Габрыэль Лянкевіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 9:
 
[[8 кастрычніка]] [[1785]]—[[10 лістапада]] [[1798]] генеральны вікарый (выканаўца абавязкаў генерала) ордэна езуітаў. [[12 сакавіка]] [[1785]], неўзабаве перад сваім абраннем, даведаўся, што папеж [[Пій VI]] дазволіў дзейнасць Ордэна ў Расіі. Спрычыніўся да рэарганізацыі ордэна. На пачатак яго кіравання Беларуская правінцыя налічвала 172 езуіты (95 святароў, 23 студэнты, 48 братоў, 6 навіцыяў). Было 6 калегіумаў з цэнтрам у Полацку. Заахвочваў былых членаў Ордэна да вяртання, папулярызоўваў яго сярод моладзі ў Заходняй Еўропе. У [[1787]] адчыніў пры полацкім калегіуме друкарню. У [[1793]] князь [[Парма|Пармы]] ў [[Італія|Італіі]] папрасіў у яго накіраваць колькіх братоў у княства. Ператварыў Полацк у культурна-навуковы цэнтр з багатай бібліятэкай, лабараторыяй, музеем натуральных навукаў. Аўтар шэрагу архітэктурных праектаў<ref name=":0" />. У [[1768]] г. выканаў праект перабудовы капліцы ў [[касцёл Св. Яна (Вільнюс)|касцёле Св. Яна]] ў [[Вільня|Вільні]]<ref>{{крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)|Лянкевіч Габрыэль}}</ref>.
 
{{зноскі}}
 
== Крыніцы ==