Чазенія: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Іван Булва (размовы | уклад) др →Сюжэт |
Іван Булва (размовы | уклад) др →Сюжэт |
||
Радок 26:
Але катэра праз шторм не было і нецярпліваму Севярыну прыйшлося дабірацца праз бурлівае мора спачатку з аватнутным Паўлавым на ягонай шкарлупінцы, пасля па паспакайнелым моры на сейнеры. Далей яго вяла таёжная сцежка, везла дрызіна, падстаўляў плячо перавал — і напрыканцы дня Севярын аказаўся ў "штаб-кватэры" запаведніка, дзе яго гасцінна сустрэў начальнік ''Захар Іракліевіч Дзянісаў''. На наступны дзень Будрыс у суправаджэнні белай лайкі ''Амура'' выправіўся ўверх па цячэнні ракі Тыгравай і без асаблівых прыгод, але з мехам фларыстычных уражанняў, дайшоў да паляўнічай хаткі, побач якой сустрэў Гражыну і яшчэ двух навукоўцаў — мужа і жонку — што дапамагалі ёй у вывучэнні матылькоў і неўзабаве тактоўна сышлі на іншую стаянку.
Севярын і Гражына размаўлялі, лавілі рыбу, гатавалі вячэру і ва ўсіх гэтых няхітрых справах дзяўчына станавілася ўсё болей роднай, зразумелай і жаданай. Тым не менш, за спрэчкаю паміж фізікам і лірыкам паміж імі прабегла прафесійна-светапоглядніцкая шчыліна, якая да ночы чамусьці ператварылася ў прорву. Гражына пакінула Севярына каля вогнішча і пайшла ў хатку. І тут на дапамогу ледзь не згасламу каханню прыйшоў крыху не адэкватны ''леапард'', які напужаў Амура і, хоць і сам спужаўся Севярына, стаў хадзіць коламі і пакрыўджана выць. Севярын перабраўся ў хату і лёг побач з Гражынай, але толькі пасля сну з сінхрафазатронам дзяўчына (нарэшце!) убачыла ягоную душу, і вось тут ужо полымя кахання асвятліла ўсю паляўнічую хатку. Новы дзень адзначыўся паходам у джунглі, дзе каханне запалала яшчэ мацней; а новая ноч — канчатковай перамогай Будрыса і Амура над леапардам, які, захвастаны
Далей было расстанне і абяцанне Гражыны прыехаць ва Уладзівасток з першым (або з другім) катэрам, але Будрыс і Амур чакалі дарэмна. Гражына вырашыла, што такое моцнае каханне не зможа палаць усё жыццё і абавязкова згасне, а гэтага яна не перажыве, і паспешліва ўцякла ад Севярына. Аб гэтым ён даведаўся з ліста, які атрымаў ад цяжарнай Гражыны праз два з паловай месяцы. І, хоць дзяўчына просіць яго не шукцаць яе, Севярын ведае, што абавязкова яе знойдзе.
| |||