Асуанскія плаціны: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 4:
Праект будаўніцтва высунуты [[Вялікабрытанія]]й, пазней падтрыманы [[ЗША]], пасля [[1956]] работы згорнутыя па палітычных прычынах. У [[1958]] сваю дапамогу прапанаваў [[СССР]]. Будаўніцтва пачалося ў [[1960]], скончана ў [[1970]].
[[Выява:Aswan dam.jpg|thumb|500px|left|Панaрaма]]
== Экалагічныя праблемы ==
У дадатак да выгада, аднак, [[каптаж]] Ніла выклікаў мноства экалагічных праблем. Былі затопленыя шырокія тэрыторыі ніжняй [[Нубия | Нубии]], што прывяло да перасяленню больш чым 90 000 людзей. Возера Насер затапіла каштоўныя археалагічныя ўчасткі. Урадлівыя [[іл]], які штогод намывался пры паводкі ў Нільская поймы, цяпер затрымліваецца вышэй дамбы. Цяпер іл паступова павышае ўзровень возера Насер. Акрамя таго, адбыліся змены ў экасістэме Міжземнамор'я - ўлоў рыбы на ўзбярэжжы знізіўся, так як з Ніла перасталі паступаць пажыўных рэчываў.
Мае месца некаторая [[эрозія (геалогія) | эрозія]] сельгасугоддзяў ўніз па рацэ. Эрозія лініі берагоў, з-за недахопу новых адкладаў ад паводак, у канчатковым рахунку выкліча страту рыбалоўства ў азёрах, якое з'яўляецца ў цяперашні час найбольшым крыніцай рыбы для Егіпта. Паніжэнне [[Дэльта ракі | дэльты Ніла]] прывядзе да наплыву марской вады ў яе паўночную частку, дзе зараз знаходзяцца рысавых плантацыі. Сама дэльта, не удобряет больш Нільская глеем, страціла сваё былое урадлівасць. Вытворчасць чырвонага цэглы, пры якім выкарыстоўваецца гліна дэльты, таксама аказалася затронуто. У ўсходнім Міжземнамор'е назіраецца істотная эрозія берагавых ліній з-за недахопу пяску, які раней прыносіцца Нілам.
Патрэбнасць выкарыстоўваць штучныя [[ўгнаенне | ўгнаенні]], якія пастаўляюцца міжнароднымі карпарацыямі, таксама спорна, паколькі ў адрозненне ад рачнога глею, яны выклікаюць хімічнае забруджванне. Недастатковы ірыгацыйных кантроль прывёў да таго, што некаторыя сельгасугоддзяў аказаліся знішчаны ў выніку падтаплення і павелічэння [[Салёнасць | салёнасьці]]. Гэтая праблема пагаршаецца аслабленым цягам ракі, з-за чаго салёная вада вторгается ўсе далей у дэльты.
Міжземнаморскія рыбныя рэсурсы таксама пацярпелі ў выніку будаўніцтва дамбы, паколькі марская экасістэмы моцна залежала ад багатага патоку фосфаты і сілікатаў з Ніла. Міжземнаморскія ўлоў знізіліся амаль напалову пасля з'яўлення дамбы. Пачасціліся выпадкі захворвання [[шистосомоз]] ым, так як вялікая колькасць водарасцяў ў возеры Насер спрыяе расплоджваньню улиток - пераносчыкаў дадзенага захворвання.
Асуанская дамба мае тэндэнцыю павялічваць Салёнасць Міжземнага мора, і такім чынам закранаючы паток з Міжземнамор'я ў Атлантычны акіян (гл. [[Гібралтарскі праліў]]). Гэты паток можа прасочваецца на тысячы кіламетраў у Атлантыкі. Некаторыя людзі полагают, што такое ўплыў дамбы паскарае працэсы, якія прывядуць да наступнага ледавіковымі перыяду.
У канцы 1990-х гг. возера Насер пачатак пашырацца на захад і затапляецца нізіна Тошка. Для прадухілення гэтага з'явы быў пабудаваны [[Праект канала Тошка | канал Тошка]], які дазваляе адвесці частка вод Ніла ў заходнія рэгіёны краіны.
[[Катэгорыя:Архітэктура]]
| |||