Шарль Жэнціль: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 30:
Напачатку ХІХ ст. пераязджае на [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусь]] і [[21 чэрвеня]] [[1805]] г. уступае ў [[Таварыства Ісуса]]. Пасля [[Даўгаўпілс|Дынабургскага]] навіцыята (1805-1807) вывучае маральную тэалогію ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]] (1807-1809). З [[1808]] г. выкладае французскую мову ў езуіцкай школе, а пасля атрымання ступені магістра прызначаны прэфектам канвікта. У 1810-1812 – прэфект езуіцкага канвікта ў [[Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбургу]]<ref name=":0">[http://www.sjweb.info/arsi/documents/Russia_all_pre1829.pdf Catalogs SJ 1774-1829. Russiae]</ref>
У [[1813]] г. ненадоўга вяртаецца ў [[Полацк]] як прафесар французскай мовы [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]] і прэфект канвікта (1813-1814)<ref name=":0" />. З [[1814]] г. накіраваны ў мястэчка Раманаў ([[Валынская губерня|Валынская губернія]]), дзе быў рэгентам канвікта, прэфектам школы і выкладчыкам французскай мовы (1814-1818)<ref>Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. – Kraków : Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. – s. 229.</ref><ref>Załęski, S. Jezuici w Polsce porozbiorowej 1773–1905. Cz. 1 : 1773–1820 / S. Załęski – Kraków : W.L. Anczyc i sp, 1907. – s. 444.</ref>. [[15 жніўня]] [[1815]] г.
Пасля выгнання езуітаў з [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ([[1820]]) вяртаецца на Радзіму. Займаецца выкладаннем, у тым ліку як прафесар маральнай тэалогіі ў езуіцкіх калегіумах [[Ам’ен|Ам’ен]] (1820-1824) і [[Бардо]] (1824-1827), і прапаведніцкай дзейнасцю<ref>[http://www.sjweb.info/arsi/documents/Galliae_all_pre1829.pdf Catalogs SJ 1774-1829. Galliae.]</ref>.
| |||