Катрын Дэнёў: Розніца паміж версіямі

|апісанне выявы =

|імя пры нараджэнні = Катрын Фаб'ен Дарлеак

|дата смерці =

|месца смерці =

|грамадзянства = {{FRA}}

|гады актыўнасці = [[1957]] — наш час

|узнагароды = Каны (2001), «Сезар» (1981, 1993)

}}

 

Катрын Дэнёў набыла статус зоркі пасля канскага трыумфу музычнага фільма «Шэрбурскія парасоны» (1964). У наступным годзе выканала галоўную ролю ў псіхалагічным трылеры [[Раман Паланскі|Рамана Паланскі]] «Агіда» — першым англамоўным фільме знакамітага рэжысёра.

 

 

У наступныя гады ўмацавала рэпутацыю вядучай французскай актрысы, працуючы з такімі рэжысёрамі, як [[Луіс Буньюэль|Луісам Буньюэлем]] («Трыстана», 1970) і [[Франсуа Труфо]] («Апошняе метро», 1980). Адной з яе самых смелых работ быў фільм Буньюэля «Дзённая прыгажуня» (1967).

 

Поспех спадарожнічаў Дэнёў і ў наступныя гады. Крытыкі асабліва добразычліва ўспрынялі яе ролю ў драме «Індакітай» (1992), які ганараваўся прэміі «[[Оскар]]» за лепшы замежны фільм. У 2002 г. вельмі пахвальныя водгукі атрымала карціна [[Франсуа Азон]]а «Восем жанчын», а за два гады да гэтага «[[Залатая пальмавая галіна]]» была прысуджана іншаму фільму з удзелам Дэнёў — «Жанчына, што танцуе ў цемры» [[Ларс фон Трыер|Ларса фон Трыера]].

{{зноскі}}

 

== Спасылкі ==

{{Commons|Category:}}

 

{{Прэмія «Сезар» за лепшую жаночую ролю 1976-2000}}

{{Прэмія Еўрапейскай кінаакадэміі лепшай актрысе 2001-2020}}

[[Катэгорыя:Актрысы Францыі]]

[[Катэгорыя:Лаўрэаты прэміі «Кубак Вальпі»]]

[[Катэгорыя:Кавалеры французскага Ордэна Сельскагаспадарчых заслуг]]