Бук лясны: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Арэал: вікіфікацыя
Радок 182:
* [[Паўднёвая Еўропа|Паўднёвую Еўропу]]: [[Албанія]], [[Балгарыя]], [[Харватыя]], [[Чарнагорыя]], [[Сербія]], [[Рэспубліка Македонія|Македонія]], паўночная [[Грэцыя]], [[Італія]] (поўнач і цэнтр<ref name="sensag" />, у тым ліку [[Сіцылія]]), [[Боснія і Герцагавіна]], [[Румынія]], [[Францыя]] (у тым ліку [[Корсіка]]), [[Люксембург]], [[Іспанія]], паўночная [[Партугалія]]<ref name="sensag" />, паўночна-заходняя [[Турцыя]];
* Частку тэрыторыі былога [[СССР]]: [[Украіна]] ([[Карпаты]], горы [[Крым]]а, [[Івана-Франкоўская вобласць|Івана-Франкоўская]], [[Львоўская вобласць|Львоўская]], [[Ровенская вобласць|Ровенская]], [[Цярнопальская вобласць|Цярнопальская]], [[Хмяльніцкая вобласць|Хмяльніцкая]], [[Вінніцкая вобласць|Вінніцкая]] вобласці)<ref name="ФлораУк">{{кніга|аўтар=Котов М. І.|загаловак=Флора УРСР|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/flora_ursr1952_4.djvu|месца=Київ|издательство=Видавництво Академії Наук Української РСР|мова=uk|год=1952|том=IV|старонкі=118—121}}</ref><ref>{{артыкул|мова=uk|аўтар=В. І. Білоус.|загаловак=Географічно-кліматичні екотипи бука, ялиці та ялини в лісах України
|спасылка=http://archive.nbuv.gov.ua/portal/natural/lglpdp/2003_28/6_Bilous_LG_28.pdf|выданне=Лісове господарство, лісова, паперова і деревообробна промисловість|тып=журнал|год=2003|месца=Львів: УкрДЛТУ|нумар=28|старонкі=6—11}}</ref>, [[Малдова]] (паўночна-заходнія [[Кодры]])<ref>{{кніга|аўтар=Гейдеман Т. С.|загаловак=Определитель высших растений Молдавской ССР|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/geideman1975_opred_rast_moldav.djvu|выдавецтва=Штиинца|месца=Кишинёв|год=1975|старонкі=127}}</ref>, [[Калінінградская вобласць]], [[Ленінградская вобласць]] (наваколлі [[Горад Санкт-Пецярбург|Санкт-Пецярбурга]]а, станцыя {{нп4|Мажайская||ru|Можайская}})<ref>{{кніга|аўтар=Миняев Н. А., Орлова Н. И., Шмидт В. М.|загаловак=Определитель высших растений северо-запада европейской части РСФСР (Ленинградская, Псковская и Новгородская области)|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/minjaev1981_opr_rast_sz.djvu|выданне=Изд-во ЛГУ|месца=Л.|год=1981|старонкі=142}}</ref>.
 
Від апісаны з [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]].
Радок 192:
У адносінах да вільгаці бук еўрапейскі — [[Мезафіты|мезафіт]]. Узровень ападкаў у раўнінных месцах росту бука не менш за 500 мм, у гарах больш, да 1000—1700 мм. У адносінах да тэмпературы — [[мезатэрмы|мезатэрм]]. Вясновыя замаразкі ў 2-5° забіваюць усходы і маладую лістоту<ref name="Ареал" />. Абсалютны тэмпературны мінімум ад −25 ° да −35&nbsp;°C, але доўгае ўздзеянне нізкіх тэмператур (ад −13° да −23&nbsp;°C) выклікае ў яго парэпанне ствала і адыходжанне кары<ref name="ЖР" />. Маразы да −40&nbsp;°C у лютым і да −33&nbsp;°C у сакавіку, асабліва пры вялікім ваганні тэмпературы на працягу сутак, выклікаюць масавую гібель дрэў<ref name="Ареал" />.
