Аляксандр I (імператар расійскі): Розніца паміж версіямі

У пачатку кіравання правёў умерана ліберальныя рэформы, распрацаваныя Тайным камітэтам і {{нп3|Міхаіл Міхайлавіч Спяранскі|М. М. Спяранскім|ru|Сперанский, Михаил Михайлович}}. У знешняй палітыцы лавіраваў паміж [[Брытанская імперыя|Вялікабрытаніяй]] і {{нп3|Першая імперыя|Францыяй|ru|Первая империя}}. У [[1805]]—[[1807]] удзельнічаў у антыфранцузских кааліцыях. У [[1807]]—[[1812]] часова зблізіўся з Францыяй. Вёў паспяховыя войны з [[Асманская імперыя|Турцыяй]] ([[1806]]—[[1812]]) і [[Швецыя]]й ([[1808]]—[[1809]]). Пры Аляксандры I да Расіі былі далучаны тэрыторыі Усходняй [[Грузія|Грузіі]] (1801), [[Фінляндыя|Фінляндыі]] (1809), [[Бесарабія|Бесарабіі]] (1812), [[Азербайджан]]а ([[1813]]), былога [[Герцагства Варшаўскае|герцагствыгерцагства Варшаўскага]] ([[1815]]). Пасля [[Вайна 1812 года|Айчыннай вайны 1812]] узначаліў у [[1813]]—[[1814]] антифранцузскуюантыфранцузскую кааліцыю еўрапейскіх дзяржаў. Быў адным з кіраўнікоў [[Венскі кангрэс|Венскага кангрэса]] 1814—1815 і арганізатараў [[Свяшчэнны саюз|Свяшчэннага саюза]].