Салавецкі манастыр: Розніца паміж версіямі

'''Салавецкі манастыр''' — стаўрапігіяльны[[стаўрапігія]]льны мужчынскі [[манастыр]] [[РПЦ|Рускай праваслаўнай царквы]], размешчаны на [[Салавецкія астравы|Салавецкіх астравах]] у [[Белае мора|Белым моры]].

Паўстаў у [[1420-]]—[[1430]]-я гады, адбудаваны ў камені працамі св. Філіпа (Калычова), у [[Рускае царства|дапятроўскі час]] лічыўся сярод найбуйнейшых землеўладальнікаў дзяржавы,. уУ [[1669-]]—[[1676]] гг. абложаны [[Аляксей Міхайлавіч|царскімі]] войскамі як адзін з агменяў супраціву ніканіянскім пераўтварэнням.

Пры [[СССР|савецкай]] уладзе на тэрыторыі манастыра дзейнічаў першы ў краіне {{нп3|Салавецкі лягер асаблівага прызначэньня|Салавецкі лагер спецыяльнагаасаблівага прызначэння|be-x-old|}}, будынкі планамерна руйнаваліся. [[25 кастрычніка]] [[1990]] г.года [[Свяшчэнны сінод Рускай праваслаўнай Святыцарквы|Свяшчэнны Сінод]] пастанавіў вярнуць да жыцця Спаса-Праабражэнскі стаўрапігіяльны мужчынскі манастыр.

У [[1992]] годзе комплекс помнікаў {{нп3|Салавецкі музей-запаведнік|Салавецкага музея-запаведніка|ru|Соловецкий государственный историко-архитектурный и природный музей-заповедник}} быў унесены ў спіс [[Сусветная спадчына|Сусветнай спадчыны]] [[ЮНЕСКА]], у [[1995]] -годзе — у Дзяржаўны звод асабліва каштоўных аб'ектаў культурнай спадчыны народаў Расійскай Федэрацыі.