Лявон Шчука: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 29:
Пасля заканчэння езуіцкіх школ [[31 ліпеня]] [[1712]] г. уступіў у [[Вільня|Вільні]] ў [[Таварыства Ісуса]]. Пад кіраўніцтвам прафесара Людвіка Сакульскага скончыў настаўніцкую семінарыю ў [[Кражэй|Крожах]] (1714–1715), а потым выкладаў у езуіцкіх школах, у тым ліку ў [[Пултуск|Пултуску]] (1715–1716). У 1718–1721 гг. вывучаў філасофію ў [[Віленская акадэмія|Віленскай акадэміі]], а ў 1722–1726 гг. – тэалогію ў [[Варшава|Варшаве]], дзе і быў высвечаны на ксяндза<ref name=":0">Królikowska, A. Profesorowie jezuickich seminariów nauczycielskich od XVI do XVIII wieku. Słownik biograficzny. / A.Królikowska. – Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Ignatianum w Krakowie –Wydawnictwo WAM, 2017. – s. 152.</ref>.
Як здольны красамоўца і паэт быў прафесарам рыторыкі для экстэрнаў у Варшаўскім езуіцкім калегіуме (1726–1727) і для семінарыстаў-езуітаў у настаўніцкай семінарыі ў Слуцку (1727–1728). З 1728 па 1731 гг. – прафесар філасофіі ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]] і прэфект касцёла ў [[Экімань 1|Экімані]], а потым прафесар маральнай тэалогіі і прфект школ у [[Мінскі езуіцкі калегіум|Мінскім езуіцкім калегіуме]] (1731–1732) і прэфект школ у [[Нясвіжскі езуіцкі калегіум|Нясвіжскім езуіцкім калегіуме]] (1732–1733)<ref name=":0" />.
{{зноскі}}
| |||