{{Біяфота|Beech forest male karpaty 01.jpg|ш=250|left|Букавы лес у [[Малыя Карпаты|Малых Карпатах]], Славакія|color=lightgreen}}
Бук еўрапейскі з'яўляеццаз’яўляецца характэрным кампанентам [[шыракалістыя лясы|шыракалістых лясоў]], утварае чыстыя і [[змешаны лес|змешаныя лясы]] з відамі [[дуб]]а, [[клён]]а, [[граб]]а, [[ліпа|ліпы]], [[ясень|ясеня]], [[бяроза|бярозы]], [[вольха|вольхі]] і іншых ліставых дрэў, ва ўмовах марскога клімату ў гарах бук нярэдка ўтварае верхнюю мяжу распаўсюджвання драўнянай расліннасці, звычайна ж на вялікіх вышынях з букам пачынаюць перамяжоўвацца розныя віды [[піхта|піхты]], [[елка|елкі]] і іншых [[хвойныя|хвойных]] дрэў, паступова выцясняючы яго. У зоне змешаных лясоў у заходняй частцы свайго арэала і на паўднёвых схілах гор букавыя лясы, на змену з іглічнымі, займаюць больш багатыя [[Вапняк|вапнавыя]] глебы. Найлепшага развіцця букавыя лясы дасягаюць у гарах на спрыяльных глебах.
 
Заходняя мяжа арэала абмяжоўваецца беднымі глебамі [[Прыатлантычная нізіна|прыатлантычнага ўзбярэжжа]], дзе бук перастае дамінаваць. У цэнтральнай частцы [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]], на [[Верхнярэйнская нізіна|Верхнярэйнскай нізіне]], у міжрэччы [[Рака Заале|Зале]] і [[Рака Эльба|Эльбы]], у Сярэдняй Чэхіі і Паўднёвай [[Маравія|Маравіі]] яго распаўсюджванню перашкаджае засушлівы клімат<ref name="ВГ">
{{кніга|аўтар=Вальтер Г.|загаловак=Растительность земного шара. Эколого-физиологическая характеристика|частка=Леса умеренной зоны|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/walter1974_rastit_zemn_shara_2.djvu|месца=М.|том=II|выдавецтва=Прогресс|год=1974}}</ref>{{Стар.|235—236}}. У Румыніі бук еўрапейскі расце ў Карпатах, [[Заходнія Румынскія горы|Заходне-Румынскіх гарах]], перадгор'яхперадгор’ях Карпат і на [[Трансільванскае плато|Трансільванскім плато]]. Ён сустракаецца асобнымі дрэвамі і невялікімі групамі на [[Трансільванская раўніна|Трансільванскай раўніне]] і ў [[Мунтэнія|Мунтэніі]]. За межамі суцэльнага арэалу сустракаецца ў выглядзе астравоў, у [[Алтэнія|Алтэніі]]: лес Быковец (каля [[Горад Краёва|Краёвы]]), лес Старміна ({{нп4|Хінова||ro|Hinova, Mehedinți}}, [[Горад Драбета-Турну-Северын|Драбета-Турну-Северын]]), лес у раёне горада Брабова; у {{нп4|Горад Дабруджа|Дабруджы|ru|Добруджа}}: лес Валя Фагілор у Лункавіцы ({{нп4|Мэчын||ro|Măcin}}), лес у [[Горад Тулча|Тулчы]]<ref>
{{кніга|загаловак=Flora republicii populare Române|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/flora_romanicae_1952_01.djvu|месца=Bucuresti|адказны=Redactor Traian Sâvulesku|выдавецтва=Editura Academiei republicii populare Române|год=1952|volume=I|pages=220—223}}</ref>.
 
У Вялікабрытаніі заходняя мяжа натуральнага арэала праходзіць па тэрыторыі рэзервата прыроды «{{нп4|Кум-Клідах||en|Cwm Clydach National Nature Reserve}}», які знаходзіцца на паўднёвым беразе цясніны, утворанай аднайменнай ракой<ref>{{cite web|url=http://www.ccw.gov.uk/landscape--wildlife/protecting-our-landscape/special-landscapes--sites/protected-landscapes/national-nature-reserves/cwm-clydach.aspx|title=Cwm Clydach|work=Countryside Council for Wales|publisher=Countryside Council for Wales Landscape & wildlife|accessdate=2011-04-07|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBpMIYs|archivedate=2012-03-02|deadlink=x}}</ref>.
