Уладзімір Сямёнавіч Каліноўскі: Розніца паміж версіямі

'''Уладзімір Сямёнавіч Каліноўскі''' ({{ДН|18|6|1889}}, [[Ваўкавыск]] — [[1940]]{{дата?}}, [[Старабельск]]{{факт?}}, Варашылаўградскай[[Варашылаўградская вобл.вобласць]] (цяпер [[Луганская вобл.вобласць]], [[Украіна]])) — беларускі [[грамадскі дзеяч|грамадска]]-[[палітычны дзеяч]], [[публіцыст]], [[гісторык]].

Нарадзіўся [[18 чэрвеня]] [[1889]] года ў [[Ваўкавыск]]у. Скончыў у [[1910]] годзе [[Гродзенская гімназія|Гродзенскую гімназію (1910)]], у 1914 годзе — [[юрыдычны факультэт Пецярбургскага ўніверсітэта (1914)]]. Праслухаў поўны курс [[Санкт-Пецярбургскі археалагічны інстытут|Археалагічнага інстытута]] і [[Усходняя акадэмія|Усходняй акадэмііакадэмі]]і ў Петраградзе. Працаваў у Пецярбургскім судовым ведамстве. Пасля [[Кастрычніцкая рэвалюцыя|Кастрычніцкай рэвалюцыі]] ў [[Народны камісарыят харчавання|Народным камісарыяце харчавання]]. У ліпені [[1921]] года як рэпатрыянт выехаў у Заходняй[[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]].

У лістападзе 1922 абраны ў польскі сейм, уваходзіў у [[Беларускі пасольскі клуб]]. У чэрвені 1923 года польскім судом пазбаўлены дэпутацкага мандата і польскага грамадзянства. Арыштаваны ў ліпені 1923, высланы з Польшчы.

Са снежня 1923 года ў [[Мінск]]у. У лютым 1924 — ліпені 1925 кіраўнік справамі і юрысконсульт [[Беларускі сельскагаспадарчы інстытут|Беларускага сельскагаспадарчага інстытута]]. У 1925—1927 на розных пасадах у [[ЦВК БССР]]. З 1 кастрычніка 1927 года па 1 верасня 1929 года — дацэнт кафедры гісторыі польскай культуры педагагічнага факультэта [[БДУ]]. Супрацоўнічаў з часопісамі «Полымя», «Савецкае будаўніцтва», газетамі «Савецкая Беларусь», «Звязда». Далейшы лёс невядомы.