Тунэльны эфект: Розніца паміж версіямі

 

== История и исследователи ==

 

У той жа час, у 1901 годзе, малады вучоны Роберт Фрэнсіс Эрхарт (Robert Francis Earhart), даследаваў з дапамогай [[Интерферометр Майкельсона|интерферометра]]паводзіны газаў паміж [[электрод]]ами у розных рэжымах, нечакана атрымаў невытлумачальныя дадзеныя. Азнаёміўшыся з вынікамі эксперыментаў, вядомы вучоны [[Томсон, Джозеф Джон|Д. Томсон]] выказаў здагадку, што тут дзейнічае яшчэ не апісаны закон і заклікаў навукоўцаў да далейшых даследаванняў. У 1911 і 1914 гадах адзін з яго [[аспирант]]ов, Франц Розер (Franz Rother), паўтарыў вопыт Эрхарта, выкарыстоўваючы для вымярэнняў замест інтэрфераметрыі больш чулы [[гальванометр]], і вызначана зафіксаваў якое ўзнікае паміж электродамі "невытлумачальнае" [[стационарное поле]] [[электронная эмиссия|электронной эмиссии]]. У 1926 усё той жа Разер выкарыстаў у вопыце найноўшы гальванометр з адчувальнасцю 26 pA і зафіксаваў "стацыянарнае поле электроннай эмісіі", якое ўзнікае паміж блізка размешчанымі электродамі нават у [[высокий вакуум|глубоком вакууме]]<ref>{{cite web|url=https://www.researchgate.net/publication/294260678_The_STM_Scanning_Tunneling_Microscope_The_forgotten_contribution_of_Robert_Francis_Earhart_to_the_discovery_of_quantum_tunneling|title=The STM (Scanning Tunneling Microscope) [The forgotten contribution of Robert Francis Earhart to the discovery of quantum tunneling.]|author=Thomas Cuff|work=ResearchGate}}</ref>.