Валатоўны: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 2:
 
== Вядомыя валатоўны ==
* Дарота — дзяўчына-вяліканка, жыла на ўзвышшы, якое зараз завецца Дароцінай гарой. Перакідвалася перакідвалася бярвеннямі з дзяўчынай-[[Волат|волатам]] з Пярунавай гары<ref>[http://pawet.net/library/history/bel_history/dk/41/%D0%A3%D0%B7%D0%B3%D0%BE%D1%80%D0%BA%D1%96,_%D0%B0%D0%BF%D0%B5%D1%82%D1%8B%D1%8F_%D1%9E_%D0%BC%D1%96%D1%84%D0%B0%D1%85_%D1%96_%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%B0%D0%BD%D0%BD%D1%8F%D1%85.html Узгоркі, апетыя ў міфах і паданнях]</ref>. Змагаецца з варожым войскам, але гіне.
* Валатоўна з Багатыр-гары (мяжа [[Полацкі раён|Полацкага]] і Расонскага раёнаў). Кожную раніцу хадзіла па ваду за 10 вёрст і насіла яе цэбрамі, у кожным з якіх памясцілася б па 30 вёдзер. Замест каромысла ў яе быў дубовы калодзежны вочап. Аднойчы [[татары]] спыталі яе, дзе знаходзіцца Полацк. Яна адказала, што не ведае такога горада. Між тым татары ўбачылі з вяршыні Багатыр-гары [[Полацкі Сафійскі сабор|Святую Полацкую Сафію]] і накінуліся на валатоўну. Яна перабіла каромыслам амаль усіх, але і сама загінула. З цэбраў пацякла вада, ад якой утварылася рэчка Багатырка.
* Княгіня. Жыла на востраве Асвейскага возера на гары Пярунка (у якой, дарэчы, знаходзіцца першабытнае [[Гарадзішча Даўгмале|гарадзішча]] [[Днепра-дзвінская культура|Днепра-дзвінскай культуры]])<ref>Міфалогія беларусаў: энцыкладпедычны слоўнік / склад. І. Клімковіч, В. Аўтушка; навук. рэд. Т. Валодзіна, С. Санько. — Мн.: Беларусь, 2011. — 607 с.: іл. С. 91</ref>.