Віктар Пятровіч Данілаў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
афармленне |
дапаўненне, удакладненне |
||
Радок 1:
{{Асоба}}
{{Цёзкі2|Данілаў}}
'''Віктар Пятровіч Данілаў''' ({{ДН|20|7|1927}}, {{МН|Яраслаўль||}}, [[Расія]] — [[7 снежня]] [[2016]], {{МС|Яраслаўль||}}, [[Расія]]) — рэлігійны [[Дысідэнт|дысідэнт]], публіцыст, з [[1976]] — святар грэка-каталіцкай царквы ў падполлі; вязень [[ГУЛАГ]]у ў [[1948]]—[[1955]],
== Біяграфія ==
У [[1947]] паступіў у [[Яраслаўскі педагагічны інстытут]], у чэрв. 1948 арыштаваны за свае крытычныя выказванні пра [[Сталін]]а i абвінавачаны ў антысавецкай агітацыі. Асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі. Тэрмін адбываў у лагеры для асабліва небяспечных паліт. злачынцаў у Iнце, [[Комі АССР]]. За падрыхтоўку ўцёкаў атрымаў паўторную судзімасць тэрмінам на 10 гадоў.
За час знаходжання ў няволі пераасэнсаваў Са снежня [[1955]] узнавіў вучобу на гістарычным факультэце Яраслаўскага педагагічнага інстытута. Аднак пасля сканчэння дыплом яму спачатку не выдалі па той прычыне, што ён быў актыўным католікам, пра што адміністрацыі інстытута стала вядома з даносу. Толькі настойлівасць Данілава, яго афіцыйныя звароты ў дзяржаўныя ўстановы з заявамі пра рэлігійную дыскрымінацыю дазволілі ва ўмовах паліт. лібералізацыі — «адлігі» часоў [[М. Хрушчоў|М. Хрушчова]], адстаяць свае правы i атрымаць дыплом. Але ўладкавацца па спецыяльнасці ён не змог, з [[1959]] працаваў электрамантажнікам. У 1960 З [[1992]] быў прызначаны парахам грэка-каталіцкай парафіi Маці Божай Фацімскай у Гродне. Стаў дэканам БГКЦ. Быў на прыватнай аўдыенцыі ў Папы Рымскага [[Ян Павел II|Яна Паўла II]], ад якога атрымаў царкоўную ўзнагароду за сваю місіянерскую дзейнасць і святарскае служэнне.
Пасля выхаду на пенсію вярнуўся на сваю радзіму ў Яраслаўль, дзе нейкі час дапамагаў у душпастырскай апецы мясцовых католікаў. Памёр 7 снежня 2016 г.
{{зноскі}}
|