Антон Станіслававіч Каржанеўскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
вікіфікацыя
Радок 23:
|вікісховішча =
}}
'''Антон Каржанеўскі''' [{{ДН|10|11|1910|28|10}}, м. [[Валынцы (Верхнядзвінскі раён)|Валынцы]], [[Дрысенскі павет]], {{МН|[[Віцебская губерня|у Віцебскай губерні}} ]] — {{ДС|19|4|1991}}, Віцебск, Беларусь]  — беларускі [[мастак]]-[[жывапісец]].
 
== Біяграфія ==
 
Нарадзіўся ў сялянскай сям'ісям’і. Вучыўся ў [[Віцебскае мастацкае вучылішча|Беларускім дзяржаўным мастацкім тэхнікуме]] ([[1928 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1928]] — [[1932 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1932]]) у [[Міхаіл Георгіевіч Эндэ|М. Эндэ]], [[Уладзімір Якаўлевіч Хрусталёў|У. Хрусталёва]], [[Фёдар Адольфавіч Фогт|Ф. Фогта]].
 
У час [[Другая сусветная вайна|2-й сусветнай вайны]] апынуўся ў акупаваным Мінску. За актыўны ўдзел у выстаўцы твораў беларускіх мастакоў быў узнагароджаны нямецкай акупацыйнай уладай «Медалём для Ўсходу»<ref>[http://nn.by/?c=ar&i=95122 Партрэт стагоддзя вачыма мастака. Успамінае найстарэйшы беларускі мастак Яўген Ціхановіч] // [[Наша Ніва (1991)|Наша Ніва]] №  1, 3, 2001.</ref>. Пасля вызвалення Мінска арыштаваны 16.12.1944 года па адрасе вул. Крапоткіна, д. 58а, кв. 7. Асуджаны асобай нарадай пры [[НКУС]] 28.6.1945 года за «супрацоўніцтва з нямецкімі акупантамі» да 3 гадоў папраўча-працоўных лагераў, але 31.8.1945 года быў вызвалены.
Рэабілітаваны пракуратурай БССР 28.9.1990 года. Асабовая справа Каржанеўскага № 31574-с захоўваецца ў архіве [[КДБ Беларусі]].
 
Радок 38:
== Творчасць ==
Працаваў пераважна ў галіне жывапіснага пейзажу<ref>https://socrealizm.com.ua/gallery/artist/korzhenevskii-as-1910</ref>.
Сярод твораў, якім уласціва насычанасць колеру, выразная мадэліроўка аб'ёмаўаб’ёмаў, пленэрная непасрэднасць кампазіцыйнага ладу, лірычныя пейзажы «Над Свіслаччу» (1938), «Сафійскі сабор у Полацку» (1955), «Апошняе лісце» (1966), «Горад над Дзвіной» (1973), «Стары Віцебск» (1979), «Тужлівая нотка» (1982), «Восеньскі пейзаж» (1984), «Богаяўленскі сабор у Полацку» (1988); нацюрморты «Півоні, яблыкі, кавуны» (1953), «Ружы» (1962), «Нацюрморт з лямпай» (1977) і інш<ref>Каржанеўскі Антон Станіслававіч // {{Крыніцы/БелЭн|8к}} С. 70</ref>.
 
Творы знаходзяцца ў [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі]], фондах [[Беларускі саюз мастакоў|Беларускага саюза мастакоў]], [[Віцебскі абласны краязнаўчы музей|Віцебскім абласным краязнаўчым музеі]], мэрыі [[Горад Масква|Масквы]].
Радок 50:
* ''Соловьева, С.'' «Жизнь должна быть восхищением» / С. Соловьева // Витебский курьер. — 2004. — 14 сент. — С. 3.
{{Бібліяінфармацыя}}
 
== Спасылкі ==
* [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-iii-kniga-i/index_20468.html КАРЖАНЕЎСКІ Антон Станіслававіч] // {{Крыніцы/Даведнік Маракова|РЛ|3|1|РЛ1-3|РЛ1-3}}
 
{{DEFAULTSORT:Каржанеўскі Антон Станіслававіч}}
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Верхнядзвінскім раёне]]
[[Катэгорыя:Мастакі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Члены Саюза мастакоў Беларусі]]