Вікіпедыя

Павел Ян Сапега: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Радок 13:
| перыядканец = 1665
| перыяд праўлення =
| папярэднік = [[Януш Радзівіл (1612—1655)|Януш Радзівіл]]
| пераемнік = [[Міхал Казімір Радзівіл]]
 
Радок 20:
| перыядканец_2 = 1665
| перыяд праўлення_2 =
| папярэднік_2 = [[Януш Радзівіл (1612—1655)|Януш Радзівіл]]
| пераемнік_2 = [[Міхал Казімір Пац]]
 
Радок 58:
У жніўні [[1653]] — намінаваны на ваяводу смаленскага, але не прыняў таго ўраду, бо не хацеў браць адказнасць за смаленскую крэпасць перад маскоўскаю пагрозаю.
 
У другой палове [[1654]] стварыў прыватныя аддзелы за грошы [[Казімір Леў Сапега|Казіміра Льва Сапегі]], якія мусілі ўжывацца супраць [[Багдан Хмяльніцкі|Багдана Хмяльніцкага]]. Пасварыўся з [[гетман вялікі літоўскі|гетманам вялікім літоўскім]] [[Януш Радзівіл (1612—1655)|Янушам Радзівілам]] і не злучыў свае аддзелы з літоўскім войскам, змагаючыся сам.
 
[[Файл:Pavał Jan Sapieha. Павал Ян Сапега (L. Willatz, 1667).jpg|thumb|Партрэт Паўла Яна Сапегі. Willatz, [[1667]]]]
Радок 66:
Далейшыя ваенныя дзеянні праводзіў на ўласны розум. У пачатку сакавіка атрымаў булаву [[гетман вялікі літоўскі|гетмана вялікага літоўскага]] і ваяводы віленскага, што значна ажывіла ваенныя дзеянні. [[12 сакавіка]] [[1656]] разбіў пад [[Янаў Падляскі|Янавым Падляскім]] [[Багуслаў Радзівіл|Багуслава Радзівіла]]. Потым накіраваўся на раку Сан, дзе быў разбіты шведскім войскам. [[12 красавіка]] заняў [[Люблін]], а [[24 красавіка]] стаяў пад [[Варшава]]й. З прычыны адсутнасці пяхоты і артылерыі не мог рэальна пагражаць фартыфікацыі, арганізаваў блакаду гораду да падыходу войска караля [[30 чэрвеня]].
 
Па сваім прыбыцці Ян Казімір Ваза пачаў палітыку падзелу літоўскага войска між двума [[гетман]]амі, выразна падтрымліваючы [[гетман польны літоўскі|гетмана польнага]] [[Вінцэнт Корвін Гасеўскі|Вінцэнта Гасеўскага]]. Гэта справакавала ахалоджанне стасункаў з каралём і пасварыла з Вінцэнтам Гасеўскім. Аднак Павел Сапега ўзяў удзел у некаторых каляваршаўскіх бітвах. Па бітве адыйшоў да [[Брэст|Брэста]]а, высылаючы адтуль пасольства да караля для абароны сваіх перавагаў перад гетманам польным. У канцы года даслаў частку свайго войска на дапамогу Гасеўскаму, які рушыў на Прусы. Падтрымаў фінансава дэлегацыі для перамір'я з Масквою.
 
На пачатку [[1657]] абвастрыўся канфлік з Гасеўскім. Па здабыцці [[27 студзеня]] [[Тыкоцін]]а сапегаўскім войскам, тое заснавала канфедэрацыю супраць караля, дамагаючыся аплаты, а таксама вяртання ўсіх паўнамаоцтваў вялікаму гетману. [[Ян Казімір]] залагодзіў сітуацыю перадаўшы Паўлу Сапегу [[Шаўлі|Шавельскую]] эканомію. Калі ж кароль паспрабаваў аддзяліць часткі Вінцэнта Гасеўскага з літоўскага войска ў другой палове сакавіка дайшло да таго, што Сапега на адмову нават пакінуў войсковыя дзеянні і з'ехаў. Кіраваць войскам застаўся яго кузін палкоўнік [[Крыштаф Францішак Сапега|Крыштаф Сапега]].
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Павел_Ян_Сапега"