Юзаф Пілсудскі: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 150:
Пасля вызвалення Вільні галоўныя баявыя дзеянні распачаліся ва [[Усходняя Галіцыя|Усходняй Галіцыі]]. Польскае наступленне на паўднёвым усходзе распачалася [[14 мая]]. Былі заняты [[Галіч]] i [[Івана-Франкоўск|Станіславаў]]. У Парыжы было заключана пагадненне паміж Падарэўскім i пасланцом украінскага [[атаман]]a [[Сымон Пятлюра|Сымона Пятлюры]], у якім гаварылася аб супольнай барацьбе з [[Бальшавікі|бальшавікамі]]. Аднак пагадненне не было рэалізавана, бо [[Францыя]] непакоілася, што пагоршацца стасункі з "белым" генералам [[Антон Дзянікін|Антонам Дзянікіным]]. Тым часам Пілсудскі прыбыў на фронт і арганізаваў новае наступленне (пачалося [[28 чэрвеня]]). Як вынік, польскія войскі захапілі [[Цярнопаль]] і дайшлі да ракі [[Збруч]]. Польскія сілы аднак рухаліся наперад. Адначасова была проба дамовіцца з бальшавікамі – між іншым, Пілсудскі накіраваў лісты [[Юліян Мархлеўскі|Юліану Мархлеўскаму]], у якім абяцаў затрымку наступлення ў замен на ўтварэнне [[Чырвоная армія|Чырвонай арміяй]] нейтральнага пояса шырыней 10 км. [[Уладзімір Ленін|Ленін]] аднак зацягваў час, маючы поспехі ў барацьбе з "белымі". У гэтай сітуацыі Пілсудскі вырашыў інтэнсіфікаваць супрацоўніцтва з украінскімі сіламі Пятлюры.
[[28 лютага]] [[1920]] у Пілсудскага нарадзілася другая дачка – [[Ядвіга Пілсудская|Ядвіга]].
=== Паход на Кіеў ===
|