 
Паўночная і ўсходняя мяжа арэала вызначаецца кліматычнымі ўмовамі. Бук еўрапейскі не вытрымлівае скарачэння перыяду вегетацыі менш як да пяці месяцаў і паніжэння сярэдняй тэмпературы студзеня ніжэй −5&nbsp;°C. У Калінінградскай вобласці бук еўрапейскі захаваўся асобнымі ўчасткамі на [[Балтыйская каса|Балтыйскай касе]], у межах Вармійскага ўзвышша, у ваколіцах горада {{нп4|Горад Ладушкін|Ладушкіна|ru|Ладушкин}}, на Самбійскім марэнным плато<ref name="КБЛ">{{cite web|url=http://www.prinas.org/article/1564|title=Клинцовский буковый лес|date=2008-10-26|work=Экологический портал «Природное наследие»|accessdate=2011-02-21|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBq0Du6|archivedate=2012-03-02}}</ref>. У [[Ленінградская вобласць|Ленінградскай вобласці]] сустракаецца на невялікім участку ў змешаным лесе ў выглядзе [[куст]]оў або невялікіх шматствольных дрэў 6-8 м вышынёй, якія размнажаюцца вегетатыўна<ref>{{артыкул|аўтар=Чернявский В.|загаловак=Буки для ландшафтного дизайна|спасылка=http://sadisibiri.hop.ru/buk.html|выданне=Садовод|тып=часопіс|год=2010|нумар=47}}</ref>.
 
Розныя крыніцы<ref name="ДПЯ"/><ref name="ДиК" /><ref name="ДревСССР" /> паказваюць вырастанне бука еўрапейскага ў [[Беларусь|Беларусі]], як расліны, інтрадукаванай у XIX стагоддзі, якая сустракаецца ў заходняй частцы краіны<ref name="ДПЯ"/>, але ў «Флоры СССР» гэтая краіна для арэала бука не прыводзіцца, не ўваходзіць ён і ў спіс раслін Беларусі, створаны Цэнтральным Батанічным садам НАН Беларусі<ref>
{{cite web|url=http://hbc.bas-net.by/plantae/rus/|title=Растения Белоруссии|date=2007-08-23|publisher=Гербарий ЦБС НАН Беларуси MSKH|accessdate=2011-02-21|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBrA6sR|archivedate=2012-03-02}}</ref>. Паўночна-ўсходняя мяжа арэала праходзіць па тэрыторыі Польшчы: ад Калінінграда на поўдзень да {{нп4|
{{cite web|url=http://hbc.bas-net.by/plantae/rus/|title=Растения Белоруссии|date=2007-08-23|publisher=Гербарий ЦБС НАН Беларуси MSKH|accessdate=2011-02-21|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBrA6sR|archivedate=2012-03-02}}</ref>. Паўночна-ўсходняя мяжа арэала праходзіць па тэрыторыі Польшчы: ад Калінінграда на поўдзень да {{нп4|Горад Лідзбарк-Варміньскі|Лідзбарка-Варміньскага|ru|Лидзбарк-Варминьский}}, праз [[Горад Ольштын|Ольштын]], {{нп4|Горад Брадніца, (Куяўска-Паморскае ваяводства)|Брадніцу|ru|Бродница (Куявско-Поморское воеводство)}} на захад да [[Горад Хелмна|Хелмна]], [[Горад Быдгашч|Быдгашча]]а, вакол {{нп4|Горад Вангровец|Вангроўца|ru|Вонгровец}}, робіць круг на захадзе праз [[Горад Познань|Познань]], {{нп4|Горад Гродзіск-Мазавецкі|Гродзіск-Мазавецкі|ru|Гродзиск-Мазовецкий}}, [[Горад Лешна|Лешна]], затым ідзе на ўсход да [[Горад Каліш|Каліша]]а, [[горад Лодзь|Лодзі]], [[горад Скернявіцы|Скернявіцаў]], паварочвае да {{нп4|Горад Рава-Мазавецкая|Равы-Мазавецкай|ru|Рава-Мазовецкая}}, {{нп4|Горад Апочна|Апочна|ru|Опочно}}, [[Горад Радам|Радама]]а, праходзіць затым праз Казімеж, [[Горад Люблін|Люблін]], [[Горад Хелм|Хелм]], крута паварочвае на поўдзень да [[Горад Замасць|Замасці]], {{нп4|Горад Тамашаў-Любэльскі|Тамашава-Любэльскага|ru|Томашув-Любельский}} і мяжы Польшчы<ref>{{cite web|url=http://www.encyklopedia.lasypolskie.pl/doku.php?id=b:buk-pospolity|title=Buk pospolity|work=Lasypolskie.pl|publisher=Otwarta Encyklopedia Leśna|accessdate=2011-03-16|lang=pl|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBsOjvj|archivedate=2012-03-02}}</ref>. Зона распаўсюджвання даходзіць на ўсход да [[Паўднёвы бераг Крыму|паўднёвага берага Крыму]]<ref name="ДиК">{{ДзікСССР|аўтар=Соколов С. Я., Стратонович А. И.