Гарызантальная сістэма каардынат: Розніца паміж версіямі

Пры дапамозе адвеса вызначаецца кірунак на зеніт (Z), як верхні пункт, у які накіраваны адвес, а надзір (Z') — як ніжні (пад Зямлёй). Таму і лінія (ZZ '), якая злучае зеніт і надзір, называецца стромайвертыкальнай лініяй.

Плоскасць, перпендыкулярная да стромайвертыкальнай лініі ў пункце O, называецца плоскасцю матэматычнага гарызонту. На гэтай плоскасці вызначаецца кірунак на [[поўдзень]] (геаграфічны, а не магнітны!) І поўнач, напрыклад, у напрамку найкарацейшай за дзень цені ад гномана. Найкарацейшай яна будзе ў праўдзівы апоўдні, і лінія (NS), якая злучае поўдзень з поўначчу, называецца паўдзённай лініяй. Пункты [[усход]]у (E) і [[захад]]у (W) бяруцца адлеглымі на 90 градусаў ад пункта поўдня адпаведна супраць і па ходу гадзіннікавай стрэлкі, калі глядзець з зеніту. Такім чынам, NESW — плоскасць матэматычнага гарызонту.

Плоскасць, якая праходзіць праз паўднёвую і стромуювертыкальную лініі (ZNZ’S), завеццаназываеца плоскасцю нябеснага мерыдыяна, а плоскасць, якая праходзіць праз нябеснае цела — плоскасцю вертыкала дадзенага нябеснага цела. ВялікаеВялікі колакруг, па якім яна перасякае нябесную сферу, называецца вертыкаль нябеснага цела.