Грушаўка (прадмесце): Розніца паміж версіямі

{{Іншыя значэнні|Грушаўка}}

[[Выява:Belarus-Minsk-Railway Water Tower-2.jpg|thumb|200px|Воданапорная вежа Грушаўскай лякарні]]

'''Грушаўка, Грушаўскае [[прадмесце]]''' — гістарычны раён [[Мінск]]а, размешчаны ў заходняй частцы [[горад]]а. Архітэктурнай дамінантай мясцовасці была [[Воданапорная вежа (Мінск)|воданапорная вежа]], якая захавалася да нашага часу.

 

 

== Гісторыя ==

Прадмесце ўзнікла побач з вагонарамонтнымі майстэрнямі [[Маскоўска-Брэсцкая чыгунка|Маскоўска-Брэсцкай чыгункі]]. У ім сяліліся пераважна працоўныя-чыгуначнікі<ref>Гісторыя Мінска. 1-е выданне. Мінск. БелЭн. 2006. С. 231</ref>.

 

 

Вулічную сетку прадмесця ўтваралі Восіпаўская, Грушаўская, Чыгуначная вуліца разам са шматлікімі завулкамі. У XIX — пач. XX ст. тут брукаваных вуліц не было. Уздоўж агароджы месціліся ходнікі з дошак. На скрыжаванні Грушаўскай вуліцы з 3-м Чыгуначным завулкам месціўся шынок, крамы гандляроў, меліся тры водазаборныя калонкі і дом арыштантаў з мужчынскім і жаночым аддзяленнямі. Забудавана прадмесце было пераважна дамамі з флігелямі на цягляных падмурках, з брусоў, з двухсхільнымі гонтавымі дахамі, разьбянымі ўпрыгожаннямі на вокнах, карнізах, шчытах. Дамы былі разлічаны на некалькі сем’яў.

Своеасаблівым каларытам, маштабам вылучалася драўляная забудова на вуліцы Пакгаўзнай. У канцы XIX ст. гэта была ўскраіна, якая межавала з землямі Пятроўшчыны і асобных фальваркаў. Першапачаткова яна насіла назву Грушаўскага завулка. Першыя дамы тут з’явіліся ў 1880-я гады. Паўночны канец Пакгаўзнай вуліцы выходзіў на выган, на якім, паводле картаграфічных матэрыялаў пачатку XX ст. было возера і група курганных могільнікаў. Дамы на Пакгаўзнай вуліцы належалі асобным домаўладальнікам, але жылі ў іх і рабочыя, і служачыя Лібава-Роменскай чыгункі. Тут таксама былі хлебныя крамы, крамы царкоўных атрыбутаў, кузня, на некаторых пляцах месціліся свірны, стайні, вазоўні для фурманак. На ўсход ад Пакгаўзнай вуліцы ішла Рамізная, на якой жылі рамізнікі.