|частка=Род 2. Fagus — Бук|том=2|стар=397—400}}</ref>. У [[Крым]]е, акрамя бука еўрапейскага, расце {{bt-bellat|бук усходні|Fagus orientalis}}, па [[Марфалогія раслін|марфалагічных]] прыкметах і экалогіі вельмі блізкі буку еўрапейскаму, а таксама гібрыд, які ўтварыўся паміж імі, — бук крымскі<ref>{{кніга|загаловак=Лесная энциклопедия в двух томах|частка=Буковые леса|спасылка=http://forest.geoman.ru/forest/item/f00/s00/e0000314/index.shtml|месца=М.|адказны=Под ред. Воробьёва Г.&nbsp;И|выдавецтва=Сов. энциклопедия|год=1985}}</ref>. Гэты ж гібрыд расце і на Балканскім паўвостраве, у месцах сутыкнення двух відаў бука, як гэта мае месца ў Балгарыі<ref>{{cite web|url=http://www.naturalist.if.ua/?p=3730|title=Буковые леса Крыма|author=Заморока А. М.|date=2010-10-03|work=Станіславівський Натураліст|publisher=Андрій М. Заморока|accessdate=2011-02-21|lang=uk|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBu33LC|archivedate=2012-03-02}}</ref>. У Турцыі бук еўрапейскі расце ў памежных з Балгарыяй абласцях і ўздоўж Чарнаморскага ўзбярэжжа, перамяжоўваючыся з букам усходнім і выцясняючыся ім на ўсход<ref>{{артыкул|мова=tr|аўтар=Duran Aydınözu|загаловак=Avrupa Kayını (Fagus sylvatica)’nın yıldız (Istranca) Dağlarındaki Yeni Yayılış Alanları|спасылка=http://www.kefdergi.com/pdf/18_2/18_2_21.pdf|выданне=Kastamonu Eğitim Dergisi|тып=Журнал|месца=Kastamonu|выдавецтва=Kastamonu Üniversitesi|год=2010|выпуск=18|нумар=2}}</ref>.
 
Ва Украіне бук еўрапейскі расце пераважна ў Карпатах. Ніжняя мяжа яго распаўсюджвання ва ўкраінскіх Карпатах праходзіць ў кірунку: [[Горад Ужгарад|Ужгарад]], [[Горад Мукачава|Мукачава]], [[Горад Вінаградаў|Вінаградаў]], {{нп4|Горад Цячаў|Цячаў|ru|Тячев}}, {{нп4|Горад Вялікі Бычкоў|Вялікі Бычкоў|ru|Великий Бычков}} і на {{нп4|Горад Рахаў|Рахаў|ru|Рахов}}. А верхняя мяжа суцэльных букавых лясоў у Карпатах праходзіць амаль па вяршынях гор ад польска-славацкай мяжы праз {{нп4|Сяло Вужок|Вужок|ru|Ужок}}, {{нп4|Пасёлак гарадскога тыпу Валавец|Валавец|ru|Воловец}}, {{нп4|Сяло Майдан, (Закарпацкая вобласць)|Майдан|ru|Майдан (Закарпатская область)}}, {{нп4|Пасёлак гарадскога тыпу Мяжгор'еМяжгор’е|Мяжгор'е|ru|Межгорье (Закарпатская область)}}, Вусць-Чорную, {{нп4|Пасёлак гарадскога тыпу Ясіня|Ясіня|ru|Ясиня}} і на Рахаў. Гэта значыць мяжа праходзіць амаль паралельна мяжы [[Закарпацкая вобласць|Закарпацкай вобласці]]. На паўночна-ўсходнім схіле Карпат бук еўрапейскі расце не суцэльным масівам, а асобнымі, хоць і вялікіх памераў, астраўкамі сярод піхтава-яловых і цёмна-[[хвойны лес|хвойных]] лясоў. Сучасная агульная мяжа распаўсюджвання бука еўрапейскага ва Украіне праходзіць ад польскай мяжы праз {{нп4|горад Рава-Руская|Раву-Рускую|ru|Рава-Русская}}, [[Горад Львоў|Львоў]], {{нп4|Горад Золачаў|Золачаў|ru|Золочев (Львовская область)}}, а потым, згодна з рэльефам мясцовасці, яна