Александрыйская бібліятэка: Розніца паміж версіямі

У заснаванні бібліятэкі прынялі ўдзел перыпатэтыкі [[Дземетрый Фалерскі]] і, магчыма, [[Стратон з Лампсака]]. З'яўляласяЗ’яўлялася найбуйнейшай бібліятэкай у антычным свеце, у якой захоўваліся, як мяркуецца, ад 400 тыс. да 700 тыс. [[папірус]]ных скруткаў. Александрыйская бібліятэка ўяўляла сабой больш акадэмію, чым звычайнае збор кніг: тут жылі і працавалі навукоўцы, якія займаліся як даследаваннямі, так і выкладаннем.

Першым захавальнікам бібліятэкі быў [[Зенадот Эфескі]] (да 234  г. да н.э.), Пасля яго [[Эратасфен]] Кірэнскі (з 236 па 195  г. да н.э.), [[Арыстафан Візантыйскі]] (па ~ 185-180 185—180 г. да н.э.), [[Арыстарх Самафракійскі]] (па 146  г. да н.э.). У бібліятэцы працавалі і іншыя выбітныя навукоўцы эпохі элінізму, у тым ліку [[Еўклід]].

"«Даччыная бібліятэка"» (філіял) была створана каля 235 да н.э. Пталамеем III у храме Серапіса Серапеуме; галоўная бібліятэка размяшчалася ў іншай частцы горада, у наваколлі палаца, у квартале Брухеён (Brucheium).