Даніэль Бутвіл: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26:
'''Даніэль Бутвіл''' ({{lang-lt|Danielius Butvilas}}, {{lang-pl| Daniel Butwiłł}}, каля [[1612]], [[Коўна]] – [[10 студзеня]] [[1682]], [[Навагрудак]]) – паэт, драматург, педагог.
 
Выхаванец Папскай семінарыі ў [[Бранева|Браневе]]. Уступіў у [[Вільнюс|Вільні]] [[17 жніўня]] [[1631]] г. у [[Езуіты|Таварыства Ісуса]]. У 1633–1634 гг. авалодваў педагагічным майстэрствам пад кіраўніцтвам прафесара [[Жыгімонт Лаўксмін|Жыгімонта Лаўксміна]] ў настаўніцкай семінарыі пры [[Нясвіжскі езуіцкі калегіум|Нясвіжскім езуіцкім калегіуме]]<ref>Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – s. 45–46.</ref>. Вывучаў філасофію (1635–1638) і тэалогію (1640–1644) ў [[Віленская акадэмія|Віленскай акадэміі]]<ref name=":0">https://lt.wikipedia.org/wiki/Danielius_Butvilas</ref>. У 1646–1647 гг. – прафесар рыторыкі у настаўніцкай семінарыі ў [[Вільнюс|Вільні]], дзе пад яго кіраўніцтвам займаліся 10 клірыкаўсемінарыстаў-езуітаў<ref name="jezuici.krakow.pl">[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=7371&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref><ref name=":1">Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – s. 45.</ref>. Прафесар філасофіі ў Віленскай акадэміі (1647–1650). У 1648 г. атрымаў ступень магістра філасофіі і вольных навук, а ў 1655 г. – доктара тэалогіі. З 1652 па 1654 гг. быў спаведнікам [[Біскуп смаленскі|біскупа смаленска]]га [[Францішак Далмат-Ісайкоўскі|Францішка Далмата Ісайкоўск]]ага<ref name=":1" />.
 
У гады [[Паўночная вайна (1655—1660)|вайны Рэчы Паспалітай са Швецыяй (1655–1660)]], як і многія іншыя езуіты з занятых шведамі зямель, пэўны час знаходзіўся ў езуіцкім калегіуме ў [[Інсбрук]]у<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=4573&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>. Пасля вяртання на Радзіму – рэктар езуіцкага калегіума ў [[Кражэй|Крожах]] (1658–1661)<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=3320&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref> і Віленскай акадэміі (1663–1666)<ref name="jezuici.krakow.pl" />. Суперыёр місіі ў [[Варней|Варні]] (1667–1670)<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=7519&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>. З 1670 па 1673 гг. – рэктар [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкага езуіцкага калегіума]]<ref>[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=5258&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>. Прафесар маральнай тэалогіі і прэфект школ у Крожах (1673–1675)<ref name=":0" />, прэфект школ у новым калегіуме ў [[Мышскі езуіцкі калегіум |Новай Мышы]] (1677–1678)<ref name=":1" />.