ідзе на [[Броды (горад)|Броды]], [[Горад Крэмэнэць|КрэменецКрэменець]] і да вусця ракі {{нп4|Рака Стрыпа|Стрыпа|ru|Стрыпа}}, пасля чаго паварочвае на поўдзень і праходзіць да мяжы з Румыніяй праз {{нп4|Пасёлак гарадскога тыпу Атынія|Атынію|ru|Отыния}}, {{нп4|Горад Каламыя|Каламыю|ru|Коломыя}} і каля [[Горад Чарнаўцы|Чарнаўцоў]]. Такім чынам, букавыя лясы растуць амаль па ўсёй тэрыторыі {{нп4|Прыкарпацце|Прыкарпацця|ru|Прикарпатье}} ў [[Прыднястроўе|Прыднястроўі]], на [[Расточча|Расточчы]] і {{нп4|Аполле (рэгіён, Украіна)|Аполлі|ru|Ополье (регион, Украина)}}. За межамі гэтай вобласці букавыя лясы сустракаюцца ў выглядзе астравоў памерам ад 0,5 да 300 га па ўсім [[Валынска-Падольскае ўзвышша|Валынска-Падольскім узвышшы]]: у Ровенскай, Цярнопальскай, Хмяльніцкай і Вінніцкай абласцях (напрыклад, наваколлі {{нп4|Гарадок, Хмяльніцкая вобласць|Гарадка|ru|Городок (Хмельницкая область)}} і {{нп4|Горад Сатанаў|Сатанава|ru|Сатанов}} [[Хмяльніцкая вобласць|Хмяльніцкай вобласці]], Валкавецкі лес у {{нп4|Баршчоўскі раён|Баршчоўскім раёне|ru|Борщёвский район}} [[Цярнопальская вобласць|Цярнопальскай вобласці]]). А асобныя дрэвы і групы дрэў растуць сярод прыродных [[граб]]някоў нават у [[Чаркаская вобласць|Чаркаскай вобласці]]. Тут, на ўсходняй мяжы свайго арэала, бук еўрапейскі займае сваю [[Экалагічная ніша|экалагічную нішу]] на найбольш высокіх участках, якія добра ўвільгатняюцца пераважнымі заходнімі вятрамі, з'яўляючысяз’яўляючыся {{нп4|эдыфікатар|эдыфікатарам|ru|Эдификатор}} монадамінантных (гэта значыць якія складаюцца з аднаго біялагічнага віду) супольнасцяў<ref name="Мельник">{{кніга|аўтар=Мельник В. И.|загаловак=Редкие виды флоры равнинных лесов Украины|спасылка=http://herba.msu.ru/shipunov/school/books/melnik2000_redkie_vidi_flori_ravn_lesov_ukr.djvu|месца=Киев|выдавецтва=Фитосоциоцентр|год=2000}}</ref>{{Стар.|106}}.
{{Біяфота|Fagus sylvatica.jpg|ш=250|right|{{нп4|Букавы лес у Ларвіку||no|Bøkeskogen}}, дрэва на пярэднім плане з наплывам, які ўтварыўся ў выніку {{нп4|Маразабой|маразабойнай|ru|Морозобой}} раны|color=lightgreen}}
На поўначы бук еўрапейскі даходзіць на марскім узбярэжжы Нарвегіі да {{нп4|Лінас|Лінаса|ru|Линнос}} і {{нп4|Левангер|Левангера|ru|Левангер}}. Самы паўночны ў свеце букавы лес знаходзіцца ў [[Левангер]]ы (правінцыя [[Нур-Трондэлаг]]). Найбуйнейшы ў Нарвегіі букавы лес (300 [[акр]]аў) знаходзіцца ў {{нп4|Ларвік, камуна|Ларвіку|ru|Ларвик (коммуна)}}. У Швецыі паўночная мяжа арэала праходзіць ад цэнтра [[Ландскап Бохуслен|Бохуслена]] да паўднёва-ўсходняй частцы [[Лен Крунуберг|Крунуберга]], затым на поўнач да мяжы з {{нп4|Правінцыя Эстэргётланд|Эстэргётландам|ru|Эстергётланд (провинция)}}, потым на паўднёвы ўсход да праліва {{нп4|Кальмарсунд||ru|Кальмарсунд}}. У выглядзе асобных экзэмпляраў і невялікімі групамі бук еўрапейскі таксама сустракаецца ў паўночным Вестэргётландзе, на поўначы {{нп4|Смоланд|Смоланда|ru|Смоланд}} і іншых месцах, у пасадках у [[Горад Еўле|Еўле]]<ref>{{кніга|аўтар={{нп4|Карл Аксель Магнус Ліндман|Lindman C. A. M.|ru|Линдман, Карл Аксель Магнус}}|загаловак=Bilder ur Nordens Flora|спасылка=http://runeberg.org/nordflor/367.html|частка=367. Bok, Fagus silvatica L.|мова=sv|выданне=Второе изд|месца=|год=1917}}</ref>.
