Іван Сяргеевіч Перахода: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{пішу||}}{{Ваенны дзеяч
|імя =
|
|арыгінал імя =
|дата нараджэння =
|месца нараджэння =
|дата смерці =
|месца смерці =
|выява =
|подпіс =
|мянушка =
|прыналежнасць = {{Сцягафікацыя|СССР}}
|гады службы = [[1929]]—[[1931]], [[1941]]—[[1943]]
|званне = {{СССР, Сяржант}}
|род войскаў = [[пяхота]]
|камандаваў =
|часць =
|бітвы = [[Вялікая Айчынная вайна]]
|узнагароды =
|сувязі =
|у адстаўцы =
}}
'''Іван Сяргеевіч Пераходу''' ([[20 студзеня]] [[1907]], [[Паўлаград]], цяпер [[Днепрапятроўская вобласць]] — [[19 кастрычніка]] [[1943]]) — камандзір кулямётнага разліку 1181-га стралковага палка 356-й стралковай дывізіі [[61-я армія (СССР)|61-й арміі]] [[Цэнтральны фронт|Цэнтральнага фронту]], [[сяржант]]<ref>На дату прадстаўлення да прысваення звання Героя Савецкага Саюза.</ref>, [[Герой Савецкага Саюза]].
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[20 студзеня]] [[1907|1907]] года]] ў сям'і селяніна. Скончыў 6 класаў. Працаваў слесарам. Праходзіў сапраўдную тэрміновую службу ў [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] ў [[1929]]—[[1931|1931]] гадах]].
 
Быў зноў прызваны ў шэрагі [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] ў верасні [[1941|1941]] года]]. На франтах [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] са снежня [[1941|1941]] года]].
 
[[26 верасня]] [[1943|1943]] года]] сяржант Пераходу атрымаў задачу — у складзе групы разведчыкаў пераправіцца на супрацьлеглы бераг [[Дняпро|Дняпра]] і сабраць неабходныя дадзеныя аб інжынерных умацаваннях і размяшчэнні агнявых сродкаў на меркаваным участку фарсіравання, пры магчымасці замацавацца і прыкрыць агнём пераправу штурмавых груп. У ноч на [[27 верасня]] [[1943|1943]] года]] з пяццю байцамі на падручных сродках ён пераадолеў [[Дняпро]] ў раёне пасёлка Камарын [[Брагінскі раён|Брагінскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]]. Пасля высадкі дэсантнікі зрабілі разведку і таемна прабраліся да агнявых кропках ворага. Спачатку група блакавала дзот, а затым з боем выбіла праціўніка з траншэі. Гітлераўцы, страціўшы каля трыццаці салдат і афіцэраў, вымушаныя былі адысці.
 
Раніцай праціўнік распачаў некалькі контратак на пазіцыі групы. У перапынках паміж нападамі пазіцыі разведчыкаў падвяргаліся пастаяннаму мінамётнаму абстрэлу. Чатыры чалавекі са складу групы былі забітыя. Застаўшыся адзін, Перахода кулямётным агнём адбіў некалькі контратак. Усяго дэсантнікі адбілі шэсць варожых нападаў і знішчылі каля 150 гітлераўцаў. Да зыходу дня сяржант Перахода атрымаў па рацыі каманду вяртацца назад і ноччу паспяхова пераправіўся на левы бераг.
 
[[19 кастрычніка]] [[1943|1943 года]] года сяржант І. С. Перахода загінуў у адным з баёў на плацдарме на правым беразе [[Дняпро|Дняпра]].
 
Указам Прэзідыума [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] ад [[15 студзеня]] [[1944|1944 года]] года за мужнасць, адвагу і гераізм, праяўленыя ў барацьбе з нямецка-фашысцкімі захопнікамі, сяржанту Пераходу Івану Сяргеевічу пасмяротна прысвоена званне [[Герой Савецкага Саюза|Героя Савецкага Саюза]] з уручэннем [[Ордэн Леніна|ордэна Леніна]] і [[Медаль «Залатая Зорка» (СССР)|медалі «Залатая Зорка»]].
 
== Памяць ==
 
* Быў пахаваны ў вёсцы [[Глушэц]], а пазней перапахаваны ў брацкую магілу ў вёсцы [[Дзяражычы]] [[Лоеўскі раён|Лоеўскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]].
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
{{Кніга:Героі Савецкага Саюза|2}}
* И генерал, и рядовой. Днепропетровск: Промiнь, 1983.
 
== Спасылкі ==
{{warheroes|id=11563}}
 
{{DEFAULTSORT:Перахода, Іван Сяргеевіч}}