Людвісарня: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
KrBot (размовы | уклад)
др - {{няма катэгорый}}
вікіфікацыя, афармленне
Радок 1:
'''Людвісарня''' — майстэрня па адліву буйных рэчаў з каляровых металаў, у асноўным [[гармата|гармат]] і [[звон|званоў]].
'''Людвісарня''' - майстэрня па адліву буйных рэчаў з каляровых металаў, у асноўным гармат і званоў. Складалася з печы для плаўкі металаў (медзі, волава, бронзы, жалеза), формы з зямлі і гліны для адліўкі вырабаў, інструментаў для канчатковай апрацоўкі паверхні званоў і гармат, станкоў для свідравання адтулін у гарматах (прыводзіліся ў дзеянне з дапамогай млыновых колаў). Адліўка званоў існавала ў [[Кіеўская Русь|Старажытнай Русі]], і яе традыцыі перайшлі ў [[ВКЛ]]. Вядомы званы канца 14—пачатку 15 ст. з рускімі надпісамі, зробленыя для цэркваў [[Вільня|Вільні]], [[Новагародак|Новагародка]] і [[Падляшша]]. У сярэдзіне 16 ст. адліты царкоўны звон у [[Мсцібаў|Мсцібаве]]. Паводле дакументаў віленскія людвісарні вядомы з 2-й чвэрці 16 ст. [[Вялікі князь літоўскі]] [[Жыгімонт Аўгуст]] уладкаваў у Вільні каля [[Дольны замак|Дольнага замка]] людвісарню па вырабе гармат ([[Віленская пушкарня]]). Яна працавала да 1630-х г., адліваючы палявыя і фартыфікацыйныя гарматы. У [[Нясвіжскі замак|Нясвіжскім замку]] [[Мікалай Крыштоф Радзівіл Сіротка]] заклаў [[Нясвіжская людвісарня|Нясвіжскую людвісарню]]. [[Людвісар]] [[Герман Мольцфельд]] у канцы 16—пач. 17 ст. адліў у ёй прынамсі 3 ажурныя званы для гадзіннікаў і шмат багата ўпрыгожаных гармат. У канцы 16 ст. трымаў людвісарню ў [[Коўна|Коўне]] і Вільні майстар [[Марцін Гофман]]. Відаць, з канца 16 ст. мелі ў Вільні людвісарні і іншыя майстры. У 17 ст. тут адліваў званы і гарматы [[Іаган Бротэльт]], у 2-й палове 17 ст. выраблялі званы [[Ян Дэлямарс]], [[Ганс Ульрых Бадэр]], [[Фёдар Фёдаравіч Пярвец]]. Людвісар [[Габрыель Дарафеевіч]] адліваў званы ў [[Полацк|Полацку]] ([[1644]]) і [[Пінск]]у ([[1648]]). У сярэдзіне 17 ст. была людвісарня па адліўцы званоў у [[Магілёў|Магілёве]]. [[Багуслаў Радзівіл]] у сярэдзіне 17 ст. меў людвісарню для адліўкі гармат у [[Слуцк]]у, у канцы 17 ст. тут працаваў людвісар [[Казімір Легер]]. У пачатку 18 ст. часовыя людвісарні па адліўцы званоў дзейнічалі ў [[Крожы|Крожах]] і [[Датнава|Датнаве]] ў Ковенскім павеце У 1-й палове 18 ст. мелі людвісарню ў Вільні майстры [[Бенжамін Фінгерлінг]], [[Іаган Піль]], [[Крысціян, Кароль Готліб Шпар]], [[Тамаш Гапановіч]], у 2-й палове 18 ст. — [[Антоній Гапановіч]], [[Густаў Мёрк]], [[Ян Самуэль Вагнер]]. У [[Нясвіж]]ы ў 1-й палове 18 ст. працавала радзівілаўская людвісарня па адліўцы званоў, у 2-й палове 18 ст. — па вырабе гармат. Каля [[1747]] [[Геранім Фларыян Радзівіл]] заснаваў [[Урэцкая людвісарня|Урэцкую людвісарню]] па адліўцы гармат і званоў, якая спыніла дзейнасць задоўга да [[1774]]. У час [[паўстанне 1794 года|паўстання 1794]] людвісарня па адліўцы гармат была арганізавана ў Вільні (людвісар [[Ян Самуэль Вегнер]]).
Складалася з печы для плаўкі металаў ([[Медзь|медзі]], [[волава]], [[Бронза|бронзы]], [[жалеза]]), формы з зямлі і гліны для адліўкі вырабаў, інструментаў для канчатковай апрацоўкі паверхні званоў і гармат, станкоў для свідравання адтулін у гарматах (прыводзіліся ў дзеянне з дапамогай млыновых колаў).
== Гісторыя ==
Адліўка званоў існавала яшчэ ў [[Кіеўская Русь|Старажытнай Русі]], потым яе традыцыі перайшлі ў [[Вялікае Княства Літоўскае]]. Вядомы званы канца [[XIV стагоддзе|XIV]] — пачатку [[XV стагоддзе|XV]] стагоддзяў з надпісамі на [[Старабеларуская мова|старабеларускай мове]], зробленыя для цэркваў [[Вільня|Вільні]], [[Новагародак|Новагародка]] і [[Падляшша]]. У сярэдзіне [[XVI стагоддзя|XVI стагоддзя]] быў адліты царкоўны звон у [[Мсцібаў|Мсцібаве]]<ref name = "vkl">{{cite web|url = http://vkl.by/articles/1421 |title = Людвісарня |first = |last = |author = Валерый Пазднякоў |authorlink = |coauthors = |date = 2010|month = |year = |work = |publisher = Электронная энцыклапедыя «Вялікае Княства Літоўскае» |location = |page = |pages = |at = |language = be |trans_title = |format = |doi = |archiveurl = |archivedate = |accessdate = 18.06.2019 |quote = |ref = |separator = |postscript = }}</ref>.
 
