Васіль Данілавіч Гіндэнбург: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Хомелка перанесла старонку Вільгельм Данілавіч Гіндэнбург у Васіль Данілавіч Гіндэнбург: для аб'яднання гісторыі правак
Радок 1:
{{Вучоныасоба}}
{{цёзкі2значэнні2|Гіндэнбург}}
'''Вільге́льм Дані́лавіч Гі́ндэнбург''' ({{ДН|||1799}} — {{ДС|18|2|1877}}) — беларускі ўрач і грамадскі дзеяч.
'''Васіль (Вільгельм) Данілавіч Гіндэнбург''' (Hindenburg; 1799—1877) — беларускі медык і грамадскі дзеяч; старшыня [[Мінскае медыцынскае таварыства|Мінскага медыцынскага таварыства]]. Больш за 30 гадоў працаваў акушэрам губернскай урачэбнай управы.
 
== Біяграфія ==
У [[1821]] г. скончыў медыцынскі факультэт [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]]. У [[1821]]—[[1825]] гг. урач у [[Мінская губерня|Мінскай губерні]]. З [[1825]] г. павятовы ўрач у [[Горад Ельня|г. Ельня]] [[Смаленская губерня|Смаленскай губерні]]. Лячыў рускага кампазітара [[Міхаіл Глінка|М. І. Глінку]]. З [[1833]] г. у [[Мінск]]у, больш за 30 гадоў працаваў акушэрам губернскай урачэбнай управы, з [[1840]] г. адначасова ўрач мінскай турмы. Быў членам [[Віленскае медыцынскае таварыства|Віленскага медыцынскага таварыства]]. Адзін з заснавальнікаў [[Мінскае таварыства ўрачоў|Мінскага таварыства ўрачоў]], з [[1875]] г. яго прэзідэнт. Выступаў за адкрыццё пры таварыстве бясплатнай лячэбніцы. Аўтар артыкулаў, аппублікаваных у выданнях таварыства. Браў удзел у дзейнасці дабрачынных арганізацый [[Мінск]]а, ахвяраваў грошы немаемным хворым, беднякоў лячыў бясплатна. У [[1871]] г. грамадскасць [[Мінск]]а ўрачыста адзначыла 50 гадовы юбілей медыцынскай практыкі ўрача-гуманіста. Памёр у беднасці, быў пахаваны на сродкі, сабраныя ўдзячнымі пацыентамі. На смерць Гіндэнбурга адгукнуўся [[Фёдар Міхайлавіч Дастаеўскі|Ф. М. Дастаеўскі]]. У [[Мінская губернская гімназія|Мінскай гімназіі]] была ўстаноўлена стыпендыя імя Гіндэнбурга.
Васіль Гіндэнбург нарадзіўся ў 1799 годзе ў горадзе [[Мінск]]у. Медыцынскую адукацыю атрымаў на медыцынскім факультэце [[Вільнюскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта]], які скончыў у 1821 годзе, пасля чаго займаўся ўрачэбнай практыкай у [[Мінская губерня|Мінскай губерні]]<ref name="Викитека РБС">{{ВТ-РБС|Гинденбург, Василий Данилович}}</ref>.
 
У 1825 годзе прызначаны павятовым урачом {{нп3|Ельнінскі павет|Ельнінскага павета|ru|Ельнинский уезд}} [[Смаленская губерня|Смаленскай губерні]], тут ён лячыў [[Міхаіл Іванавіч Глінка|Міхаіла Іванавіча Глінку]], які называе яго ў «Цыдулках» сваіх «добрым нашым павятовым доктарам»<ref>«Записки» M. И. Глинки</ref>), а ў 1833 годзе акушэрам Мінскага медыцынскага праўлення, на апошняй пасадзе працаваў да 1865 года<ref>Крючок, Г. Р. Очерки истории медицины Белоруссии / Г. Р. Крючок. — Минск : Беларусь, 1976. — С. 95</ref>.
 
У 1840 годзе В. Д. Гіндэнбург заняў таксама пасаду турэмнага ўрача.
 
Васіль Данілавіч Гіндэнбург памёр у беднасці 18 лютага 1877 года ў родным горадзе<ref>Wielka encyklopedya powszechna ilustrowana, t. 27-28, Warszawa, 1901. S.995.</ref>, быў пахаваны на сродкі, сабраныя ўдзячнымі пацыентамі.
 
У «Дзённіку пісьменніка» [[Фёдар Міхайлавіч Дастаеўскі|Ф. М. Дастаеўскага]] (сакавік, глава трэцяя) маецца запіс «Похороны общечеловека», у якой пісьменнік цытуе ліст жыхаркі горада М. [Мінска] спадарыні Л. [Соф’і Лур’е] пра пахаванне доктара Гіндэнбурга. У ім В. Гіндэнбурга характэрызуюць як выключнага спецыяліста і чалавека<ref name="РСМ"/>.
 
== Грамадская дзейнасць і пісьменніцкая дзейнасць ==
 
Быў членам [[Віленскае медыцынскае таварыства|Віленскага медыцынскага таварыства]]. Адзін з заснавальнікаў [[Мінскае таварыства ўрачоў|Мінскага таварыства ўрачоў]], з [[1875]] года яго прэзідэнт. Выступаў за адкрыццё пры таварыстве бясплатнай лячэбніцы.
 
Аўтар артыкулаў, апублікаваных у выданнях таварыства. Браў удзел у дзейнасці дабрачынных арганізацый [[Мінск]]а, ахвяраваў грошы немаемным хворым, беднякоў лячыў бясплатна.
 
Карыстаўся такой папулярнасцю ў грамадстве, што ў 1871 годзе, калі споўнілася 50-годдзе яго дзейнасці, у [[Мінская мужчынская гімназія|Мінскай мужчынскай гімназіі]] была заснавана стыпендыя яго імя<ref name="РСМ">[[Вадзім Зелянкоў|Вадим Зеленков]]. [http://berkovich-zametki.com/2014/Starina/Nomer2/Zelenkov1.php#_ftn65 Род Спасовичей в Минске // «Асоба i час». Беларускi бiяграфiчны альманах. — Выпуск 5. — Мiнск: «Лiмарыус». — 2013. — С. 328—344.]</ref>.
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* ''Ігнатовіч, Ф.'' Гіндэнбург Вільгельм Данілавіч / Фёдар Ігнатовіч // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: У 6 т. Т. 3. Гімназіі — Кадэнцыя / БелЭн; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 1996. — 527 с.: іл. — С. 55 — 56. — ISBN 985-11-0041-2. — С. 6.
* ''Дитлов, А.'' Врач из города М // Неман. — 1973. — № 1. — С.
 
{{DEFAULTSORT:Гіндэнбург ВасільВільгельм Данілавіч}}
* «Wielka encyklopedya powszechna illustrowana», XXVII—XXVIII, 995;
* Памятныя кніжкі Мінскай губерні адпаведных гадоў
 
{{ізаляваны артыкул}}
{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Гіндэнбург Васіль Данілавіч}}
 
[[Катэгорыя:Постаці медыцыны XIX стагоддзя]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускай медыцыны]]
[[Катэгорыя:Медыкі Расійскай імперыі]]
[[Катэгорыя:Постаці беларускага акушэрства]]
[[Катэгорыя:Мінская губернская гімназія]]