Мадонна з дзіцем ля каміна: Розніца паміж версіямі

|аўтар = [[РоберРабер Кампен]]

|месцазнаходжанне= г. [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбург]]

'''Мадонна з дзіцем ля каміна''' ({{lang-de|Maria mit dem Jesuskind am Kamin}}) — карціна алеем на дрэве аўтарства [[РоберРабер Кампен|РобераРабера Кампена]], якая захоўваецца ў [[Эрмітаж]]ы. Гэты твор з'яўляеццаз’яўляецца правай створкай дыптыха, левая створка прысвечана Тройцы.

Марыя намаляваная ва ўтульным інтэр'ерыінтэр’еры бюргерскага дома. З натуральнасцю простай жанчыны яна размясцілася ля каміна, яе атачаюць звычайныя бытавыя прадметы<ref name="МСМ">[http://gallerys.narod.ru/picture04.htm Мадонна с младенцем у камина] {{ref-ru}}</ref>. Яна цалкам паглынутая звычайнымі матчынымі клопатамі і збіраецца спавіваць Дзіцятка, для чаго грэе руку ля каміна<ref name="МСМУ">[http://school-collection.edu.ru/catalog/res/9578ea94-bc68-4621-a445-c8a4c16246eb/?interface=themcol&rubric_id Мадонна с Младенцем у камина (правая створка диптиха) (N 212814)] {{ref-ru}}</ref>.

Кампен падрабязна прайграў дэталі інтэр'еруінтэр’еру і прадметы хатняга ўжытку, падкрэсліўшы іх аб'ёмаб’ём, матэрыяльнасць і асаблівасці фактуры: мармуровыя пліткі падлогі, накідку з футра гарнастая на каленях Панны Марыі, таз і збан з латуні, беласнежны ручнік, жалезныя клямары, капялюшыкі цвікоў і краты акна<ref name="МСМУ"/>. Аднак глядач з першага погляду бачыць у гэтай карціне нешта большае, што выходзіць за межы штодзённасці: жыццё прасторы, намаляванай мастаком, нібы спынілася, непадуладнае звыклай плыні часу, рэчы пры ўсёй іх канкрэтнасці ўспрымаюцца як тыя, што належаць не празаічнай рэчаіснасці, а нейкаму іншаму, ідэальнаму свету<ref name="МСМ"/>. Кожны адлюстраваны прадмет становіцца сімвалам: рукамыйніца і ручнік сімвалізуюць чысціню Марыі, адкрытае акно і святло, што льецца з яго, — прысутнасцю духоўнага пачатку, камін — злыя сілы, ад якіх Марыя абараняе немаўля<ref name="МСМ"/>.

Карціна трапіла ў Эрмітаж са збору {{нп3|Дзмітрый Паўлавіч Тацішчаў|Д. П. Тацішчава|ru|Татищев, Дмитрий Павлович}} ў С. - — Пецярбургу па завяшчанні ўладальніка ў 1845 годзе. Спачатку дыптых прыпісваўся [[Ян ван Эйк|Ван Эйку]], але падобная атрыбуцыя не пацвердзілася<ref name="МСМУ"/>.