Антон Луцкевіч: Розніца паміж версіямі

Першы артыкул «Што будзе?» надрукаваў у газеце «[[Наша доля]]» (1906, № 1). Паступова стаў вядучым беларускім публіцыстам. У артыкулах і нататках пачатку ХХ ст. крытыкаваў аграрную і нацыянальную палітыку царызму, выказваўся за сацыяльнае і нацыянальнае вызваленне беларускага народа, асуджаў нацыяналізм («Краёвае становішча», 1914). Развіццё беларускага вызваленчага руху звязаў з развіццём капіталістычных адносін і станаўленнем нацыянальнай буржуазіі («Эканамічная эвалюцыя і беларускі рух», 1917). Склаў курсы лекцый па фанетыцы і этымалогіі. У 1916 годзе стварыў першую "Беларускую граматыку", якая ў рукапісным выглядзе захоўваецца бібліятэкіў бібліятэцы Літоўскай акадэміі навук у Вільні. У 1917 годзе выдаў працу «Як правільна пісаць па-беларуску», у 1918 годзе (разам з [[Ян Станкевіч|Янам Станкевічам]]) — «Беларускі правапіс»{{Sfn|Сідарэвіч А.|1997|с=403}}. Аўтар брашуры «Польская акупацыя на Беларусі» (1920), працы «За дваццаць пяць гадоў (1903—1928)» (1928, прысвечана гісторыі БРГ і БСГ). Даследаваў гісторыю [[Народная воля|нарадавольніцкага]] руху, выступаў з дакладамі і рэфератамі па гэтым пытанні. Вывучаў мову [[Францыск Скарына|скарынаўскіх]] выданняў і [[Статут Вялікага Княства Літоўскага 1529]] («Чатырохсотлецце першага кодэксу беларускага права», 1929; «Статут Вялікага Княства Літоўскага на фоне эвалюцыі нацыянальных адносін у Беларусі», 1930, і інш.). Аўтар зборнікаў літаратурна-крытычных прац «Нашы песняры» (1918), «Адбітае жыццё» (1929). Апублікаваў шэраг прац па гісторыі беларускай культуры, мастацтва і літаратуры: «Пуцяводныя ідэі літаратуры», «Жыдоўскае пытанне ў беларускай літаратуры» (абедзве 1921), «Вязніца Адама Міцкевіча» (1923), «Эвалюцыя беларускай адраджэнскай ідэалогіі і адбіцце яе ў літаратуры» (1926) і інш. Асобныя артыкулы і нататкі прысвяціў жыццю і творчасці [[Максім Адамавіч Багдановіч|Максіма Багдановіча]], [[Аляксандр Лаўрэнавіч Бурбіс|Алеся Бурбіса]], [[Максім Іванавіч Гарэцкі|Максіма Гарэцкага]], [[Ядвігін Ш.|Ядвігіна Ш.]], [[Францішак Багушэвіч|Францішка Багушэвіча]], [[Якуб Колас|Якуба Коласа]], [[Янка Купала|Янкі Купалы]], [[Алаіза Сцяпанаўна Пашкевіч|Цёткі]], [[Казімір Сваяк|Казіміра Сваяка]] і інш. Пераклаў на беларускую мову працу [[Мітрафан Віктаравіч Доўнар-Запольскі|Мітрафана Доўнар-Запольскага]] «Асновы дзяржаўнасці Беларусі» (1919), «Элементарную алгебру» Андрэя Кісялёва і падручнік Вальдэмара Остэрлёфа і Язэпа Шустэра «Сусветная гісторыя. Ч. 2. Сярэднявечная гісторыя» (1921), адзін з перакладчыкаў [[Новы Запавет|Новага Запавета]] і [[Псалтыр]]а ([[Хельсінкі]], 1931) і інш{{Sfn|Сідарэвіч А.|1997|с=403}}.