'''Людвісарня''' - майстэрня па адліву буйных рэчаў з каляровых металаў, у асноўным гармат і званоў. Складалася з печы для плаўкі металаў (медзі, волава, бронзы, жалеза), формы з зямлі і гліны для адліўкі вырабаў, інструментаў для канчатковай апрацоўкі паверхні званоў і гармат, станкоў для свідравання адтулін у гарматах (прыводзіліся ў дзеянне з дапамогай млыновых колаў). Адліўка званоў існавала ў [[Кіеўская Русь|Старажытнай Русі]], і яе традыцыі перайшлі ў [[ВКЛ]]. Вядомы званы канца 14—пачатку 15 ст. з рускімі надпісамі, зробленыя для цэркваў [[Вільня|Вільні]], [[Новагародак|Новагародка]] і [[Падляшша]]. У сярэдзіне 16 ст. адліты царкоўны звон у [[Мсцібаў|Мсцібаве]]. Паводле дакументаў, віленскія людвісарні вядомы з 2-й чвэрці 16XVI ст. [[Вялікі князь літоўскі]] [[Жыгімонт Аўгуст]] уладкаваў у Вільні каля [[Дольны замак|Дольнага замка]] людвісарню па вырабе гармат ([[Віленская пушкарня]]). Яна працавала да 1630-х г., адліваючы палявыя і фартыфікацыйныя гарматы. У [[Нясвіжскі замак|Нясвіжскім замку]] [[Мікалай Крыштоф Радзівіл Сіротка]] заклаў [[Нясвіжская людвісарня|Нясвіжскую людвісарню]]. [[Людвісар]] [[Герман Мольцфельд]] у канцы 16—пачXVI — пач. 17XVII ст. адліў у ёй прынамсі 3 ажурныя званы для гадзіннікаў і шмат багата ўпрыгожаных гармат. У канцы 16XVI ст. трымаў людвісарню ў [[Коўна|Коўне]] і Вільні майстар [[Марцін Гофман]]. Відаць, з канца 16XVI ст. мелі ў Вільні людвісарні і іншыя майстры. У 17XVII ст. тут адліваў званы і гарматы [[Іаган Бротэльт]], у 2-й палове 17XVII ст. выраблялі званы [[Ян Дэлямарс]], [[Ганс Ульрых Бадэр]], [[і Фёдар Фёдаравіч Пярвец]]. Людвісар [[Габрыель Дарафеевіч]] адліваў званы ў [[Полацк|Полацку]] ([[1644]]) і [[Пінск]]у ([[1648]]). У сярэдзіне 17XVII ст. была людвісарня па адліўцы званоў у [[Магілёў|Магілёве]]. [[Багуслаў Радзівіл]] у сярэдзіне 17XVII ст. меў людвісарню для адліўкі гармат у [[Слуцк]]у, у канцы 17 ст. тут працаваў людвісар [[Казімір Легер]]. У пачатку 18XVIII ст. часовыя людвісарні па адліўцы званоў дзейнічалі ў [[Крожы|Крожах]] і [[Датнава|Датнаве]] ў [[Ковенскі павет (Вялікае Княства Літоўскае)|Ковенскім павеце]]. У 1-й палове 18XVIII ст. мелі людвісарню ў Вільні майстры [[Бенжамін Фінгерлінг]], [[Іаган Піль]], [[Крысціян, Кароль Готліб Шпар]], [[Тамаш Гапановіч]], у 2-й палове 18XVIII ст. — [[Антоній Гапановіч]], [[Густаў Мёрк]], [[Ян Самуэль Вагнер]]. У [[Нясвіж]]ы ў 1-й палове 18XVIII ст. працавала радзівілаўская людвісарня па адліўцы званоў, у 2-й палове 18XVIII ст. — па вырабе гармат. Каля [[1747]] года [[Геранім Фларыян Радзівіл]] заснаваў [[Урэцкая людвісарня|Урэцкую людвісарню]] па адліўцы гармат і званоў, якая спыніла дзейнасць задоўга да [[1774]] г. У час [[паўстанне 1794 года|паўстання 1794]] людвісарня па адліўцы гармат была арганізавана ў Вільні (людвісар [[Ян Самуэль Вегнер]])<ref name = "vkl"/>.
== Крыніцы ==
 
* Валерый Пазднякоў. Людвісарня.http://vkl.by/articles/1421
== Вядомыя людвісарні ==
* [[Быхаўская людвісарня]]
* [[Віленская пушкарня]]
* [[Нясвіжская людвісарня]]
* [[Урэцкая людвісарня]]
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* [[Генадзь Мікалаевіч Сагановіч|Сагановіч Г. М.]] Войска Вялікага княства Літоўскага ў XVI—XVII стст. Мн., 1994. С. 29—32.
* Brensztejn M. Zarys dziejów ludwisarstwa na ziemiach b. Wielkiego Księstwa Litewskiego. [[Вільна|Wilno]], 1924.
* Karkucińska W. Anna z Sanguszków Radziwiłłowa (1676—1746): Działalność gospodarcza i mecenat. [[Варшава|Warszawa]], 2000.
* Martinaitienė G.M. «IOANNES BREUTELT NOBIS FECIT…» // Menotyra. 2001. № 2.
 
[[Катэгорыя:Металургія]]