Першапачаткова маніхейства падтрымлівалася шахамі Персіі, але зараастрійскаезораастрыйскія жрэцтва дабіласясвятары дамагліся рэпрэсій супраць гэтай рэлігіі і нават забойства самога [[Мані]]. Пры жыцці Мані прапаведаваў не толькі ў Персіі, але і ў Індыі, а пасля яго смерці маніхействааманіхейства распаўсюдзілася таксама ў [[Рымская імперыя|Рымскай імперыі]], дзе прыхільнікам манихейства быў некаторы час [[АўгустынАўгусцін]]. Вядомы прапаведнік гэтай рэлігіі ў Рымскай імперыі - манах-біскуп [[ФаўстФауст НумідійскіНумідыйскі]].
ЗПасля сцвярджэннемзамацавання пазіцый [[каталіцызм]]у ў Рымскай імперыі маніхейства было забароненае, але маніхейскія і падобныя групы - [[Паўліканства|паўлікане]], [[Багамілы|багамілы]], [[Альбігойцы|альбігойцы]] - захоўваліся ў [[Еўропа|Еўропе]] амаль да пачатку эпохі [[Рэнесанс|Адраджэння]].
Манiхейства было дзяржаўнай рэлігіяй [[Уйгурскі каганат|Уйгурскага]] і [[Хакаскі каганат|Хакаскага]] каганатаў да часоў мангольскіх заваёваў, а ў пэўных частках Сібіры захоўвалася і да часоў расійскіх заваёваў. На [[Енісей (рака)|Енісеі]] манiхеi мелі вялікія храмы і багатыя бібліятэкі. Усё гэта было разбурана качэўнікамі ў 12—13 ст.
