Уільям Шэкспір: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 44:
Ёсць традыцыйная думка, што за некалькі гадоў да смерці Шэкспір пераехаў у Стратфард. Першым біёграфам Шэкспіра, які перадаў такую думку, быў Роу{{Sfn|Ackroyd|2006|p=476}}. Адной з прычын гэтага можа служыць тое, што лонданскія публічныя тэатры неаднаразова спынялі сваю работу з-за ўспышак чумы{{Sfn|Bate|2008|pp=354-355}}, і ў акцёраў не было дастаткова работы. Поўны адыход ад спраў быў рэдкасцю ў тыя часы{{Sfn|Honan|1998|pp=382–83}}, і Шэкспір працягваў наведваць Лондан{{Sfn|Ackroyd|2006|p=476}}. У 1612 годзе Шэкспір выступаў сведкам па справе ''{{нп5|Белат супраць Маўнтджоя|Белат супраць Маўнтджоя||Bellott v. Mountjoy}}'', судовым працэсе па вясельным пасагу дачкі Маўнтджоя Мэры{{Sfn|Honan|1998|p=326}}{{Sfn|Ackroyd|2006|pp=462–464}}. У сакавіку 1613 года ён купіў дом у былым [[Блэкфрыярс (Лондан)|Блэкфрыярскім]] [[прыярат|прыяраце]]{{Sfn|Schoenbaum|1987|pp=272–274}}; у лістападзе 1614 года правёў некалькі тыдняў са сваім зяцем, [[Джон Хол (зяць Шэкспіра)|Джонам Холам]]{{Sfn|Honan|1998|p=387}}.
 
[[Файл:ShakespeareMonument cropped.jpg|thumb|230px|left|Бюст Шэкспіра ў цэрквыцэркве св. Троіцы ў Стратфардзе.|alt=]]
 
Пасля 1606—1607 года Шэкспір напісаў толькі некалькі п’ес, а пасля 1613 гады зусім перастаў ствараць іх{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=279}}. Свае апошнія тры п’есы ён напісаў разам з іншым драматургам, магчыма, з {{нп5|Джон Флетчэр|Джонам Флетчэрам|ru|Флетчер, Джон}}{{Sfn|Honan|1998|pp=375–78}}, які змяніў Шэкспіра на пасадзе галоўнага драматурга трупы «Слугі караля»{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=276}}.
Радок 54:
{{OldStyleDate|3|мая|1616|23|красавіка}} года Шэкспір памёр{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=25}}. Традыцыйна прынята лічыць, што ён памёр у свой дзень нараджэння, але ўпэўненасці ў тым, што Шэкспір нарадзіўся 23 красавіка, няма. Шэкспіра перажыла ўдава, Эн (пам. 1623), і дзве дачкі. Сюзанна Шэкспір была замужам за Джонам Холам з 1607 года{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=287}}, а Джудзіт Шэкспір выйшла замуж праз два месяцы пасля смерці Шэкспіра за вінароба [[Томас Куіні|Томаса Куіні]]{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=292}}.
 
У завяшчанніТастаментам Шэкспір пакінуў большую частку сваёй нерухомай маёмасці сваёй старэйшай дачкідачцэ Сюзанне{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=304}}. Пасля яе гэту спадчыну павінны былі атрымаць яе прамыя нашчадкі{{Sfn|Honan|1998|pp=395–96}}. У Джудзіт было трое дзяцей, і ўсе яны памерлі не жаніўшыся{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=296}}. У Сюзанны была адна дачка, Элізабэт, якая выходзіла замуж двойчы, але памерла бяздзетнай у 1670 годзе. Яна была апошнім прамым нашчадкам Шэкспіра{{Sfn|Schoenbaum|1987|p=289}}. У тэстаменце Шэкспіра яго жонка згадваецца толькі мімаходам, але яна і так павінна была атрымаць траціну ўсёй маёмасці мужа{{Sfn|Schoenbaum|1991|p=275}}. Аднак там указвалася, што ён пакідае ёй свой «другі паводле якасці ложак», і гэты факт выклікаў мноства розных здагадак{{Sfn|Ackroyd|2006|p=483}}{{Sfn|Frye|2005|p=16}}{{Sfn|Greenblatt|2005|pp145–6}}. Некаторыя навукоўцы лічаць гэта абразай Эн, тым часам як іншыя сцвярджаюць, што другі паводле якасці ложак — гэта шлюбны ложак, і, такім чынам, нічога абразлівага няма{{Sfn|Schoenbaum|1987|pp=301-3}}.
 
Праз тры дні цела Шэкспіра было пахавана ў стратфардскай царкве Св. Троіцы{{Sfn|Schoenbaum|1987|pp=306-7}}. На яго надмагіллі напісана [[эпітафія]]<ref>{{Harvnb|Schoenbaum|1987|loc=306}}.</ref>: