслаў Кішка (гетман літоўскі)|Станіславам Кішкам]]й разграмілі татар. Згодна з адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформай ([[1565]]—[[1566]]) мясцовасць увайшла ў склад [[Слонімскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)|Слонімскага павета]] [[Новагародскае ваяводства|Навагрудскага ваяводства]].

У [[Вайна 1654—1667 гадоў|Трынаццацігадовую вайну]] [[1654]]—[[1667]] гадоў каля Палонкі [[28 чэрвеня]] [[1660]] адбылася [[бітва пад Палонкай|бітва]] паміж войскамі [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]] пад камандаваннем гетманаў [[П.Павел Ян Сапега|П.Паўла Сапегі]] і [[С.Стэфан Чарнецкі|С.Стэфана Чарнецкага]] і расійскімі войскамі чале з ваяводамі Змеявым, Нашчокіным, Трубяцкім, Хаванскім, Шчарбатавым. Войска Расіі налічвала 46 тыс., аб'яднаныяаб’яднаныя сілы [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] — каля 15 тысяч воінаў. Сапега і Чарнецкі атрымалі бліскучую перамогу над расійскімі ваяводамі: князь Шчарбатаў быў забіты, а Хаванскі цяжка паранены. У выніку ваенных дзеянняў сяло Палонка было разбурана, а насельніцтва вызвалена ад падаткаў тэрмінам на адзін год. У [[1680]] у мястэчку заснавалі дамініканскі кляштар (існаваў да [[1830]]). У другой палове [[XVIII ст.]] сяляне напісалі скаргу свайму пану Сапегу на жорсткі прыгнёт з боку эканома.