Архірэйская Слабодка: Розніца паміж версіямі

'''Архірэйская Слабодка''', '''Антонава''' — [[прадмесце]], гістарычныгістарычная раёнмясцовасць [[Мінск|Мінска]]а, размешчаныразмешчаная ў паўднёва-ўсходняй частцы [[горад]]агорада на зямлі [[АрхірэйскіАрхірэйскае двор,падвор’е (Мінск)|Архірэйскага двара]].

На паўднёвым захадзе ад Архірэйскай Слабодкі размяшчаецца прадгорадзепачынаюцца [[Тры Карчмы]], на паўночным захадзе — [[Кашары]], на поўначы — [[Стромкі Бераг]], на паўночным усходзе — [[Доўгі Брод]].<ref name="m-2">[http://minchanin.esmasoft.com/maps/1903/index.html «План губернского города Минска (1903)»] з выпраўленнямі і дадаткамі [[Іван Сацукевіч|І. Сацукевіча]] // {{Крыніцы/Гісторыя Мінска, 2006|к}} C. 196—197</ref><ref name="m-3">[http://minchanin.esmasoft.com/maps/1800-2004/index.html «Формирование территории г. Минска (1800 — 2004)»] // {{Крыніцы/Гісторыя Мінска, 2006|к}} C. 550—551</ref>.

Паводле беларускага падарожніка і краязнаўца [[Павел Міхайлавіч Шпілеўскі|Паўла Шпілеўскага]], у сярэдзіне [[XIX стагоддзе|XIX ст.]] на месцы прадмесця знаходзіўсябыў [[хутар]] ''Пустыня'', «''аточаны бярозавымі і хваёвымі лясамі, знакаміты сваёй чысценькай сажалкай, садам і домікамі з мяккай гліны з дамешкамі верасу, пабудаванымі паводле плану самога ўладальніка хутару архіепіскапа Антонія..., пры Пустыні заснаваная архірэйская царква ў імя святога Антонія''».<ref>[[Павел Шпілеўскі|Шпилевский П. М.]] Путешествие по Полесью и белорусскому краю. Мн., 1992 // {{Крыніцы/Памяць/Мінск|1к}} С. 468</ref>. Мяркуецца, што менавіта ад царкоўнага чыну «[[Епіскап|архірэй]]» і пайшла назва [[Прадмесце|прадмесця]].

У спісах вуліц Мінска 2-й паловы [[XIX стагоддзе|XIX ст.]] згадваюцца «Архірэйская слабада» і «Архірэйская Слепня». У раёне сучаснага велазавода і пасёлка трактарнага завода знаходзіўся «Архірэйскі гай» (г.зв. «Пустыня»).<ref name="rb">[[Расціслаў Баравы|Ростислав Боровой]]. Минские пригороды XVI — начала XX века // [[Архитектура и строительство]]. — 2008. — № 11. — С. 46—50.</ref>.

У пачатку [[XX стагоддзе|XX ст.]] Архірэйская Слабодка ўваходзіла ў [[трэцяя паліцэйская частка Мінска|трэцюю паліцэйскую частку местагорада]]. Праз прадмесце праходзілі [[Шпітальная вуліца|Шпітальная]] (цяпер [[вуліцаВуліца Фрунзэ, (Мінск)|Фрунзэ]]), Архірэйская Слабодка ([[вуліцаВуліца Пуліхава, (Мінск)|Пуліхава]]), [[Новазагарадная вуліца|Новазагарадная]]Новазагародняя, [[Іванаўская вуліца|Іванаўская]], [[Андрэеўская вуліца|Андрэеўская]], [[Смаленская вуліца (Мінск)|Смаленская]], [[Нагорная вуліца|Нагорная]], [[Вуліца Захарава, Мінск|Правіянцкая]] ([[Вуліца Захарава, (Мінск)|Захарава]]), [[Старазагарадная вуліца|СтаразагараднаяСтаразагародняя]] ([[Вуліца Азгура, Мінск|Азгура]]) вуліцы.<ref name="m-2"/><ref>Іван Сацукевіч. Тапанімія вуліцы і плошчаў Мінска ў ХІХ — пачатку ХХ стст.</ref><ref>[http://minchanin.esmasoft.com/maps/1898/index.html План губернского города Минска (1898)] // Шыбека З.В., Шыбека С.Ф. Мінск: Старонкі жыцця дарэв. горада/ Пер. з рускай мовы М.Віжа; Прадмова С.М. Станюты. — Мн.: Полымя, 1994. [1] асобн. арк. карт.</ref>.

*''Архірэйская Слабодка, 4.'' Епархіяльны знічкавысвечачны завод. Адкрыты ў [[1893]] [[год]]зе. Займаў аднапавярховую камяніцу. Выпускаў знічкісвечкі з белага і жоўтага воску. Шостую частку сыравіны складалі агаркі. Прадпрыемства размяшчалася ў раёне цяперашняй вуліцы Пуліхава.<ref>{{Крыніцы/Мінск: Старонкі жыцця дарэвалюцыйнага горада, 1994|к}} С. 257</ref>