Міхаіл Псел: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Біяграфія |
др →Біяграфія |
||
Радок 7:
Быццам праз бачаныя сны, бацькі прызначылі яму навуковую кар'еру. Вучыўся спачатку пад наглядам бацькі, потом граматыцы і піітыцы школе ў Канстанцінопалі. Ва ўзросце каля 10 гадоў адпраўлены па-за сталіцу, служыць сакратаром правінцыйнага суддзі, каб дапамагчы сям'і сабраць пасаг для сваёй сястры. Калі сястра памерла, Псел пакінуў службу сакратара і вярнуўся ў Канстанцінопаль, каб працягваць адукацыю.
У 16 гадоў перайшоў да вышэйшай адукацыі і вывучаў рыторыку, філасофію і юрыспрудэнцыю; падчас вучобы у Іаана Маўропа, пазнаёміўся з будучымі патрыярхамі Канстанцінам Ліхудам і Іаанам Ксіфілінам, а таксама з будучым імператарам Канстанцінам Дукам. У 1037 годзе паступіў на службу ў [[Фема|феме]] Месапатамія, дзе, праз сувязі, атрымаў
У 1043 годзе напісаў [[панегірык]] імператару [[Канстанцін IX Манамах|Канстанціну Манамаху]] і тым жа годам стаў адной з найбольш набліжаных да імператара асоб; стаў [[Протасінкрыт|протасінкрытам]], а затым [[Вест|вестам]] і [[Вестарх|вестархам]], такім чынам дасягнуўшы 7-га чыну паводле візантыйскай табелі. Ва ўладарства Канстанціна Манамаха напісаў яшчэ 4 панегірыкі імператару, вельмі ліслівыя і не вартыя веры; узнагародай быў [[васілікат]] Мадыта (права збіраць падаткі з гэтага горада), і атрыманне ў [[Харыстыкія|харыстыкію]] (кіраванне) некалькіх манастыроў. Пад канец уладарства Канстанціна Манамаха становішча Псела пахіснулася, ён пастрыгся пад імем Міхаіл, а калі імператар памёр, пайшоў у манастыр на малаазіяцкім Алімпе.<ref name=":0" />
| |||