Мікола Гроднеў: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Я являюсь внуком Николая Гроднева. Добавил дату смерти , место работы и произведения написанные автором
Няма тлумачэння праўкі
Тэгі: першае рэдагаванне Візуальны рэдактар
Радок 16:
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў вёсцы Старая Алешня [[Рагачоўскі раён|Рагачоўскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]] ў сялянскай сям'і. Вучыўся ў [[Гомель]]скім тэхнікуме фізкультуры. У 1953 г. скончыў гістарычны факультэт Гомельскага педагагічнага інстытута. Працаваў школьным інспектарам у [[Вілейскі раён|Вілейскім раённым аддзеле адукацыі]], дырэктарам [[Куранец|Куранецкай]] сярэдняй школы рабочай моладзі (1954—1956). З 1957 да 1959 гг. працаваў у [[Радашковічы|радашковіцкай]] раённай газеце «Сцяг Ільіча», быў уласным карэспандэнтам газеты «Літаратура і мастацтва». З 1961 г. — у аддзеле фельетонаў рэдакцыі часопіса [[Вожык (1945)|«Вожык»]], з 1968 да 1984 гг. — рэдактарам аддзела нарысаў часопіса «Беларусь», з 1984 да 1989 гг. — адказны сакратар бюлетэня «Помнікі гісторыі і культуры Беларусі»<ref>Мікола Гроднеў // Беларускія пісьменнікі (1917—1990)…</ref><ref>[http://slounik.org/80938.html Біяграфія Міколы Гроднева] Электронная энцыклапедыя</ref>. Працавау карэспандзентам у часопісе "На страже" дзе выклау серыю с працаваў карэспандэнтам у часопісе "На страже" . Напісаў серыю нарысаў аб працы беларускай міліцыі на рускай мове адныя з якіх : "Достоинство в наследство (2001) ,"За отцовским порогом" (2008)
 
Член Саюза пісьменнікаў [[СССР]] з 1964 г.
 
Мікола Гроднеў — старэйшы брат беларускага журналіста і пісьменніка [[Васіль Гроднікаў|Васіля Гроднікава]] (1938—2005).
 
У 2010 атрымаў траўму тазо-сцегнавога сустава. Была здзейсненая перасадка штучнага сустава, аднак у сувязі з старэчым узростам ён не прыжыўся і развіўся сэпсіс (заражэнне крыві)
 
Памёр у Менску ў 2010 годзе
 
== Творчасць ==
Літаратурную дзейнасць пачаў у 1954 г. Выйшлі зборнікі апавяданняў і аповесцей «За бацькоўскім парогам» (1960), «Цяжкае шчасце» (1963), «Вясна была…» (1968), «Заручыны» (1972), «Высокі поўдзень» (1974), «Зоркаўкі» (1975), «Што скажуць людзі» (1975), «Салодкі боль» (1977), «Крок да тайны» (1983), «Нязведаная даль» (1989), «Рына» (1992), «У белай цемрадзі» (2000), зборнік гумарыстычных апавяданняў «Клін клінам» (1979). "Достоинство в наследство (2001) ,"За отцовским порогом" (2008)
 
{{зноскі}}