Антон Шэдлер: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{Асоба |імя = Антон Шэдлер |арыгінал імя = {{lang-pl|Antoni Schedler}} {{lang-la|Antonius Schedler}} |парт...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 24:
|Rodovid =
}}
'''Антон Шэдлер''' ({{lang-pl|Antoni Schedler}} {{lang-la|Antonius Schedler}}; [[24 чэрвеня]] [[1742]], [[Лінц]] – [[6 верасня]] [[1794]], [[Полацк]]<ref name=":0">[https://www.jezuici.krakow.pl/cgi-bin/rjbo?b=enc&n=5936&q=0 Grzebień, L. (Ed.), ''Encyklopedia Wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy'', 1996.]</ref>) – езуіцкі святар і педагог.
Уступіў у [[Таварыства Ісуса]] [[28 кастрычніка]] [[1760]] г. у [[Трэнчын|Трэнчыне]]. Вывучаў тэалогію ў [[Грац|Грацы]] (1766–1770). Прапаведнік эрцгерцагіні Аўстрыйскай Марыі Ганны (сястры [[Іосіф II Габсбург|Іосіфа ІІ Габсбурга]]) у [[Клагенфурт|Клагенфурце]]<ref name=":0" />.
Пераклаў з нямецкай мовы на лаціну, адаптаваў да навучальных патрэб і выдаў (верагодна, у 2-х частках) працу Ёзафа Пергмаера (Joseph Pergmayer) Collectio meditationum pro octiduana recollectione in exerciti. Sancti P. N. Ignatii. Ad usum scholasticorum Soc. Jesu. (Полацк, 1793 (2-е выданне выйшла без пазначэння году ў час існавання Полацкай езуіцкай акадэміі) і 1794).▼
У [[1785]] г. пераехаў на [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусь]]<ref name=":0" /><ref>Инглот, М. Общество Иисуса в Российской Империи (1772–1820 гг.) и его роль в повсеместном восстановлении Ордена во всем мире / М. Инглот ; пер. А.Н. Коваля. – М. : Институт философии, теологии и истории св. Фомы, 2004. – C. 134.</ref>. Прафесар нямецкай мовы (1785–1786, 1788–1794), памочнік магістра [[Навіцыят|навіцыяту]] (1787–1790) і прэфект [[Бібліятэка Полацкай езуіцкай акадэміі|бібліятэкі]] (1791–1794) у [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]]<ref>[http://www.sjweb.info/arsi/documents/Russia_all_pre1829.pdf Catalogs SJ 1774-1829. Russiae.]</ref>. Выступаў з казаннямі для нямецкамоўных вернікаў у полацкім [[Касцёл Святога Стэфана (Полацк)|касцёле Св. Стэфана]]<ref>Załęski, S. Jezuici w Polsce. T. 5, Jezuici w Polsce porozbiorowej 1773–1905. Cz. 1 : 1773–1820. – Kraków: W.L. Anczyc i sp, 1907. – s. 332.</ref>.
▲Пераклаў з нямецкай мовы на лаціну, адаптаваў да навучальных патрэб і выдаў (верагодна, у 2-х частках) працу Ёзафа Пергмаера (Joseph Pergmayer) ''Collectio meditationum pro octiduana recollectione in exerciti. Sancti P. N. Ignatii. Ad usum scholasticorum Soc. Jesu.'' ([[Полацкая друкарня|Полацк]], [[1793]] (2-е выданне выйшла без пазначэння году ў час існавання [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]]) і 1794)<ref>Brown, J. Biblioteka pisarzów assystencyi polskiej Towarzystwa Jezusowego / J. Brown ; przeł. W. Kiejnowskiego. – Poznań : w komisie i czcionkami L. Merzbacha, 1862. – s. 366.</ref><ref>Баўтовіч, М. Кнігадрук у Полацку ад 1774 г. да 1829 г. / М. Баўтовіч // Кнігадрук у Полацку (1774 – 1829): Бібліяграфічнае выданне / укладальнік М. Баўтовiч. – Полацк: Выдавецкая ініцыятыва “Полацкая ляда”, 2018. – C. 40, 43, 180–181.</ref>.
{{зноскі}}
| |||