Павел Вент: Розніца паміж версіямі

 

Нарадзіўся ў шляхецкай лютэранскай сям’і. Скончыў Кадэцкі корпус, Міхайлаўскае артылерыйскае вучылішча, Электра-тэхнічныя курсы (інстытут), Ваенна-аўтамабільную школу, Мікалаеўскую ваенную акадэмію з дадатковым курсам Генеральнага штаба. Падчас [[Грамадзянская вайна ў Расіі|Грамадзянскай вайны ў Расіі]] — начальнік штаба Заходняй (Беларускай) арміі, камандзір Крымскага коннага палка. Быў у прыязных адносінах з генералам Сакіро-Яхантавым, галоўным інспектарам па фарміраванні Добраахвотніцкай арміі. Пасля выдзялення, са згоды французаў, Урадам УНР сродкаў на фарміраванне беларускіх часцей, у Адэсе пачалося фарміраванне беларускай дывізіі, яе камандзірам быў прызначаны П. Вент, якому неўзабаве прысвоілі генеральскі чын<ref>Архівы Беларускай Народнай Рэспублікі… Т. 1, кн. 1. — С. 552.</ref>. Камандзір Асобнай беларускай дывізіі на поўдні Расіі і прадстаўнік БНР пры штабе войскаў Кааліцыі. Падчас эвакуацыі ў канцы сакавіка — пачатку красавіка 1919 г. французаў і «добраахвотнікаў» з Адэсы, мусіла эвакуіравацца і беларуская дывізія, аднак камандзір дывізіі П. Вент застаўся ў Адэсе і перайшоў на бок бальшавікоў. Бальшавікі на базе дывізіі пачалі фарміраванне беларускай савецкай брыгады, якая хутка налічвала ўжо 10 тысяч байцоў, камандаваў брыгадай генерал П. Вент. Нацыянальна настроеныя афіцэры выступалі за перадыслакацыю брыгады ў Мінск, каб выбіць адтуль бальшавікоў, але гэта не было дазволена, у Адэсе пачалося паўстанне М. Грыгор’ева, да якога прымкнуў П. Вент. Паўстанне аднак