Антон Станіслававіч Каржанеўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне
Няма тлумачэння праўкі
Радок 5:
|шырыня =
|загаловак =
|Жанчына = <!--любое значэнне-->
|імя пры нараджэнні =
|дата нараджэння =
Радок 13:
|паходжанне =
|вучоба =
|стыль = Пейзаж[[пейзаж]]
|працы =
|узнагароды =
|Commons =
}}
'''Антон Каржанеўскі''' ([[28 кастрычніка]] ([[11 лістапада]]) [[1910]], м. [[Аграгарадок Валынцы|Валынцы]], [[Дрысенскі павет]], [[Віцебская губерня]], цяпер {{МН|Верхнядзвінскі раён|у Верхнядзвінскім раёне|}}, [[Віцебская вобласць]] — {{ДС|19|4|1991}}) — беларускі [[мастак]]. Працаваў пераважна ў галіне жывапіснага пейзажу<ref>https://socrealizm.com.ua/gallery/artist/korzhenevskii-as-1910</ref>. Член Беларускага саюза мастакоў (з 1945).
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Вучыўся ў Віцебскім мастацкім тэхнікуме (1929—1932). Удзельнік мастацкіх выставак з 1934 года. Ажаніўся, выхоўваў сына.
 
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Вучыўся ў [[Віцебскае мастацкае вучылішча|Беларускім дзяржаўным мастацкім тэхнікуме]] ([[1928 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1928]] — [[1932 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1932]]) у [[Міхаіл Георгіевіч Эндэ|М. Эндэ]], [[Уладзімір Якаўлевіч Хрусталёў|У. Хрусталёва]], [[Фёдар Адольфавіч Фогт|Ф. Фогта]].
У час [[Другая сусветная вайна|2-й сусветнай вайны]] заставаўся на акупаванай тэрыторыі. Падчас акупацыі быў узнагароджаны немцамі «Медалём для Усходу» за ўдзел у выстаўцы. Жонка Каржанеўскага да вайны працавала ў [[Вярхоўны Савет БССР|Вярхоўным Савеце БССР]], была ў кампартыі і ў часе вайны эвакуіравалася. Пасля вайны ёй прапанавалі выбар — развод з мужам або «членства ў КПСС». Яна выбрала сям'ю — мужа і сына, які ўсю вайну прабыў з бацькам<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=95122 Партрэт стагоддзя вачыма мастака. Успамінае найстарэйшы беларускі мастак Яўген Ціхановіч] // [[Наша Ніва (1991)|Наша Ніва]] № 1, 3, 2001.</ref>.
 
АрыштаваныУ час [[Другая сусветная вайна|2-й сусветнай вайны]] апынуўся ў акупаваным Мінску. За актыўны ўдзел у выстаўцы твораў беларускіх мастакоў быў узнагароджаны немцамі «Медалём для Усходу»<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=95122 Партрэт стагоддзя вачыма мастака. Успамінае найстарэйшы беларускі мастак Яўген Ціхановіч] // [[Наша Ніва (1991)|Наша Ніва]] № 1, 3, 2001.</ref>. Пасля вызвалення Мінска арыштаваны 16.12.1944 года ў Мінску па адрасе вул. Крапоткіна, д. 58а, кв. 7. Асуджаны асобай нарадай пры [[НКУС]] 28.6.1945 года за «супрацоўніцтва з нямецкімі акупантамі» да 3 гадоў папраўча-працоўных лагераў, але 31.8.1945 года быў вызвалены<ref>''Маракоў Л. У.''…</ref>.
У 1945 годзе стаў сябрам [[Беларускі саюз мастакоў|Саюза мастакоў БССР]]. Рэабілітаваны пракуратурай БССР 28.9.1990 года. Асабовая справа Каржанеўскага № 31574-с захоўваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].
 
Удзельнік мастацкіх выставак з 1934.
У 1945 годзе стаў сябрам [[Беларускі саюз мастакоў|Саюза мастакоў БССР]]. Рэабілітаваны пракуратурай БССР 28.9.1990 года. Асабовая справа Каржанеўскага № 31574-с захоўваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].
 
Член [[Беларускі саюз мастакоў|Саюза мастакоў БССР]] з 1945.
 
== Творчасць ==
Працаваў пераважна ў галіне жывапіснага пейзажу<ref>https://socrealizm.com.ua/gallery/artist/korzhenevskii-as-1910</ref>.
Сярод твораў, якім уласціва насычанасць колеру, выразная мадэліроўка аб'ёмаў, пленэрная непасрэднасць кампазіцыйнага ладу, лірычныя [[пейзаж]]ыпейзажы «Над Свіслаччу» (1938), «Сафійскі сабор у Полацку» (1955), «Апошняе лісце» (1966), «Горад над Дзвіной» (1973), «Стары Віцебск» (1979), «Тужлівая нотка» (1982), «Восеньскі пейзаж» (1984), «Богаяўленскі сабор у Полацку» (1988); нацюрморты «Півоні, яблыкі, кавуны» (1953), «Ружы» (1962), «Нацюрморт з лямпай» (1977) і інш<ref>[http:Каржанеўскі Антон Станіслававіч //vlib.by {{Крыніцы/pridvinie/index.php/mtree-lib/mastaki/karzhane-ski-anton-stanislavavichБелЭн|8к}} Прыдзвінскі крайС. Гісторыя і сучаснасць]70</ref>.
 
Яго творыТворы знаходзяцца ў [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі]], фондах [[Беларускі саюз мастакоў|БеларускімБеларускага саюзесаюза мастакоў]], [[Віцебскі абласны краязнаўчы музей|Віцебскім абласным краязнаўчым музеі]], мэрыі [[Горад Масква|Масквы]].
 
{{Зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/БелЭн|8}}
* Беларускі саюз мастакоў. Энцыклапедычны даведнік. — Мн., 1998. — С. 296.
* Каржанеўскі Антон Станіслававіч // Беларуская энцыклапедыя: у 18 т. / рэдкал.: Г. П. Пашкоў [і інш.]. — Мн., 1999. — Т. 8. — С. 70.
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|3|1|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* ''Подлипский, А.'' Певец витебских улиц / А. Подлипский // Народнае слова. — 1996. — 1 лют. — С. 3.
Радок 46 ⟶ 49:
{{DEFAULTSORT:Каржанеўскі Антон}}
[[Катэгорыя:Мастакі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя савецкай уладай]]
[[Катэгорыя:Члены Саюза мастакоў Беларусі]]
[[Катэгорыя:Вучні Фёдара Фогта]]
[[Катэгорыя:Рэпрэсаваныя савецкай уладай]]