 
У Іспаніі бук еўрапейскі сустракаецца ў [[Пірэнеі|Пірэнэях]], зрэдку ў {{нп4|[[Кантабрыйскія горы|Кантабрыйскіх гарах|ru|Кантабрийские горы}}]]. У Пірэнэях бук сустракаецца на тэрыторыях прыродных паркаў {{нп4|Прыродны парк дэль-Манкаё|Дэгеза-дэль-Манкаё|es|Parque natural del Moncayo}}<ref>{{cite web|url=http://www.naturalezadearagon.com/enmoncayo.php|title=El Parque Natural del Moncayo|work=naturalezadearagon.com|accessdate=2011-03-01|lang=es|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBw940O|archivedate=2012-03-02}}</ref>, {{нп4|Прыродны парк дэльс-Портс|Эльс-Портс|es|Parque natural dels Ports}}<ref>{{cite web|url=http://ebre.info/elsports//|title=Els Ports Parc Natural|work=ebre.info|accessdate=2011-03-01|lang=es}}</ref>, Аеда-дэ-Тэхера-Негра<ref>{{cite web|url=http://www.porlibre.com/CASTILLALAMANCHA/tejera.htm|title=Castilla la Mancha|work=porlibre.com|accessdate=2011-02-21|lang=es|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBx9Ssq|archivedate=2012-03-02}}</ref>, у {{нп4|Рыяса|Рыясе|ru|Риаса}}. Добра захаваліся букавыя лясы ў правінцыі {{нп4|Правінцыя Леон|Леон|ru|Леон (провинция)}}<ref name="elmundo">{{cite web|url=http://www.elmundo.es/suplementos/natura/2007/20/1197068422.html|title=Premio para los seis árboles y bosques españoles más singulares|work=elmundo.es|accessdate=2011-03-01|lang=es|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBy9VvK|archivedate=2012-03-02}}</ref> і ў гарах [[Краіна Баскаў|Краіны Баскаў]]. Лес {{нп4|Аеда-дэ-Мантэха||es|Hayedo de Montejo}} ў [[Мадрыд, аўтаномная супольнасць|Мадрыдзе]] часта называюць самым паўднёвым букавым лесам у Еўропе, хоць нават на тэрыторыі Іспаніі ёсць букавыя лясы, размешчаныя далей на поўдзень<ref>{{cite web|url=http://www.montejodelasierra.net/|title=Montejo de la Sierra|work=montejodelasierra.net|accessdate=2011-03-01|lang=es|archiveurl=http://www.webcitation.org/65rBzPF3k|archivedate=2012-03-02}}</ref>. Заходняя мяжа ў Іспаніі праходзіць у гарах на ўсходзе [[Галісія|Галісіі]] і ў прыбярэжнай частцы {{нп4|Вальдэс, Астурыя|Вальдэса|ru|Вальдес (Астурия)}}.
 
На поўначы арэала букавымі лясамі занятыя ў асноўным раўніны, на поўдні — пэўны пояс гор: у Скандынавіі — да 190<ref name="ЖР" />, у [[Ардэны|Ардэнах]] — ад 200 да 500, на Трансільванскім плато — ад 400 да 700, а на поўдні да 1100, у Пірэнеях — ад 750 да 1200 (да 1870<ref name="ЖР" />), у [[Гарц]]ы — до 970, у [[Вагезы|Вагезах]] — да 1380<ref name="ЖР" />, у [[Альпы|Альпах]] — ад 800 да 1800, у Крыму ад 500<ref name="ЖР" /> да 1450—1460 на заходніх {{нп4|яйла|яйлах|ru|Яйла}} і да 1250 на ўсходніх<ref name="Ареал" />, у [[Карпаты|Карпатах]] і [[Татры|Татрах]] — ад (100<ref name="Ареал" />) 500—1300<ref name="HFD" />{{Стар.|204}} (1400—1440<ref name="ЖР" />; 1500<ref name="Ареал" />), у {{нп4|Тыроль, гістарычная вобласць|Тыролі|ru|Тироль (историческая область)}} — да 1680, у [[Апенінскія горы|Апенінах]] — да 1970 м<ref name="ЖР" /> над [[Вышыня над узроўнем мора|узроўнем мора]].