Алесь Адамовіч (СБП): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Новая старонка: '{{Дзяржаўны дзеяч | беларускае імя = Алесь Адамовіч | арыгінальнае імя = | партр...' |
Artsiom91Bot (размовы | уклад) др вікіфікацыя, перанесена: Дзісненскі павет| → Дзісенскі павет (Расійская імперыя)|, Дзісненскі павет →... з дапамогай AWB |
||
Радок 37:
| дата нараджэння = 1928 (?)
| месца нараджэння = ?, [[
| дата смерці =
| месца смерці =
Радок 58:
| навуковая сфера =
| месца працы =
| вядомы як =
| партыя =
Радок 76:
== Біяграфія ==
Нарадзіўся прыкладна ў [[1928]] г. недзе на [[Паставы|пастаўшчыне]] [[
Пасля адкрыцця ў [[Паставы|Паставах]] педагагічнай навучальні пачаў вучыцца ў гэтай установе. З восені [[1945]] быў аднім з ініцыятараў стварэння нелегальнай беларускай арганізацыі [[Саюз беларускіх патрыётаў|«За Беларусь»]], якая пазней улілася да [[Саюз беларускіх патрыётаў|Саюза беларускіх патрыётаў]], стаў сакратаром пастаўскай групы. [[25 сакавіка]] [[1946]] г. удзельнічаў у прыняцці арганізацыяй прысягі на вернасць [[Беларусь|Беларусі]], прымеркаванай да 28-х угодкаў абвяшчэння незалежнасці [[Беларуская Народная Рэспубліка|Беларускай Народнай Рэспублікі]]. Прысяга прымалася не адначасова, але групамі па некалькі чалавек.
У лютым [[1947]] года савецкая ўлада пачала арышты сябраў СБП: у давер да сябраў пастаўскай групы раней увайшоў афіцэр МДБ Алег Стахоўскі, які выдаваў сябе за ўдзельніка антысавецкай арганізацыі і падштурхоўваў да тэрарызму, а на дадатак канспірацыя арганізацыі была слабай. Пасля судовага працэсу ў [[Мінск]]у атрымаў 10 гадоў пазбаўлення волі.
Этапаваны быў, верагодна, у Багаслаўскі канцлагер МДБ Свярдлоўскай вобласці (каля [[Краснатур’інск|Чырвонатурыйска]]), які ўваходзіў у аб'яднаньне «Восток-Ураллаг». Падчас зняволеньня рабіў няўдалую спробу ўцёкаў. Пасля гэтага быў пераведзены ў адзін з штрафных лагерных пунктаў. [[Антон Фурс]] прыгадваў: «Алесь падшукаў сабе супольніка, маладога, такога ж зуха-хлопца, як сам. Будучы на працы за зонай, яны падлавілі-такі момант, перапаўзлі забараняльную паласу… Але праз колькі дзён абодваіх прывезлі на вахту, збітых да паўсмерці. Далёка яны не адышлі, папаліся. Дзіва што: ва ўсе бакі непраходная тайга, лагеры, вайсковыя заставы. Ды і мясцовае насельніцтва было зацікаўленае высачыць і злавіць збеглых зэкаў — за кожную галаву тады плацілі мукой, цукрам і іншымі дэфіцытнымі прадуктамі».
Рэабілітаваны ў [[1990-я]] гады. У часы дэмакратызацыі выступаў у друку на тэму ўспамінаў пра беларускі паваенны моладзевы антысавецкі рух.
{{зноскі}}
| |||