Пётр I (імператар расійскі): Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
replaced the 2009 artistic copy (Peter der-Grosse 1838 PR.jpg) by the 1838 original (Peter der-Grosse 1838.jpg) |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 176:
Пасля перамогі ў [[Вялікая Паўночная вайна|Паўночнай вайне]] і заключэння Ніштацкага міру ў верасні [[1721]] года [[Урадаўнічы сенат|Сенат]] і [[Свяцейшы ўрадаўнічы сінод|Сінод]] вырашылі паднесці Пятру тытул [[Імператар Усерасійскі|Імператара Усерасійскага]] з наступнай фармулёўкай: «''як звычайна ад рымскага [[сенат]]а за знатныя справы імператараў іх такія тытулы публічна ім у дар прынесены і на статутах для памяці ў вечныя роды падпісаны''»<ref name="shub">[http://historydoc.edu.ru/catalog.asp?ob_no=14205&cat_ob_no=12369 Шубинский С. Н. Исторические очерки и рассказы. — 6-е изд. — СПб., 1911. с. 44 — 51]</ref>
22 кастрычніка ([[2 лістапада]]) [[1721]] года Пётр I прыняў тытул, які з’яўляўся не проста ганаровыі, але і сведчыў аб новай ролі Расіі ў міжнародных справах. [[Каралеўства Прусія|Прусія]] і [[Нідэрланды|Галандыя]] неадкладна прызналі новы тытул рускага цара, [[Швецыя]] ў [[1723]], [[Асманская імперыя|Турцыя]] ў [[1739]], [[Англія]] і [[Аўстрыйская імперыя|Аўстрыя]] ў [[1742]], [[Францыя]] і [[Іспанія]] ў [[1745]] і, нарэшце, [[Рэч Паспалітая]] ў [[1764]] годзе.<ref name="shub"
Сакратар [[Каралеўства Прусія|прускага]] пасольства ў Расіі ў 1717—1733 гг., І.-Г. Фаакерот, па просьбе [[Мары-Франсуа Вальтэр|Вальтэра]], які працаваў над гісторыяй праўлення Пятра, напісаў успаміны аб Расіі пры Пятры. Факкеродт паспрабаваў ацаніць колькасць насельніцтва Расійскай імперыі да канцы праўлення Пятра I. Па яго звесткам колькасць асоб податнага саслоўя складала 5 мільёнаў 198 тысяч чалавек, колькасць сялян і гараджан, уключаючы асоб жаночага полу, ацэньвалася прыкладна ў 10 млн. Шмат душ было ўтаено памешчыкамі, паўторная рэвізія павялічыла лік падатных душ да амаль 6 млн чалавек. Рускіх дваранаў з сямействамі налічывалася да 500 тыс.; службоўцаў да 200 тыс. і духоўных асоб з сем’ямі да 300 тыс. душ.<ref>[http://historydoc.edu.ru/catalog.asp?ob_no=12954&cat_ob_no=12369 Фоккеродт И. Г., Россия при Петре Великом. 1737 г.]</ref>
| |||