Себасцьян I: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Себасцьянісцкая легенда: clean up з дапамогай AWB
афармленне
Радок 10:
| папярэднік = [[Жуан III]]
| пераемнік = кардынал-кароль [[Энрыке, кароль Партугаліі|Энрыке]]
| дата нараджэння = 20.01.1554
| месца нараджэння = палац Ribeira, [[Лісабон]]
| дата смерці = 4.08.1578
| месца смерці = Поле трох каралёў каля Эль-Ксар-эль-Кебір, зараз [[Марока]]
| месца пахавання = [[Манастыр іеранімітаў]], [[Лісабон]]
| род = [[Авіская дынастыя]]
| у шлюбе =
| бацька = [[Жуан Мануэль]], прынц Партугальскі
| маці = [[Хуана Аўстрыйская]]
| дзеці =
}}
Радок 32:
Себасцьян жыў у выдуманым свеце, напоўненым сярэдневяковымі [[Рыцары|рыцарскімі]] ідэаламі. Яго галоўнай мэтай было заваяванне для Партугаліі земляў у паўночнай [[Афрыка|Афрыцы]]. Скарыстаўшыся барацьбой за прастол у султанаце [[Фес]], ён вырашыў, лічачы сябе спадчыннікам [[крыжакі|крыжакоў]], вызваліць [[Марока]] ад арабаў.
 
У [[1574]] годзе ён распачаў экспедыцыю ў [[Танжэр]], дзе беспаспяхова змагаўся з маўрамі. Калі ў Марока ўзнікла барацьба за прастол, Себасцьян з'явіўсяз’явіўся на дапамогу выгнанаму [[Абу Абдала Махамед III ал-Мутавакіл|Абу Абдале Махамеду]]. Яго войска складалася з іспанцаў, партугальцаў, нямецкіх і італьянскіх наймітаў. Пры [[Бітва пры Эль-Ксар-эль-Кебіры|Эль-Ксар-эль-Кебіры]] войска Себасцьяна было разбіта, сам кароль загінуў, але цела яго не было знойдзена.
 
Гібель юнага нежанатага караля прывяла да спынення [[Авіская дынастыя|Авіскай дынастыі]] (апошнім бясспрэчным спадчыннікам стаў пажылы бяздзетны стрыечны дзед Себасцьяна, [[Энрыке, кароль Партугаліі|кардынал Энрыке]]) і да наступнага захопу партугальскага прастола каралём Іспаніі [[Філіп II, кароль Іспаніі|Філіпам II]] ([[Іберыйская унія]]).
 
== Себасцьянісцкая легенда ==
Знікненне караля стварыла вакол імя Себасцьяна легенду: яшчэ доўгі час партугальцы чакалі, што ён вернецца і выратуе Партугалію ад ворагаў (вядомы легендарны сюжэт «[[Кароль пад гарой]]»). Каб развеяць легенду, Філіп II, уступіўшы ў 1580 годзе на партугальскі трон, абвясціў, што атрымаў з Марока рэшткі Себасцьяна і пахаваў іх у манастыры [[Жэронімуш]] у Лісабоне. Аднак гэта акцыя не мела чаканага поспеху. Скарыстаўшыся «себасцьянісцкімі» настроямі, у розны час з'явілісяз’явіліся чатыры самазванцы, якія выдавалі сябе за зніклага караля. Сярод іх былі [[Ілжэ-Себасцьян I|«Кароль Пенамакора»]] (сапраўднае імя невядома), [[Матэуш Альварэш]] і іншыя.
 
{{зноскі}}
Радок 47:
{{succession box|before=[[Жуан III Набожны]]|after=[[Энрыке, кароль Партугаліі|Энрыке]]|title=[[Спіс каралёў Партугаліі|Кароль Партугаліі]]|years=[[1557]]—[[1578]]}}
{{end box}}
{{Каралі Партугаліі}}
{{royal-stub}}
{{Каралі Партугаліі}}
 
[[Катэгорыя:Каралі партугальскія]]
[[Катэгорыя:Авіская дынастыя]]